Στη βάση αυτής της ανιστόρητης φράσης οι ευρωπαϊκές ελίτ (π.χ. Μέρκελ) ισχυρίζονται, σαν σύγχρονοι Σταυροφόροι, ότι στην Ευρώπη είναι εφικτό ένα «φιλελεύθερο Ισλάμ».
Η πραγματικότητα είναι, όπως δήλωσε πρόσφατα και ο Ερντογάν, πως υπάρχει ένα και μοναδικό Ισλάμ, αυτό που όλοι γνωρίζουμε, και όλοι όσοι πιστεύουν σε αυτό είναι ταγμένοι να συμβάλλουν στην επέκτασή του. Ήδη, μόνο στη Γερμανία υπάρχουν περίπου 2750 τζαμιά. Και αυτή η πραγματικότητα για το Ισλάμ είναι διαπιστωμένη με έρευνες που δείχνουν ότι:
• Στο Πακιστάν και στην Ιορδανία πάνω από το 80% των Μουσουλμάνων πιστεύουν ότι η Σαρία είναι η «μεγάλη θέληση του θεού». Την ίδια άποψη σε ποσοστό 70% συναντάμε στη Γάζα, το Αφγανιστάν και στην Αίγυπτο.
• Πάνω από το 90% των Μουσουλμάνων σε Ιράκ και Αφγανιστάν προτιμούν τη Σαρία από τους νόμους της Πολιτείας, ενώ σε Μαρόκο, Γάζα, Νίγηρα, Μαλαισία και Τζιμπουτί κυμαίνεται στο 80%.
• Η θανατική ποινή για θέματα κλοπής είναι αποδεκτή για πάνω από το 80% σε Πακιστάν και Αφγανιστάν και πέφτει στο 70% σε Γάζα και Αίγυπτο.
• Ο πετροβολισμός για θέματα μοιχείας είναι αποδεκτός από το 80% στην Αίγυπτο, στη Γάζα, στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν.
Θρησκευτικές πεποιθήσεις διαμόρφωναν ανέκαθεν την ανθρώπινη σκέψη, γεγονός που γίνεται αντιληπτό με εμφατικό τρόπο στο Ισλάμ, το οποίο πέρα από πίστη είναι και ξεκάθαρη ιδεολογία και μάλιστα εξτρεμιστική (όπως άλλωστε κάθε ιδεολογία). Η κριτική των ιδεολογιών είναι εδώ και αιώνες η βάση του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, αλλά και απαραίτητη παράμετρος για την εύρυθμη λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους δικαίου. Γι αυτό είναι άκρως ανεύθυνο να κατηγορούνται όσοι ασκούν αυστηρή κριτική στο Ισλάμ ή να φοβούνται τη σταδιακή ισλαμοποίηση της Ευρώπης, ως ισλαμοφοβικοί, ξενοφοβικοί κλπ. Με ιδεαλισμούς, εθελοτυφλία και ελπίδες δεν αντιμετωπίζονται φαινόμενα που έχουν ιστορικές συνέπειες αιώνων.