«Η εποχή που θεωρούνταν διπλωματία το να κάνεις την κότα πέρασε. Αυτή είναι μια διπλωματία για κοτέτσι και όχι για εξωτερική πολιτική» τονίζει σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς.
Του Στρατή Μαζίδη
Πολύ σωστά. Η χώρα μας δεν είναι πια κότα. Διότι ακόμη η κότα όταν πλησιάζει η ώρα για σφάξιμο ώστε να καταλήξει στην κατσαρόλα, το φούρνο, τη σούβλα ή τα κάρβουνα, τρέχει να σωθεί και δύσκολα πιάνεται. Δίνει μάχη.
Η Ελλάδα πάλι πιάνεται πανεύκολα. Δε δίνει καμία μάχη. Της επακουμβάς τρεις φορές πλοία μέσα στα χωρικά της ύδατα και δεν αντιδρά, κάνεις σουρωτήρι τον εναέριο χώρο της αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα, της αρπάζεις δύο αιχμαλώτους και επί της ουσίας δεν κάνει τίποτε, της αρπάζεις τη Μακεδονία και σου λέει ότι νίκησε, της καταργείς την ιστορία (Βόρεια Ηπειρος) και εγείρεις τσάμικες αξιώσεις. Και βέβαια υπάρχει η Κύπρος, εκεί που συζητάμε την εκ περιτροπής προεδρία (και όχι μόνο) εξισώνοντας το 82% με το 18%.
Τι σχέση έχει λοιπόν η Ελλάδα με την κότα; Καμία. Περισσότερο θυμίζει πέρκα κάτω από το βράχο που περιμένει να της ρίξεις.