Πρόθεση, Δόλος και Αμέλεια στο Μάτι του Πύρινου Ολέθρου

Περίσσεψε το θράσος και η αναλγησία των κυβερνώντων μετά την ανέξοδη ανάληψη «πολιτικής ευθύνης» και την βεβαιότητα πως οι φάκελοι πέντε μηνύσεων για την εκατόμβη στο Μάτι παραπέμπονται «αμελλητί» στη συνήθη συγκάλυψη της Βουλής, με τη σφραγίδα του νόμου «περί ευθύνης υπουργών».

Δημήτρης Γιαννόπουλος

 

Δεν έφτανε που το ολοκαύτωμα ενός ολόκληρου οικισμού, το ξεκλήρισμα δεκάδων οικογενειών και η καταστροφή της ζωής εκατοντάδων ανθρώπων, θεωρήθηκαν ως άλλη μια (μετά τη Μάνδρα) «στραβή ζαριά που έκατσε στη βάρδια μας». 

 

Έπρεπε να προστεθεί, μετά 40 μέρες, η αντεπίθεση των καθ’ ύλην υπευθύνων υπουργών εναντίον όσων επιμένουν να τους «απαξιώνουν».

«Φθάνει πια με μια παρεούλα τρολ και ορισμένα ΜΜΕ που δεν σέβονται ούτε θανάτους ούτε πόνο αλλά ούτε και την σε εξέλιξη έρευνα της Δικαιοσύνης», γράφει στις 7 Σεπτεμβρίου στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και προσθέτει: 

 

«Ο Γκαίμπελς θα κοκκίνιζε μπροστά τους… Όσο συνεχίζουν με ψέματα, παραπληροφόρηση, χυδαιότητα, και όχι μόνο απέναντί μου, τόσο περισσότερο βουλιάζουν στο βούρκο τους».

Ας βουλιάξουμε λοιπόν λίγο βαθύτερα στο βούρκο μας, επισημαίνοντας πως καμιά «έρευνα» της Δικαιοσύνης δεν μπορεί να εμποδίσει την ελευθερία του λόγου και της έρευνας για την αποκάλυψη της Αλήθειας από τους πολίτες, ιδιαίτερα όσους βρέθηκαν κοντά στην καταστροφή, με συγγενείς και φίλους ανάμεσα στους πληγέντες. 

 

Οι μάρτυρες μιας ανείπωτης τραγωδίας δεν είναι δυνατό να αντέξουν στην ιδέα της Συγκάλυψης ενός τόσο Αποτρόπαιου Εγκλήματος που την προκάλεσε.

Συγκάλυψη που θα ζήλευε πράγματι ο Γκαίμπελς, με εξόφθαλμα ψέματα, παραποιήσεις γεγονότων και στοιχείων, διασπορά ευθυνών και μετάθεση των αιτίων. 

 

Τυχόν κακόβουλες Προθέσεις με ενδεχόμενο Δόλο και χρήση εγκληματικών Μέσων θάβονται ήδη μέσα σ’ ένα κουβάρι ανικανότητας, αμέλειας, ασυνεννοησίας, παραλείψεων.

Ούτε καν επικρίνεται η αδικαιολόγητη Απουσία στα τελευταία 20 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων από ένα καθήκον («Πολιτική Άμυνα») στο οποίο μέχρι και τη δεκαετία του ’90 διαδραμάτιζαν επιτελικό ρόλο.

Στην Ελλάδα η σχέση ανάμεσα στην Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη είναι εξ ορισμού «ασύμμετρη» αφού η δικαστική εξουσία εξαρτάται από ένα ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα που διαθέτει τεράστιο θεσμικό και νομικό οπλοστάσιο αυτοπροστασίας από τη διερεύνηση, την αποκάλυψη και τον καταλογισμό των ανομημάτων του.

Γι’ αυτό, μόνο η άνευ όρων αναζήτηση της Αλήθεια θεραπεύει πληγές, ελευθερώνει συνειδήσεις και φωτίζει τους υπόγειους δεσμούς ανάμεσα στο Ψέμα, την Ύβρη, την Ενοχή και την Νέμεση, όταν μάλιστα έχουμε να κάνουμε με «ανθρωποκτονία κατά συρροή».

