Martin Sieff, The Strategic Culture Foundation, 21-7-18
[Χρήσιμο για αναθεωρητικό προβληματισμό αυτοσχέδιων ιθαγενών Ταλλευράνδων, Μέτερνιχ, Κλαούζεβιτς ή Σουν Τσου, το πιο κάτω άρθρο, γράφτηκε από διάσημο Αγγλο-Ιρλανδό συγγραφέα, δημοσιογράφο, ανταποκριτή μεγάλων πρακτορείων και εφημερίδων σε 70 χώρες και 12 πολέμους, ειδικευόμενο σε θέματα στρατηγικής και οικονομίας, ο οποίος είχε προαναγγείλει την κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης, την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την στρατηγική συμμαχία Ρωσίας-Κίνας έναντι της πολιτικής της Ουάσιγκτον, και την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 στις ΗΠΑ. Το βιογραφικό του σε διάφορες εγκυκλοπαίδειες βρίθει θαυμαστικών και τα κείμενά του διαβάζονται με προσοχή].
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Στη δεκαετία του 1960, ο συγγραφέας των Marvel Comics Σταν Λη και ο καλλιτεχνικός συνεργάτης του Τζακ Κίρμπυ δημιούργησαν έναν υπέρ-ήρωα με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Ονομαζόταν Γιγάντιος ΄Αντρας, αλλά όσο μεγάλωνε σωματικά τόσο μειώνονταν οι δυνάμεις του. Σήμερα αυτός ο φανταστικός ήρωας των κόμικς είναι και μια προφητική παραβολή της εξέλιξης του μετά-ψυχροπολεμικού Σούπερ-ΝΑΤΟ. Το οποίο διαστάλθηκε για να περιλάβει 29 έθνη, εκθέτοντας περισσότερους από 880 εκατομμύρια ανθρώπους.
Οι Λη και Κίρμπυ στήριξαν βασικά την ιδέα τους σε ακλόνητους φυσικούς και βιολογικούς νόμους. Με δεδομένο τον όγκο, την βαρύτητα, την έλξη της γης και την δομή του ανθρώπινου σώματος, οποιοσδήποτε εξαιρετικά ογκώδης άνθρωπος θα αδυνατούσε να κινείται άνετα και τελικά ακόμη και να σηκώνει το ίδιο το σώμα του. Η ίδια μοίρα είναι τώρα βέβαιο πως θα φέρει την κατάρρευση της ακόμη μανιακά διογκούμενης συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Ο ήρωας των κόμικς Τζάϊαντ Μαν ήταν στο απόγειο της δύναμής του με ανάστημα τριών μέτρων και του ΝΑΤΟ η αποτελεσματικότητα κορυφώθηκε όταν λειτουργούσε ως αμυντικό αντίβαρο του Συμφώνου της Βαρσοβίας στον Ψυχρό Πόλεμο.
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια όμως, το ΝΑΤΟ δεν έπαψε σταθερά και αδυσώπητα να επεκτείνεται. Πρώτα απορρόφησε τα κράτη πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Ευρώπη. Έπειτα απορρόφησε τα τρία μικρά και φανατικά αντιρωσικά Βαλτικά Κράτη (Λεττονία, Εσθονία, Λιθουανία) και τώρα επιδιώκει να εισροφήσει τις τέως σοβιετικές δημοκρατίες Γεωργία και Ουκρανία.
Και σαν αυτά να μην του αρκούν, κάποια ιδιοφυία στο ανώτατο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες είχε την φαεινή ιδέα να δώσει στα συμμαχικά γυμνάσια του Ιουνίου στην Ανατολικήν Ευρώπη το όνομα ΑΝΑΚΟΝΤΑ. Η ανακόντα είναι ένα γιγάντιο σαρκοβόρο φίδι των δασών του Αμαζονίου, που πρώτα τυλίγεται γύρω από το θύμα του και το συνθλίβει και έπειτα το κατασπαράσσει. Τι μήνυμα αποστέλλεται στην Ρωσία με αυτήν την επιλογή ονόματος των γυμνασίων;
Όπως κι’ αν είναι, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Μακράν από του να θάψει την Ρωσία, η υπό τις ΗΠΑ συμμαχία του ΝΑΤΟ αυτοκτονεί η ίδια με την άφρονα, ατέρμονη και ασυνείδητη επέκτασή της. Η μοίρα του Γιγάντιου ΄Ανδρα την καταδιώκει. Όταν ο ήρωας των κόμικς έφθασε σε ύψος 15-20 μέτρων, κατέρρευσε από το ίδιο του το βάρος. Αυτό το πάθημα συμβαίνει τώρα στο ΝΑΤΟ.
