Στο επίκεντρο σήμερα η ποδοσφαιρική ομάδα της Κροατίας (όπως και η εκρηκτική πρόεδρός της), και σχεδόν ανεπαισθήτως ήρθε στο νου το βιβλίο (στα γερμανικά) «Γιασένοβατς – το γιουγκοσλαβικό Άουσβιτς και το Βατικανό» του Vladimir Dedijer, συνεργάτη και βιογράφο του Τίτο, καθηγητή νεότερης ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και μέλος της Σερβικής Ακαδημίας.
Όλοι γνωρίζουν το Άουσβιτς και το εβραϊκό «ολοκαύτωμα»! Οι λιγότεροι όμως έχουν ακούσει για το Γιασένοβατς, το «Άουσβιτς των Βαλκανίων», που λειτούργησε στη διάρκεια του κροατικού καθεστώτος Ουστάζι, υπό τον ηγέτη του φιλοναζιστικού καθεστώτος-«μαριονέττα» της «Ανεξάρτητης Κροατίας» στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Άντε Πάβελιτς.
Ο αριθμός των θυμάτων στο Γιασένοβατς, κυρίως Σέρβοι ορθόδοξοι, αλλά επίσης Ρομά και Εβραίοι, έφτασε, ανάλογα με τις εκτιμήσεις ερευνητών, μέχρι και τις 800.000. Η δε εκτέλεση των κρατουμένων δεν γίνονταν με δηλητηριώδη αέρια ή πυροβόλα όπλα αλλά συνήθως με μαχαίρι, ξιφολόγχη και κρεμάλα.
Ο βασικός λόγος ήταν το γεγονός ότι τα θύματα δεν ανήκαν στην ρωμαιοκαθολική εκκλησία αλλά κυρίως στην ορθόδοξη εκκλησία της Σερβίας. Αποφασιστικός παράγοντας της σερβικής γενοκτονίας στο Γιασένοβατς υπήρξε η κροατική καθολική εκκλησία, γεγονός που αποσιωπάται συστηματικά.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το Γιασένοβατς παραμένει ακόμα στο σκοτάδι, σαν ένα ακόμα ταμπού της ιστορίας.