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η φρικώδης κλίμακα της καταστροφής στο Μάτι, όλοι οι φορείς της «Πολιτικής Προστασίας» που βρέθηκαν εκτεθειμένοι στη λαϊκή οργή και οδύνη, επιχείρησαν με κάθε τρόπο να καλύψουν τα νώτα τους με παραποιήσεις γεγονότων και θλιβερές δικαιολογίες.

Παραποιήσεις και ψέματα

Κάθε ψέμα όμως κρύβει αναπάντητα ερωτήματα για τα αίτια της τραγωδίας, πέρα από την εγκληματική ευθύνη του «κατά συνθήκη» ψεύτη.

1. Τι προσπάθησε να κρύψει ο Υπουργός «Άμυνας» Πάνος Καμμένος απολογούμενος για την παντελή απουσία της μόνης δύναμης που θα μπορούσε να αναχαιτίσει την πύρινη λαίλαπα και να σώσει ζωές, δηλαδή του Στρατού, λέγοντας, ψευδώς, πως κάτι τέτοιο «απαγορεύεται» από το …ΝΑΤΟ;

Μήπως εννοεί ότι η εξωφρενική «απαγόρευση» δεν προέρχεται από το αρχηγείο του ΝΑΤΟ, αλλά από γειτονική χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, η οποία επίσης απαγορεύει

• την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και την κήρυξη ΑΟΖ στο Ανατολικό Αιγαίο και την Κρήτη,
• την πλεύση του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού πέραν του 25^ου μεσημβρινού,
• τη ρίψη τιμητικού στεφάνου στη θάλασσα σε απόσταση μικρότερη των 5 ναυτικών μιλίων από τα… Ίμια,
• τη χρήση δορυφορικών μέσων για τη φύλαξη των συνόρων και την έγκαιρη προληπτική ανίχνευση εστιών φωτιάς σε πραγματικό χρόνο;

Εκτός…;

Εκτός εάν το ΝΑΤΟ – τουτέστιν κάποιο κύκλωμα του βαθέως κράτους των βαθιά διχασμένων «Αμερικανών» – είχε αυτή τη φορά επιπλέον λόγους να εξασφαλίσει πιστή τήρηση της ήδη ισχύουσας στην Ελλάδα «απαγόρευσης», δηλαδή του παροπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων στη συγκεκριμένη επιχείρηση «πολιτικής προστασίας» στην Ανατολική Αττική.

2. Γιατί η εισαγγελική έρευνα προσέκρουσε σε εκτεταμένες παραποιήσεις στοιχείων στις καταγραφές κινήσεων οχημάτων της Πυροσβεστικής αλλά και στις ακριβείς ώρες έναρξης των εστιών φωτιάς στην Κινέττα, στην Καλλιτεχνούπολη και στο Νταού Πεντέλης;

Ακόμα και το Πόρισμα του τεχνικού συμβούλου αντιστράτηγου ε.α. Ανδριανού Γκουρμπάτση που παραδόθηκε ένα μήνα μετά την τραγωδία εντοπίζει την έναρξη της πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική σε μία μόνο «περιοχή αρχικής προσβολής», στο Νταού Πεντέλης στις 4:49μμ η οποία στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε δύο μέτωπα: Καλλιτεχνούπολη και Ν. Βουτζά για να εισβάλει μετά στους παραλιακούς οικισμούς Μάτι – Κόκκινο Λιμανάκι - Ραφήνα. 

 

Όμως, τόσον ο πρώην υπουργός Νίκος Τόσκας όσο και κάτοικοι του Ν. Βουτζά ενθυμούνται πως η φωτιά στην Καλλιτεχνούπολη είχε ξεκινήσει τουλάχιστον δύο ώρες νωρίτερα από εκείνη στο Νταού Πεντέλης. Κάτι τέτοιο δεν θα παρείχε άλλοθι καθυστέρησης μιας ολόκληρης ώρας στην προσέλευση στο Νταού των πρώτων πυροσβεστικών οχημάτων (5:45μμ)! 

