Πράγματι, «ιστορική μέρα» η σημερινή της ποθούμενης «Εξόδου από τα μνημόνια» και της απαλλαγής από τους Λαιστρυγόνες και τους Μνηστήρες. Αλλά και για το ότι ο πρωθυπουργός της χώρας έχασε και την τελευταία ευκαιρία του για να αποδείξει ότι είναι ηγέτης, έστω μικρός, ενός ολόκληρου έθνους και όχι ο σκληροπυρηνικός κομματάρχης μιας μειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Σε μια δύσκολη ιστορική καμπή της χώρας, όπου δεν περισσεύει κανείς προκειμένου να βγει από το τέλμα και την καταισχύνη αυτός, ο «αλάνθαστος», αν και με ομολογίες αυταπατών, προτίμησε να διχάσει για μια ακόμα φορά πατώντας πάνω στο ιστορικά παρωχημένο δίπολο Δεξιά – Αριστερά, στο «Τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και στο «Εμείς ή Αυτοί».
Ίσως είναι το μόνο που ξέρει καλά, εκπροσωπώντας ακέραια αυτό που είναι όντως το κυβερνών κόμμα : Κράμα ενός ιδεολογικού υποστρώματος ολοκληρωτισμού και καθεστωτισμού των «Παλαιοσυριζαίων» πάνω στο οποίο στήθηκε στα χρόνια της εξουσίας ο αδίστακτος κυνισμός και η αλαζονεία των «Νεοσυριζαίων» και ότι πιο βρώμικο κληροδοτήθηκε, ενόψει ανάληψης της εξουσίας, από το πάλαι ποτέ κόμμα της διαπλεκόμενης «Αλλαγής» και των ακραίων καιροσκόπων και τυχοδιωκτών της συντηρητικής Δεξιάς.
Το τραίνο της Ιστορίας χάθηκε προ πολλού για τους επίδοξους αριστερόστροφους «αναμορφωτές» της ελληνικής κοινωνίας και η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα καταγραφεί σαν ένα ακόμα καταστροφικό πέρασμα από την Ιστορία αυτής της δύσμοιρης χώρας.