 |
| stevepb / pixabay |
Χθες το μεσημέρι άκουγα μια συζήτηση ανάμεσα σε τρεις συνταξιούχους. Οι συγκεκριμένοι εργάστηκαν επί σειρά ετών και όταν ήρθε η στιγμή της σύνταξης, αποσύρθηκαν από τις δουλειές τους. Βέβαια μέχρι σήμερα μετρούν μόνο απώλειες. Τα Δώρα πήγαν περίπατο ενώ και η σύνταξή τους έχει περικοπεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Χώρια το επικουρικό.
Του Στρατή Μαζίδη
Οι ίδιοι θεωρούν ότι και οι επόμενοι τα ίδια θα κάνουν. Και πολύ σωστά. Προσωπικά εκτιμώ πως αν δε βρεθεί κάποιο τρικ να πάει το πράγμα παρακάτω, τότε η πραγματικότητα θα έρθει πολύ συντομότερα.
Και ποια είναι αυτή; Ότι με αναλογία σχεδόν 1:1 (1:1,3 ήταν το 2015) συνταξιούχων - εργαζομένων, οι πρώτοι δε θα μπορούν να πληρωθούν ούτε αυτά τα ακρωτηριασμένα που θα προκύψουν με την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου. Όταν ο 1 εργαζόμενος λαμβάνει μισθό 700 ευρώ (κι αν είναι τόσα) πως τα 320 ευρώ των εισφορών του θα καλύψουν τη σύνταξη των 1200, των 900, των 700 ακόμη και των 330; Με δύο τρόπους, είτε με δάνεια, όπως γινόταν τόσα χρόνια είτε με φορολογία, όπου εσύ θα πάρεις μεν τα 900 σου αλλά εγώ το κράτος θα στα πάρω πίσω είτε από εσένα, είτε από τα παιδιά σου.
Ωστόσο το αδιέξοδο θα έρθει και όλα θα καταρρεύσουν. Αν οι συζητήσεις των συνταξιούχων δεν ξεκινούν από την παραπάνω αλήθεια, δεν εκκινούν δηλαδή από το Α, τότε το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο. Αλλά ο ένας χθες μετρούσε μεν απώλειες όσον αφορά τον εαυτό του, αλλά η σύζυγός του εκμεταλλευόμενος τη σύνταξη με 15ετια στο Δημόσιο, κάθεται από τα 30κατι της, άρα στο σύνολο είναι πολύ κερδισμένοι.
Η λύση είναι μια όσο κι αν δε μου αρέσει που έχω πληρώσει τόσα χρήματα στο σύστημα και την έχει πει ο Μάνος. Κατάργηση όλων των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο σύνταξης. Να μην πληρώνει κανείς τίποτε και το κράτος να δίνει στα 65; στα 67; σύνταξη 700 ευρώ σε όλους. Όπως ο ίδιος υποστηρίζει, στοιχίζει περί τα 10 δις ευρώ το χρόνο και όχι τα σχεδόν 30 δις σήμερα. Οι άνθρωποι μπορούν να χαίρονται τα λεφτά τους μόνοι τους και να αποφασίσουν οι ίδιοι τι θα τα κάνουν. Έτσι και φόροι μπορούν να κοπούν και γενναία δόση οξυγόνου να δοθεί στην αγορά. Υπάρχει βέβαια και η σημερινή λύση, γδέρνοντας τους πάντες να πάμε τελικά στις συντάξεις των 300 ευρώ.