Αρκεί να έχουμε επίγνωση της ουτοπίας. Αρκεί να γνωρίζουμε οτι η Ιστορία προχωρεί από πλατύσκαλο σε πλατύσκαλο με παροδικές αυτοδιαψεύσεις. Αρκεί να καταλήξουμε σ' ένα συμπέρασμα απλό και εκπληκτικό: Είναι ευκολότερο στον άνθρωπο να επινοήσει τη θεωρία της σχετικότητας παρά να πραγματοποιήσει τη συνεννόηση των ανθρώπων μεταξύ τους.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Φαινομενικά το πρώτο απαιτεί μεγαλοφυία, το δεύτερο κοινό νου. Σε τι έγκειται το παράδοξο; Στο ότι το πρώτο είναι σύμφωνο με την ανθρώπινη φύση, ενώ το δεύτερο όχι. Σε τούτο τον τόπο μπορεί να διαθέτουμε ακόμη και μεγαλοφυίες, δεν μπορούμε να διαθέτουμε κοινό νου.
Ο Αινστάιν, γιατί δεν του έλειπε το χιούμορ, είχε απόλυτη επίγνωση της ουτοπίας, όταν κάποτε έγραφε σ' ένα ειρηνιστή "Οταν πάμε στον ουρανό εσύ κι εγώ θα συναντηθούμε στον τόπο διαμονής του Δον Κιχώτη".
Αυτό που χρειάζεται ο τόπος τούτος είναι επίγνωση της ουτοπίας, ώστε να μη βρίσκουν άνετο δρόμο οι εξ' επαγγέλματος απατεώνες της πολιτικής, που πουλάνε με δόσεις προσδοκίες!
Σε καμία εποχή όσο σ' αυτή εδώ δεν έχουμε τόσο έντονη την ανάγκη της συνταγής για την επόμενη μέρα της χώρας. Δεν μπορούμε να ζούμε με υποκατάστατα: κάθε λογής μύθους και ψευδαισθήσεις, ισάριθμες διαφυγές και ελπίδες.
Ετσι είμαστε υπόδικοι της αφέλειας μας και της παθητικότητας μας. Και θα είμαστε πάντα παγιδευμένοι σε μια αλύτρωτη αγγαρεία!