 |
| Photo: RIA Novosti |
Κατόπιν συνόδευσε τον Λαβρώφ στο Παρίσι. Ήταν για νa συστήσει να συμμαζέψουν την προκλητική κυβέρνηση της Ουκρανίας, γιατί αλλιώς;
Andrei Martyanov , Reminiscence of the Future, Russia Insider, 25-7-18
[Το εξαιρετικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το προκείμενο άρθρο, ιδιαίτερα για κρατικούς υπεύθυνους ή και απλούς μελετητές των θεμάτων εθνικής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, συνίσταται αφ’ ενός στην είδηση που σχολιάζει και τις εξελίξεις που αυτή, κατά την εκτίμησή του, εγκυμονεί και αφετέρου στην ιδιότητα του αρθρογράφου. Ο Αντρέϊ Μαρτιάνωφ γεννήθηκε στο Μπακού, στις αρχές της Δεκαετίας του Ι960, ήταν αξιωματικός του Σοβιετικού Ναυτικού ως τα 1990, μετανάστευσε αργότερα στις ΗΠΑ και είναι τώρα διευθυντής εταιρείας αεροδιαστημικής. Θεωρείται ένας κορυφαίας ειδίκευσης, γνώσης και εποπτείας εμπειρογνώμων των ρώσο-αμερικανικού συσχετισμού δυνάμεων. Πρόσφατο σχετικό βιβλίο του έχει προκαλέσει διεθνή αίσθηση και τριγμούς…]
Aνάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Είναι μια περίεργη εξέλιξη.* Όχι το γεγονός της συνάντησης του Λαβρώφ με την Φράου Καγκελάριο στο Βερολίνο, που είχε συμφωνηθεί προηγουμένως με τον Πρόεδρο Πούτιν. Σ’ αυτό τίποτα το ιδιαίτερο. Αυτό που είναι ασυνήθιστο και περίεργο είναι ότι η Φράου Μέρκελ επίσης συναντήθηκε με:
«Στην συνάντηση, που συμφωνήθηκε την περασμένη βδομάδα με τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν, παρίστατο επίσης ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χέϊκο Μάας και ο Αρχηγός του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμωφ, δήλωσε η εκπρόσωπος. Δεν δόθηκαν λεπτομέρειες.
Ο Βαλέρι Γκερασίμωφ δεν είναι ο άνθρωπος που συμμετέχει σε διπλωματικές συναντήσεις. Η παρουσία του στο Βερολίνο, μαζί με τον Ρώσο υπουργό των Εξωτερικών, σηματοδοτεί κάποιαν σημαντική εξέλιξη. Συζήτηση για την Συρία; Βέβαια, φυσικό μοιάζει, αλλά τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων αναφέρουν: «Το θέμα της Ουκρανίας συζητήθηκε επίσης». Πιστεύω πως αυτό είναι.
Η Συρία, όσο και αν είναι σήμερα σημαντική για τον κόσμο, δεν θα έκανε απαραίτητη την μετάβαση του Αρχηγού του Επιτελείου στο Βερολίνο για να συναντηθεί με την αρχηγό του γερμανικού κράτους. Στο κάτω κάτω το Βερολίνο παίζει δευτερεύοντα ρόλο στην Συρία και στην πραγματικότητα απέτυχε να συμμετάσχει κατά οποιοδήποτε τρόπο στρατιωτικά στην υποστήριξη των κάθε είδους τρομοκρατικών ομάδων, των λεγομένων «ανταρτών», «ελεύθερων Σύρων», Μονόκερων κ.ο.κ.
