Πριν λίγες ημέρες απασχόλησε αρκετά ΜΜΕ η επιστολή [;], οδηγία [;], σύσταση [;], προτροπή [;] μιας εισαγγελέως του Πειραιά στους Διευθυντές εκπαιδεύσης και μια εφημεριδά όπου η υπογράφουσα "παρακαλούσε" να μη χρησιμοποιείται ο όρος "λαθρομετανάστης". Το γενικότερο προβληματισμό μας τον εκφράσαμε πριν λίγες ημέρες.
Του Στρατή Μαζίδη
Σήμερα θα εστιάσουμε σε ορισμένα άλλα σημεία. Προφανώς επρόκειτο για ένα αναγνωριστικό βήμα. Έγινε φυσικά στα...μουλωχτά. Στις 25/7/18 έστειλε το έγγραφο ο υπουργός Κοντονής, το οποίο δεν έχουμε δει σε κανένα ΜΜΕ για να το διαβάσουμε, στις 27/7/18 πήρε την σκυτάλη ο Αρειος Πάγος, στις 1/8/18 η εισαγγελέας έστειλε το δικό της έγγραφο. Ταχύτατη λειτουργία, θα λέγαμε, με βάση τους ρυθμούς του δημοσίου και της δικαιοσύνης γενικά.
Μέσα στην ντάλα του καλοκαιριού και με την Ελλάδα να ψάχνει για επιζώντες της πυρκαγιάς στο Μάτι, ο Κοντονής είχε "άλλα" να ασχοληθεί. Η χρονική συγκυρία λοιπόν σε μια χώρα όπου τίποτε δε λειτουργεί το καλοκαίρι (και τους υπόλοιπους μήνες πολλές φορές) πρέπει να υπογραμμιστεί.
Επίσης θα πρέπει να κρατήσουμε ότι αυτό το έγγραφο δεν έχει κάποιο χαρακτήρα. Τι είναι; Γιατί εστάλη; Κι αν έπρεπε να σταλεί, γιατί δεν έγινε μέσω υπηρεσίας του υπουργείο Παιδείας τουλάχιστον όσον αφορά τα σχολεία;
Θα πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε την "παράκληση" αλλά και τη δίκη προθέσεων / προφητεία, ότι δηλαδή η χρήση του όρου οδηγεί σε μειώσεις, προσβολές, ανεπιθύμητα φαινόμενα και όχι φυσικά η σκληρή πραγματικότητα και το άνοιγμα των συνόρων για μαντρωθούν εισερχόμενοι στα Αουσβιτς και να οδηγηθούν οι γηγενείς των ακριτικών νησιών σε απελπισία.
Το βασικότερο όμως ήταν ότι το έγγραφο αυτό αποτελούσε ένα τεστ. Μια δοκιμή όπως μέρες που είναι, οι λουόμενοι δοκιμάζουν να μπουν στη θάλασσα βρέχοντας τα πόδια τους και λέγοντας "κρύα ή ζεστά είναι".
Το τεστ λοιπόν έδειξε ότι με την εξαίρεση ορισμένων ψύχραιμων φωνών που εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για το τι σημαίνουν αυτής της μορφής οι "προτροπές", δεν υπήρξε καμία απολύτως αντίδραση. Ο πολιτικός κόσμος δεν έδειξε κανένα αντανακλαστικό. Τέτοιου είδους πράγματα συνέβαιναν μέχρι στιγμής μόνο στη φαντασία του Οργουελ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έβαλε άλλωστε την αρχή για την ενοχοποίηση και δίωξη της ελεύθερης έκφρασης των ανθρώπων, δε βρήκε τίποτε να πει για την πρώτη καμουφλαρισμένη απόπειρα κατάργησης ελληνικής λέξης. Δυστυχώς ο υγιής πατριωτισμός δεν έχει καμία πολιτική στέγη στην Ελλάδα.