Δεν πρόκειται για παράρτημα του θησαυροφυλακίου της Τραπέζης της Ελλάδος. Ένα κοτέτσι έχει ο άνθρωπος και δείτε τι έφτιαξε για να το προστατεύσει, διότι έχει την ατυχία να βρίσκεται κοντά στις "δομές φιλοξενίας".
Θάνος Τζήμερος
Όσα (ελάχιστα) σπίτια στην περιοχή δεν έχουν λεηλατηθεί είναι οχυρωμένα ως φρούρια με 6 μέτρα ύψος συρματόπλεγμα, αγκαθωτό πλέγμα στο πάνω μέρος, συναγερμούς, σκυλιά, σύνδεση με security.
Όσα (ελάχιστα) σπίτια στην περιοχή δεν έχουν λεηλατηθεί είναι οχυρωμένα ως φρούρια με 6 μέτρα ύψος συρματόπλεγμα, αγκαθωτό πλέγμα στο πάνω μέρος, συναγερμούς, σκυλιά, σύνδεση με security.
Κάθε βράδυ κυκλοφορούν
συμμορίες "φιλοξενούμενων" οι οποίες κλέβουν οτιδήποτε υπάρχει
αφύλακτο και το μεταφέρουν στα αντίσκηνα εκτός του καταυλισμού που
είναι διάσπαρτα στη γύρω περιοχή. Τα παλούκια για αυτά τα αντίσκηνα
είναι κλεμμένα από περιφράξεις κτημάτων της περιοχής, (δεν έχει
απομείνει καμμία περίφραξη πια), οι σίτες για να αερίζονται οι σκηνές
είναι από κλεμμένα δίχτυα για ελιές.
Οι κάτοικοι είναι κλειδαμπαρωμένοι
γιατί φοβούνται για τη ζωή τους - οι "φιλοξενούμενοι" τραβάν μαχαίρι για
πλάκα, που το έχουν πάντα μαζί τους για να σφάξουν και να γδάρουν επί
τόπου όποιο ζώο βρουν - και αναρωτιούνται πότε θα τελειώσει αυτός ο
εφιάλτης. Μου έλεγε κάτοικος της Μόριας ότι ονειρεύεται να ξανακοιμηθεί
μία ολόκληρη νύχτα χωρίς να πετάγεται κάθε 5 λεπτά όρθιος από τους
συναγερμούς που χτυπάνε συνεχώς καθώς τα βράδυα επελαύνουν οι συμμορίες.