Η Ουκρανία ωστόσο είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. ΄Ηταν η Φράου Μέρκελ , και οι κουστωδία των ακολούθων της, εσωτερικών και εξωτερικών, που έκαναν την Γερμανία μιαν από τις κινητήριες δυνάμεις της καταστροφής της Ουκρανίας, την οποία προκάλεσε ένα βίαιο πραξικόπημα, καθοδηγημένο και χρηματοδοτημένο από συνασπισμένη την Δύση. Ώστε η Γερμανία είναι από τους μεγαλύτερους ενόχους για την δημιουργία μιας μαύρης τρύπας στην μεση της Ευρώπης και, παρεμπιπτόντως, ένα από τα κύρια κίνητρα πίσω από την αντιρωσική υστερία στην Ευρώπη. Όλοι ξέρουμε πολύ καλά πόσο «ελεύθερα» και «ανεξάρτητα» είναι τα γερμανικά ΜΜΕ. (Παραπομπή σε δημοσκόπιση του Σπίγκελ"free" and "independent" German media. )
΄Ετσι, μήπως κάτι δραστικό αναμένεται να συμβεί στην Ουκρανία, η οποία βρίσκεται σε δίνη οικονομική και πνευματική; Εξετάστε τα εξής:
1.-Στην Ρωσία θριαμβευτική ολοκλήρωση του παγκόσμιου κυπέλου.
2-Η Ρωσία εκπληκτικά ανέμελη για όλες αυτές τις οικονομικές κυρώσεις από την Ε.Ε. (έι, Ντώϋτσλαντ, σου λέει τίποτα αυτό;) και ιδού δύο μεταξύ σειράς στοιχείων που δείχνουν πως η Ρωσία ετοιμάζεται να αντιδράσει «δραματικά» σε κάτι (Ουκρανική βία εναντίον του Ντόνμπας;)
Στοιχείο Α: Η Ρωσία θα έχει μέχρι το 2019 συγκεντρώσει στο έδαφός της την βιομηχανική παραγωγή στροβίλων αερίου υψηλής ισχύος και επιπλέον έχουν ανακοινωθεί τεράστιες φορολογικές απαλλαγές για εταιρείες που χρησιμοποιούν ρωσικόν μηχανικόν εξοπλισμό. Θυμηθείτε ποιος έπαιζε αποφασιστικό ρόλο σε αυτόν τον επιχειρηματικό τομέα πριν από τα γεγονότα της Ουκρανίας; Μα φυσικά, η Ζήμενς. Ποιος άλλος είχε επίσης μεγάλο ρόλο στη Ρωσία; Η General Electric. ΄Εε; Και εδώ δεν μιλάμε για βιομηχανία εσωρούχων, κυρίες και κύριοι.
Στοιχείο Β: Η Ρωσία αύξησε, απολύτως θεμιτά, το επίπεδο οδύνης τη Ουκρανίας μέσα και πέριξ της Αζοφικής Θάλασσας. Τώρα η Ουκρανία θα πληρώσει ακριβά για την ομηρεία του πληρώματος του ρωσικού αλιευτικού Nord, κατά παραβίαση του αμοιβαία συμφωνημένου καθεστώτος της Αζοφικής Θάλασσας. Και για να μην αναφέρουμε φυσικά κάποιες απειλές για ανατίναξη της γέφυρας του Κερτς (Κριμαίας) που ακούγονται περιοδικά από την Ουκρανία.
3.- Α, ναι. Το Ελσίνκι. Θυμηθείτε την πρόταση του Πούτιν για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στον Ντόνμπας, και την προειδοποίηση που απηύθυνε στην Ουκρανία να μη κάνει βλακείες, γιατί αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος του σημερινού ουκρανικού κράτους.
Τώρα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η Ουκρανία είναι ένα αντι-ρωσικό κεφάλαιο για τους αυτοκρατορικούς συνωμότες της Ουάσιγκτον και ότι τελεί υπό τον εξωτερικό έλεγχο των συνεργών του Ομπάμα, όπως και ότι αυτή η όλη ιστορία του «ρούσια-γκέιτ» οδεύει σε φιάσκο, δεν είναι μόνο δυνατό αλλά εξαιρετικά πιθανό ότι άνθρωποι σαν τον τέως αντιπρόεδρο Μπάιντεν, στελέχη του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, του Δημοκρατικού Κόμματος, τον γερουσιαστή Μακέϊν και άλλους θα είναι, μέσα στην απελπισία τους, υπέρ μιας σύρραξης στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα γίνεται ένα πολύ πιθανό σενάριο –οτιδήποτε για να σαμποταριστούν οι ρώσο-αμερικανικές σχέσεις γενικά και η προεδρία Ντόναλντ Τραμπ ειδικότερα. Είναι ένα γενικό σενάριο, αλλά αυτό είναι ειδικά το σενάριο που θα απαιτούσε υψηλής επαγγελματικής ειδίκευσης εξηγήσεις από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου σε κάποιον Γερμανό κρατικό τεχνοκράτη και μάλιστα στην υψηλότερη όλων, για το τι αυτή και οι υποτακτικοί της στην Ευρώπη θα πρέπει να περιμένουν εάν οι γιοί των γερμανικών ναζιστικών σκυλιών στην Ουκρανία εξαπολύσουν μια προβοκάτσια που θα παράσχει ικανό Casus Belli για τη Νότια Στρατιωτική Διοίκηση της Ρωσίας να αρχίσει την τελική ανάστροφη μέτρηση για το καθεστώς του Κιέβου και τους φανατικούς ναζιστές συνεργούς του.
