 |
| pixel2013 / pixabay |
Η υπόθεση της Λίστα Λαγκάρντ έκλεισε οριστικά χθες, χωρίς τελικά να εισπραχθεί από το Ελληνικό δημόσιο ούτε ένα ευρώ, (ενώ άλλες χώρες τα κατάφεραν πολύ καλύτερα) και χωρίς να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της κακοδιαχείρισης.
Υποναύαρχος ε.α.
Πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών
Όπως δήλωσε χθες ο πρόεδρος της ΑΑΔΕ κ. Πιτσιλής (από το βήμα της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής), δεν μπορεί πλέον να αξιοποιηθεί η λίστα Λαγκάρντ, μετά τις δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες δεν μπορεί να παραταθεί το ελεγκτικό δικαίωμα του Δημοσίου από τα 5 στα 10 έτη.
Φυσικά το να διατηρεί κάνεις ένα λογαριασμό στο εξωτερικό είναι δικαίωμα καθενός και δεν είναι αδίκημα, εκτός και αν τα χρήματα αυτά είναι προϊόν παρανομίας, διαφθοράς και αδήλωτα. Και αυτό ακριβώς έπρεπε να ελεγχθεί από τις κυβερνήσεις (ΟΛΕΣ από τότε μέχρι σήμερα) και τις κρατικές αρχές.
Οι πολιτικάντηδες, νομικοί και Συνταγματολόγοι (γνωστοί και σε θέσεις ευθύνης όλοι τους), οι οποίοι ενεπλάκησαν βαθιά στην υπόθεση, είναι σίγουρο ότι γνώριζαν πολύ καλά τους χρόνους ελεγκτικού δικαιώματος του Δημοσίου. Καθυστέρησαν λοιπόν την διαχείριση του ζητήματος, κωλυσιεργώντας τεχνηέντως και εισάγοντας ταυτόχρονα σύγχυση και αβεβαιότητα για την αξιοπιστία και την εγκυρότητα των στοιχείων.
Το μόνο που έμεινε από την Λίστα Λαγκάρντ είναι η απογοήτευση των πολιτών, και η βεβαιότητα για την βρώμα και την διαφθορά, την οποία καλύπτει όλο το πολιτικό σύστημα των κομμάτων εξουσίας που διαχειρίσθηκαν την υπόθεση. ΣΗΜ: Στην παρακάτω παραπομπή υπάρχει συνοπτικά όλο το ιστορικό της υπόθεσης αυτής για να την ξαναθυμηθούμε, γιατί ως πολίτες έχουμε συλλογική μνήμη χρυσόψαρου.
Όπως δήλωσε χθες ο πρόεδρος της ΑΑΔΕ κ. Πιτσιλής (από το βήμα της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής), δεν μπορεί πλέον να αξιοποιηθεί η λίστα Λαγκάρντ, μετά τις δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες δεν μπορεί να παραταθεί το ελεγκτικό δικαίωμα του Δημοσίου από τα 5 στα 10 έτη.
Φυσικά το να διατηρεί κάνεις ένα λογαριασμό στο εξωτερικό είναι δικαίωμα καθενός και δεν είναι αδίκημα, εκτός και αν τα χρήματα αυτά είναι προϊόν παρανομίας, διαφθοράς και αδήλωτα. Και αυτό ακριβώς έπρεπε να ελεγχθεί από τις κυβερνήσεις (ΟΛΕΣ από τότε μέχρι σήμερα) και τις κρατικές αρχές.
Οι πολιτικάντηδες, νομικοί και Συνταγματολόγοι (γνωστοί και σε θέσεις ευθύνης όλοι τους), οι οποίοι ενεπλάκησαν βαθιά στην υπόθεση, είναι σίγουρο ότι γνώριζαν πολύ καλά τους χρόνους ελεγκτικού δικαιώματος του Δημοσίου. Καθυστέρησαν λοιπόν την διαχείριση του ζητήματος, κωλυσιεργώντας τεχνηέντως και εισάγοντας ταυτόχρονα σύγχυση και αβεβαιότητα για την αξιοπιστία και την εγκυρότητα των στοιχείων.
Το μόνο που έμεινε από την Λίστα Λαγκάρντ είναι η απογοήτευση των πολιτών, και η βεβαιότητα για την βρώμα και την διαφθορά, την οποία καλύπτει όλο το πολιτικό σύστημα των κομμάτων εξουσίας που διαχειρίσθηκαν την υπόθεση. ΣΗΜ: Στην παρακάτω παραπομπή υπάρχει συνοπτικά όλο το ιστορικό της υπόθεσης αυτής για να την ξαναθυμηθούμε, γιατί ως πολίτες έχουμε συλλογική μνήμη χρυσόψαρου.