 |
| bernswaelz / pixabay |
Ο Τσίπρας ανασχημάτισε την κυβέρνησή του. Θύμαμαι κάποτε είχε κάνει κάτι αντίστοιχο ο Σημίτης λέγοντας ότι επιθυμούσε να δώσει φτερά στο σχήμα του. Τότε ο αείμνηστος Γιάννης Καψής είχε σχολιάσει με πέντε λέξεις "και οι κότες έχουν φτερά".
Του Στρατή Μαζίδη
Τι έκανε λοιπόν ο πρωθυπουργός; Έβαλε ξανά το φαΐ που δεν τρώγεται στην κατσαρόλα, αφαίρεσε ό,τι μπορούσε κάνοντας κάποιες προσθήκες. Έριξε λίγο ακόμη ΠΑΣΟΚ αλλά και Νέα Δημοκρατία. Κι αυτό ήταν το τεράστιο λάθος. Το δικό του και αυτών που αποδέχθηκαν να επιβιβαστούν στο κυβερνητικό σκάφος.
Πχ οι Συριζαίοι ψηφοφόροι επέλεξαν Παπακώστα; Παπαγγελόπουλο; Μπόλαρη; Ζορμπά Ξενογιαννακοπούλου; Όχι. Τους πασόκους μάλιστα τους έδιωξαν κακήν κακώς με 12% το Μάιο του 2012. Η Μαριλίζα δε βγήκε ούτε βουλευτής τότε.
Επίσης όσοι σταύρωσαν Κατερίνα Παπακώστα, γνώριζαν ότι μπορεί να συνταχθεί με τον Αλέξη Τσίπρα τον οποίο επί μακρόν έλουζε στο twitter;
Επιπλέον πόσοι πασόκοι που δεν ψήφιζαν μνημόνια ρίχνοντας το Γιώργο Παπανδρέου δεν κατάπιαν πολύ χειρότερα αμάσητα στο ΣΥΡΙΖΑ (πχ Κουρουμπλής, Τζάκρη).
Τι θέλω να πω; Ότι πολύ απλά τα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ είναι στάχτη στα μάτια. Μια χαρά μπορούν να μεταπηδήσουν από το ένα κόμμα στο άλλο. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Δύνανται να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν τα πάντα. Ένα μόνο χρειάζεται, να εκτιμούν πως αυτό είναι απαραίτητο για την πολιτική τους επιβίωση. Επίσης μια χαρά μπορούν να αγνοούν τη λαϊκή ψήφο είτε όσοι δεν εξελέγησαν είτε όσοι εξελέγησαν υπό ορισμένες και συγκεκριμένες συνθήκες.
Δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Και επί της ουσίας ούτε στα εθνικά θέματα έχουν αντίθεση ούτε στη λεγόμενη προοδευτική ατζέντα. Όσοι λοιπόν έχουν μάτια, βλέπουν και ξέρουν πολύ καλά ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές η λύση είναι μονόδρομος: Σάρωμα του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού στο σύνολό του και ψήφο σε άλλα κόμματα και άγνωστα πρόσωπα.
Επαγγελματίες της πολιτικής, άνθρωποι δίχως ένσημο και γιοι / θυγετέρες / ανήψια αποδείχθηκε ότι δε βοηθούν κανέναν άλλον, εκτός από τους εαυτούς τους. Πλέον διαπιστώνεται η απουσία αυτού που προσδιορίζεται ως πολιτική εντιμότητα. Είναι επείγουσα να ανάγκη να μπει το αντίβαρο στη ζυγαριά.