Αλλά αυτές είναι απλά οι σκέψεις μου. Πόσο θα ήθελα να άκουγα έστω και πέντε λεπτά από την ιδιαίτερη συζήτηση Τραμπ-Πούτιν στο Ελσίνκι. Στο μεταξύ, μπορώ μόνο να φανταστώ πόση αηδία θα αισθάνθηκαν τόσο ο Λαβρώφ όσο και ο Γκερασίμωφ μπροστά σε αυτήν την επικεφαλής της Γερμανίας που κατάφερε, μετά σχεδόν 70 χρόνια από την από-ναζιστικοποίηση της χώρας της, να συμβάλει στην γέννα ενός πραγματικού ναζιστικού καθεστώτος στο Κίεβο.
*Σημ.Μετφ: Δεν είναι άμοιρο σχετικού ενδιαφέροντος το γεγονός ότι αυτή η ρωσική επίσκεψη στο Βερολίνο συνέπεσε χρονικά με δήλωση της Μέρκελ σε προχθεσινή πρες-κόνφερενς, ότι είχε δίκιο να δηλώσει πριν ένα χρόνο ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να εμπιστεύεται τις ΗΠΑ να επιβάλλουν την τάξη στον κόσμο και ότι επιβάλλεται να πάρει η Ευρώπη στα χέρια της το θέμα της ασφάλειάς της.
Andrei Martyanov , Reminiscence of the Future, Russia Insider, 25-7-18
[Το εξαιρετικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το προκείμενο άρθρο, ιδιαίτερα για κρατικούς υπεύθυνους ή και απλούς μελετητές των θεμάτων εθνικής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, συνίσταται αφ’ ενός στην είδηση που σχολιάζει και τις εξελίξεις που αυτή, κατά την εκτίμησή του, εγκυμονεί και αφετέρου στην ιδιότητα του αρθρογράφου. Ο Αντρέϊ Μαρτιάνωφ γεννήθηκε στο Μπακού, στις αρχές της Δεκαετίας του Ι960, ήταν αξιωματικός του Σοβιετικού Ναυτικού ως τα 1990, μετανάστευσε αργότερα στις ΗΠΑ και είναι τώρα διευθυντής εταιρείας αεροδιαστημικής. Θεωρείται ένας κορυφαίας ειδίκευσης, γνώσης και εποπτείας εμπειρογνώμων των ρώσο-αμερικανικού συσχετισμού δυνάμεων. Πρόσφατο σχετικό βιβλίο του έχει προκαλέσει διεθνή αίσθηση και τριγμούς…]
Aνάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Είναι μια περίεργη εξέλιξη.* Όχι το γεγονός της συνάντησης του Λαβρώφ με την Φράου Καγκελάριο στο Βερολίνο, που είχε συμφωνηθεί προηγουμένως με τον Πρόεδρο Πούτιν. Σ’ αυτό τίποτα το ιδιαίτερο. Αυτό που είναι ασυνήθιστο και περίεργο είναι ότι η Φράου Μέρκελ επίσης συναντήθηκε με:
«Στην συνάντηση, που συμφωνήθηκε την περασμένη βδομάδα με τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν, παρίστατο επίσης ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χέϊκο Μάας και ο Αρχηγός του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμωφ, δήλωσε η εκπρόσωπος. Δεν δόθηκαν λεπτομέρειες.
