[Περίεργο! Ώστε συμβαίνουν τέτοια και στην Γαλλία; Και θα νόμιζε κανείς ότι μόνο στις ΗΠΑ και σε χώρες υπό κατοχή ξένων κουρσάρων ή οξέως πολιτικού (μόνο;) κρετινισμού, μπορούν να αναπτύσσονται ανεμπόδιστα τέτοιες νοσηρές καταστάσεις. Το δε περίεργο είναι πως την αποκάλυψη την έκανε όχι καμιά ανατρεπτική φυλλάδα της άκρας αριστεράς (ή της άκρας δεξιάς), αλλά η δημοσιογραφική ναυαρχίδα της «ορθής σκέψης», η εφημερίδα που προμάχησε στην επιχείρηση για την ανάρρηση του Εμμανουέλ Μακρόν στον προεδρικό θρόνο. Αλλά ιδού η πικάντικη αποκάλυψη:]
Αλίευμα: Μιχαήλ Στυλιανού
Διάφορες πηγές μιλούσαν από καιρό για τις δολοπλοκίες της Μοσσάντ (μυστική υπηρεσία του Ισραήλ) σε γαλλικό έδαφος υπό το φως της μεγάλης επιρροής που απολαύει το φίλο-ισραηλινό λόμπυ στην Γαλλία, αλλά η γαλλική εφημερίδα Λε Μοντ προέβη σε αποκαλύψεις που δείχνουν ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί το γαλλικό έδαφος για να τηλεκατευθύνει απόπειρες και δολοφονίες και «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις.
Η Μοντ δημοσίευσε στις 24 Ιουλίου ένα ρεπορτάζ για μια μεγάλη κατηγορία δραστηριοτήτων στις οποίες επιδίδεται η Μοσσάντ στο Παρίσι.
Σε άρθρο με τίτλο «Η Σκιά της Μοσσάντ στο Παρίσι» Η Μοντ αναφέρει την ανακάλυψη ενός πυρήνα επιχειρήσεων της Μοσσάντ στην γαλλική πρωτεύουσα και καταλήγει με το συμπέρασμα ότι το Παρίσι έχει καταστεί ανοικτό πεδίο δράσεως της Μοσσάντ.
΄Ενας υπεύθυνος των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, που προτίμησε να μείνει ανώνυμος, εμπιστεύθηκε στην εφημερίδα ότι στο Παρίσι η Μοσσάντ αλωνίζει και ότι διεξάγει τις επιχειρήσεις της κατά τρόπο επιθετικό και όπως της αρέσει.
«Η Γαλλία έχει τα χέρια δεμένα, η ικανότητά μας να αντιδράσουμε στις ενέργειές τους είναι περιορισμένη επειδή σπεύδουν να χρησιμοποιήσουν την διπλωματική ταυτότητα και να διαμαρτυρηθούν στον Γάλλο πρωθυπουργό και στο Γραφείο της Προεδρίας. Και εξαρτώμεθα από το Ισραήλ για πολλά ευαίσθητα ερωτήματα.»
Οι Γάλλοι διαθέτουν περιορισμένα επίσης περιθώρια δράσεως για να εμποδίσουν ορισμένα στοιχεία της εβραϊκής κοινότητας στην Γαλλία να τους φιλοξενούν (τους πράκτορες της Μοσσάντ) και να τους βοηθούν στον σχεδιασμό των επιχειρήσεών τους»*, δήλωσε ο υπεύθυνος των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, κάνοντας στο σημείο αυτό μιαν ιδιαίτερα σημαντική αποκάλυψη:
Ορισμένα μέλη της εβραϊκής κοινότητας στην Γαλλία αισθάνονται περισσότερο Ισραηλινοί παρά Γάλλοι! Και νέοι Γάλλοι εισπράττουν, λέγεται, επίδομα εάν καταταγούν στον στρατό του Ισραήλ.
Η εφημερίδα στην συνέχεια αναφέρεται σε μιαν από τις πολλαπλές τρομοκρατικές ενέργειες που παρήγγειλε η Μοσσάντ και πού διεξάχθηκαν από γαλλικού εδάφους και ειδικότερα από το Παρίσι: Στην δολοφονία του Μαχμούτ Αλ-Μαμπχού, ενός διοικητή της Χαμάς, που δολοφονήθηκε τον χειμώνα του 2010 Στο Ντουμπάι.
Αυτή η επιχείρηση διεξάχθηκε με μυστικά τηλέφωνα και περίτεχνους υπολογιστές στην συνοικία Bercy του Παρισιού, όπου βρίσκεται η έδρα του υπουργείου Οικονομικών.
Για την εκτέλεση αυτής της αποστολής οι δολοφόνοι της Μοσσάντ χρησιμοποίησαν πλαστά διαβατήρια πέντε χωρών, συμμάχων του Ισραήλ. Η Βρετανία αντέδρασε στην χρησιμοποίηση 13 βρετανικών διαβατηρίων απελαύνοντας ένα Ισραηλινό διπλωμάτη.