Το βασικό πρόβλημα της συμμαχίας του ΝΑΤΟ συνίσταται στο ότι είναι απλά πολύ μεγάλο και πολύ ετερογενές. Όσο μεγαλώνει τόσο εξασθενίζει. Και τούτο διότι με κάθε νέο κράτος που εντάσσεται στη συμμαχία, η μόνη ουσιαστικά σημαντική δύναμη στους κόλπους του, οι ΗΠΑ, επιφορτίζεται μια πρόσθετη υποχρέωση να το προστατέψει.
Τι παίρνουν οι ΗΠΑ σε αντάλλαγμα γι’ αυτήν την άφρονα προσθήκη συντριπτικών υποχρεώσεων; Δεν παίρνουν απολύτως τίποτα.
Όταν μικροσκοπικά κράτη, όπως η Λιθουανία και η Εσθονία, καυχώνται ότι εκπληρούν την υποχρέωση της συμμετοχής κατά 2% του ΑΕΠ στις συμμαχικές δαπάνες , αυτό είναι αστείο. Οι ένοπλες δυνάμεις και το ΑΕΠ τέτοιων χωρών είναι τόσο περιορισμένα που πλησιάζουν το τίποτα. Τα πολύ μεγαλύτερα έθνη της συμμαχίας στην Δυτικήν Ευρώπη δεν υποκρίνονται καν πως πλησιάζουν έστω το 2% των υπεσχημένων δαπανών.
Αυτό, κατά την διατύπωση του μεγάλου Βρετανού Ιστορικού Λόρδου Κορέλι Μπάρνετ, σημαίνει ότι, από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ συνέδεσαν την τύχη τους με τη συμμαχία και την προστασία 28 εθνών, που όλα τους είναι τεράστιοι εισαγωγείς ασφάλειας από τις ΗΠΑ. Αλλά κανένα από αυτά δεν είναι ικανά να παραγάγουν ή να εξαγάγουν ασφάλεια είτε στις ΗΠΑ είτε σε οποιοδήποτε άλλο από τα συμμαχικά μέλη του ΝΑΤΟ.
Και ενώ ισχύει αυτή η πραγματικότητα, όπως με έλλειψη τακτ αλλά με απόλυτη ακρίβεια επεσήμανε ο Πρόεδρος Τραμπ στην συνάντηση κορυφής του Ιουλίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα ετήσιο εμπορικό έλλειμμα άνω των 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις συναλλαγές τους με την ίδια ομάδα εθνών, για την προστασία των οποίων πληρώνουν τόσα πολλά.
Ως εκ τούτου, όσο μεγαλώνει το ΝΑΤΟ, τόσο θα γίνεται πιο αδύνατο και ευάλωτο.
Οι μανιώδεις προσπάθειες κυβερνήσεων όπως της Γεωργίας και της Ουκρανίας, ή ακόμη της μικροσκοπικής Μακεδονίας, να ενταχτούν στην συμμαχία στηρίζονται σε ένα πολύ απατηλό υπολογισμό: Μακράν από του να εξασφαλίζουν την αιώνια ειρήνη και ασφάλειά τους μπαίνοντας στο ΝΑΤΟ, αυτό που πράγματι κάνουν είναι να υπογράφουν την τελική καταστροφή τους.
Επειδή είναι βέβαιο ότι η μπλόφα μιας τόσο τεράστιας, υπέρ-εκτεταμένης και καθόλου πρακτικής συμμαχίας κάποτε θα ξετιναχτεί. Όχι απαραίτητα από την Ρωσία, το Ιράν ή την Κίνα, αλλά από οποιαδήποτε κρατική οντότητα η υπερεθνικό μαζικό κίνημα.