Ο Βαλέρι Γκερασίμωφ δεν είναι ο άνθρωπος που συμμετέχει σε διπλωματικές συναντήσεις. Η παρουσία του στο Βερολίνο, μαζί με τον Ρώσο υπουργό των Εξωτερικών, σηματοδοτεί κάποιαν σημαντική εξέλιξη. Συζήτηση για την Συρία; Βέβαια, φυσικό μοιάζει, αλλά τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων αναφέρουν: «Το θέμα της Ουκρανίας συζητήθηκε επίσης». Πιστεύω πως αυτό είναι.
Η Συρία, όσο και αν είναι σήμερα σημαντική για τον κόσμο, δεν θα έκανε απαραίτητη την μετάβαση του Αρχηγού του Επιτελείου στο Βερολίνο για να συναντηθεί με την αρχηγό του γερμανικού κράτους. Στο κάτω κάτω το Βερολίνο παίζει δευτερεύοντα ρόλο στην Συρία και στην πραγματικότητα απέτυχε να συμμετάσχει κατά οποιοδήποτε τρόπο στρατιωτικά στην υποστήριξη των κάθε είδους τρομοκρατικών ομάδων, των λεγομένων «ανταρτών», «ελεύθερων Σύρων», Μονόκερων κ.ο.κ.
Η Ουκρανία ωστόσο είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. ΄Ηταν η Φράου Μέρκελ , και οι κουστωδία των ακολούθων της, εσωτερικών και εξωτερικών, που έκαναν την Γερμανία μιαν από τις κινητήριες δυνάμεις της καταστροφής της Ουκρανίας, την οποία προκάλεσε ένα βίαιο πραξικόπημα, καθοδηγημένο και χρηματοδοτημένο από συνασπισμένη την Δύση. Ώστε η Γερμανία είναι από τους μεγαλύτερους ενόχους για την δημιουργία μιας μαύρης τρύπας στην μεση της Ευρώπης και, παρεμπιπτόντως, ένα από τα κύρια κίνητρα πίσω από την αντιρωσική υστερία στην Ευρώπη. Όλοι ξέρουμε πολύ καλά πόσο «ελεύθερα» και «ανεξάρτητα» είναι τα γερμανικά ΜΜΕ. (Παραπομπή σε δημοσκόπιση του Σπίγκελ"free" and "independent" German media. )
΄Ετσι, μήπως κάτι δραστικό αναμένεται να συμβεί στην Ουκρανία, η οποία βρίσκεται σε δίνη οικονομική και πνευματική; Εξετάστε τα εξής:
1.-Στην Ρωσία θριαμβευτική ολοκλήρωση του παγκόσμιου κυπέλου.
2-Η Ρωσία εκπληκτικά ανέμελη για όλες αυτές τις οικονομικές κυρώσεις από την Ε.Ε. (έι, Ντώϋτσλαντ, σου λέει τίποτα αυτό;) και ιδού δύο μεταξύ σειράς στοιχείων που δείχνουν πως η Ρωσία ετοιμάζεται να αντιδράσει «δραματικά» σε κάτι (Ουκρανική βία εναντίον του Ντόνμπας;)
Στοιχείο Α: Η Ρωσία θα έχει μέχρι το 2019 συγκεντρώσει στο έδαφός της την βιομηχανική παραγωγή στροβίλων αερίου υψηλής ισχύος και επιπλέον έχουν ανακοινωθεί τεράστιες φορολογικές απαλλαγές για εταιρείες που χρησιμοποιούν ρωσικόν μηχανικόν εξοπλισμό. Θυμηθείτε ποιος έπαιζε αποφασιστικό ρόλο σε αυτόν τον επιχειρηματικό τομέα πριν από τα γεγονότα της Ουκρανίας; Μα φυσικά, η Ζήμενς. Ποιος άλλος είχε επίσης μεγάλο ρόλο στη Ρωσία; Η General Electric. ΄Εε; Και εδώ δεν μιλάμε για βιομηχανία εσωρούχων, κυρίες και κύριοι.