Η Αυστρία, που επρόκειτο να ψηφίσει εναντίον πρότασης για την διεξαγωγή έρευνας για τα εγκλήματα του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας, τελικά επέλεξε να απόσχει της ψηφοφορίας, σε αντίδραση για την χρήση αυστριακών διαβατηρίων από την ομάδα των δολοφόνων της Μοσσάντ και απέλασε έναν Ισραηλινό πράκτορα που δούλευε στην πρεσβεία του Ισραήλ στην Βιέννη.
Εξ άλλου, απεσταλμένοι της γαλλικής κυβέρνησης συναντήθηκαν δύο φορές με Ισραηλινούς υπευθύνους στο Ιράν για να τους υπενθυμίσουν ότι η Μοσσάντ παραβίασε τα όρια ανοχής της Γαλλίας.
Επιπλέον της δολοφονίας στο Ντουμπάι, η Μοσσάντ χρησιμοποίησε τον πυρήνα επιχειρήσεών της στο Bercy για να κρυφακούει τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης στις Βρυξέλλες και για να κατασκοπεύει τις επιχειρήσεις της ιδιωτικής εταιρείας μυστικών πληροφοριών Black Cube, στα γραφεία της στο Παρίσι.
Το 2010, η Μοσσάντ, που έχει μακρύ χέρι στο Παρίσι, επιχείρησε να στρατολογήσει έναν Γάλλο υπεύθυνο των μυστικών πληροφοριών, για να τον χρησιμοποιεί ως διπλό πράκτορα. Η υπόθεση ανακαλύφτηκε από την γαλλική κυβέρνηση και ένας υπάλληλος της πρεσβείας του Ισραήλ απελάθηκε από την Γαλλία.
Αλλά στο άρθρο της Μοντ αναφέρονται και άλλα κατορθώματα της Μοσσάντ. Τον Δεκέμβριο 1972 στο Παρίσι ένας αξιωματούχος της Μοσσάντ συναντήθηκε μυστικά, ως Ιταλός δημοσιογράφος, με τον εκπρόσωπο της οργάνωσης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην Γαλλία, Μαχμούτ Χαμτσαρί και κατόπιν τοποθέτησε μια τηλεκατευθυνόμενη βόμβα στο διαμέρισμά του. Ο δήθεν Ιταλός δημοσιογράφος της Μοσσάντ πυροδότησε την βόμβα εξ αποστάσεως, αφού βεβαιώθηκε ότι ο εκπρόσωπος της παλαιστινιακής οργάνωσης βρισκόταν στο σπίτι του. Ο Χαμτσαρί τραυματίστηκε βαριά και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου αφηγήθηκε τα πάντα στους Γάλλους ερευνητές προτού πεθάνει.
Κατά τον ειδικό των διεθνών θεμάτων Hadi Mohammadi, « Η ελευθερία δράσεως που απολαμβάνει η Μοσσάντ στη Γαλλία και η ισχύς του φιλο-ισραηλινού λόμπυ ασκούν επιρροή στην διαμόρφωση της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής. Υπό την προστασία της Μοσσάντ, η εναντίον της ιρανικής κυβέρνησης τρομοκρατική οργάνωση Μοτζαχεντίν Χάλγκ συνεχίζει ανενόχλητη τις δραστηριότητές της στο γαλλικό έδαφος, λόγω αδυναμίας του γαλλικού κράτους να την εμποδίσει.
Πρόκειται ωστόσο για μιαν ένοπλη οργάνωση που περιλαμβανόταν στην μαύρη λίστα της Ευρώπης ως το 2010, αλλά αφαιρέθηκε κατόπιν πίεσης των ΗΠΑ. Τόσο σε αυτή την περίπτωση όσο και για την παλαιστινιακή πολιτική της Γαλλίας τίθεται επομένως το εξής ερώτημα: Το γεγονός ότι η Μοσσάντ απολαμβάνει τέτοιας ελευθερίας δράσεως, επιτρέπει στην Γαλλία να ασκεί την δική της πολιτική, χωρίς τις παρεμβάσεις της μακράς χείρας του Ισραήλ;
*Σημείωση Μετφ: Ο Γαλλο-Μαροκινός συγγραφέας Jacob Cohen, στο βιβλίο του Le Printemps de Sayanim και σε συνεντεύξεις και άρθρα του, εξηγεί ότι χιλιάδες μέλη της εβραϊκής κοινότητας σε μεγάλα αστικά κέντρα διαφόρων χωρών του κόσμου, επιλεγμένα για την θέση και επιρροή τους σε στρατηγικούς τομείς της τοπικής κοινωνίας (πολιτική, ενημέρωση, εκπαίδευση, επιστήμη, τέχνη) στοχοποιούνται και στρατολογούνται από την Μοσσάντ, με διάφορα μέσα, ως εφεδρική δύναμη στην υπηρεσία του Ισραήλ, δυνάμενη να κινητοποιηθεί (διεθνώς) για την επιδίωξη συγκεκριμένου κάθε φορά σκοπού. Αυτοί είναι οι Σαγιανίμ. Ο Γιάκομπ Κοέν υπήρξε μέλος αυτής και άλλων μυστικών εβραϊκών οργανώσεων.