Στοιχείο Β: Η Ρωσία αύξησε, απολύτως θεμιτά, το επίπεδο οδύνης τη Ουκρανίας μέσα και πέριξ της Αζοφικής Θάλασσας. Τώρα η Ουκρανία θα πληρώσει ακριβά για την ομηρεία του πληρώματος του ρωσικού αλιευτικού Nord, κατά παραβίαση του αμοιβαία συμφωνημένου καθεστώτος της Αζοφικής Θάλασσας. Και για να μην αναφέρουμε φυσικά κάποιες απειλές για ανατίναξη της γέφυρας του Κερτς (Κριμαίας) που ακούγονται περιοδικά από την Ουκρανία.
3.- Α, ναι. Το Ελσίνκι. Θυμηθείτε την πρόταση του Πούτιν για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στον Ντόνμπας, και την προειδοποίηση που απηύθυνε στην Ουκρανία να μη κάνει βλακείες, γιατί αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος του σημερινού ουκρανικού κράτους.
Τώρα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η Ουκρανία είναι ένα αντι-ρωσικό κεφάλαιο για τους αυτοκρατορικούς συνωμότες της Ουάσιγκτον και ότι τελεί υπό τον εξωτερικό έλεγχο των συνεργών του Ομπάμα, όπως και ότι αυτή η όλη ιστορία του «ρούσια-γκέιτ» οδεύει σε φιάσκο, δεν είναι μόνο δυνατό αλλά εξαιρετικά πιθανό ότι άνθρωποι σαν τον τέως αντιπρόεδρο Μπάιντεν, στελέχη του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, του Δημοκρατικού Κόμματος, τον γερουσιαστή Μακέϊν και άλλους θα είναι, μέσα στην απελπισία τους, υπέρ μιας σύρραξης στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα γίνεται ένα πολύ πιθανό σενάριο –οτιδήποτε για να σαμποταριστούν οι ρώσο-αμερικανικές σχέσεις γενικά και η προεδρία Ντόναλντ Τραμπ ειδικότερα. Είναι ένα γενικό σενάριο, αλλά αυτό είναι ειδικά το σενάριο που θα απαιτούσε υψηλής επαγγελματικής ειδίκευσης εξηγήσεις από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου σε κάποιον Γερμανό κρατικό τεχνοκράτη και μάλιστα στην υψηλότερη όλων, για το τι αυτή και οι υποτακτικοί της στην Ευρώπη θα πρέπει να περιμένουν εάν οι γιοί των γερμανικών ναζιστικών σκυλιών στην Ουκρανία εξαπολύσουν μια προβοκάτσια που θα παράσχει ικανό Casus Belli για τη Νότια Στρατιωτική Διοίκηση της Ρωσίας να αρχίσει την τελική ανάστροφη μέτρηση για το καθεστώς του Κιέβου και τους φανατικούς ναζιστές συνεργούς του.
Αλλά αυτές είναι απλά οι σκέψεις μου. Πόσο θα ήθελα να άκουγα έστω και πέντε λεπτά από την ιδιαίτερη συζήτηση Τραμπ-Πούτιν στο Ελσίνκι. Στο μεταξύ, μπορώ μόνο να φανταστώ πόση αηδία θα αισθάνθηκαν τόσο ο Λαβρώφ όσο και ο Γκερασίμωφ μπροστά σε αυτήν την επικεφαλής της Γερμανίας που κατάφερε, μετά σχεδόν 70 χρόνια από την από-ναζιστικοποίηση της χώρας της, να συμβάλει στην γέννα ενός πραγματικού ναζιστικού καθεστώτος στο Κίεβο.
*Σημ.Μετφ: Δεν είναι άμοιρο σχετικού ενδιαφέροντος το γεγονός ότι αυτή η ρωσική επίσκεψη στο Βερολίνο συνέπεσε χρονικά με δήλωση της Μέρκελ σε προχθεσινή πρες-κόνφερενς, ότι είχε δίκιο να δηλώσει πριν ένα χρόνο ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να εμπιστεύεται τις ΗΠΑ να επιβάλλουν την τάξη στον κόσμο και ότι επιβάλλεται να πάρει η Ευρώπη στα χέρια της το θέμα της ασφάλειάς της.
Zero Hedge 24-7-18