 

Πρόκειται όμως για ολιγωρία των πυροσβεστικών δυνάμεων ή για κενά και παρεμβολές στην επικοινωνία μεταξύ τους που απέτρεψε τη έγκαιρη παρέμβαση και δημιουργία αντιπυρικών ζωνών στην εξάπλωση της φωτιάς προς κατοικημένες περιοχές;

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αποκρύπτεται είναι πως υπήρξε επαρκής χρόνος τουλάχιστον για προληπτική εκκένωση μέσω της Λεωφόρου Μαραθώνος των περιοχών που επλήγησαν, ακριβώς όπως συνέβη με τις παιδικές και στρατιωτικές κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα, που μάλιστα βρίσκονταν βορείως του Ματιού σε μεγαλύτερη απόσταση από τις εστίες της φονικής πυρκαγιάς. Ποιος τους ειδοποίησε να αποχωρήσουν τόσο εγκαίρως και συντεταγμένα;

3. Πως εξηγούνται οι κυριότερες αιτίες της τραγωδίας, δηλαδή

• το κλείσιμο της λεωφόρου Μαραθώνος από την Αστυνομία στο ύψος της διασταύρωσης της Ραφήνας και
• η εκτροπή της προσέλευσης των οχημάτων από Αθήνα προς το λιμάνι της Ραφήνας και την παραλιακή οδό Ποσειδώνος που οδηγούσε νομοτελειακά στον θανάσιμο εγκλωβισμό των οδηγών στο Μάτι;

Μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί πειστική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα εκτός από γενικόλογες αναφορές του Πορίσματος Γκουρμπάτση στις γνωστές «δυσλειτουργίες» του μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και «σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, αρρυθμίες» των επιμέρους φορέων της (Πυροσβεστική, Αστυνομία, Αυτοδιοίκηση).

Καμιά όμως αναφορά στο γεγονός πως από χρόνια έχει σιωπηρά καταργηθεί ο επιτελικός και συντονιστικός βραχίονας του Στρατού στην Πολιτική Προστασία, χωρίς ποτέ να συγκροτηθεί ειδικευμένο Σώμα Κομάντος Δασοπυροσβεστών όπως στην Κύπρο.

Η Φυγάδευση των Οκτώ

Υπάρχει μία παράμετρος στα γεγονότα της 23^ης Ιουλίου που θα μπορούσε όχι μόνο να επιτείνει αλλά και να καταστήσει «απαραίτητη» την παραπάνω αλληλουχία «εγκληματικών λαθών» και συγκαλύψεων, αλλάζοντας ριζικά τα δεδομένα του καταλογισμού ευθυνών για το ολοκαύτωμα στο Μάτι.

Κανείς μέχρι τώρα δεν έχει διαψεύσει πληθώρα δημοσιευμάτων που αναφέρονται στην φυγάδευσή των οκτώ Τούρκων αξιωματικών πολιτικών προσφύγων από ειδικά διαμορφωμένο χώρο διαμονής τους στο ΚΑΑΥ Αγίου Ανδρέα, αμέσως μετά την εκκένωση των κατασκηνώσεων, και πριν ακόμα η πύρινη λαίλαπα φτάσει στο Μάτι.

Αυτό είναι το «σενάριο συνομωσίας στα όρια της επιστημονικής φαντασίας» που υποστηρίζει η «πολύ αξιόπιστη» πηγή του διευθυντή της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ στις 18 Αυγούστου στο πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο με τίτλο «Ερώτησις: Που βρίσκονται σήμερα οι οκτώ Τούρκοι;»

Υπότιτλος: «Είναι ακόμη στην Ελλάδα ή φυγαδεύτηκαν την ημέρα της πυρκαγιάς;»

Σύμφωνα με το σενάριο που δημοσίευσε η ΕΣΤΙΑ, «κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν την αναταραχή που υπήρξε με το ξέσπασμα της πυρκαγιάς στην ευρύτερη περιοχή Ραφήνας-Ματιού και κατάφεραν να φυγαδεύσουν από το κοντινό κρησφύγετο τους οκτώ είτε προς χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως είτε προς τη γειτονική Τουρκία». 

 

Ο πληροφοριοδότης μάλιστα του Μανώλη Κοττάκη έχει κατονομάσει τη χώρα στην οποία φυγαδεύτηκαν μέσω του λιμανιού της Ραφήνας οι οκτώ, αλλά για λόγους ασφάλειας, η ΕΣΤΙΑ δεν την «ονοματίζει» στο άρθρο «για τη περίπτωση που είναι ακόμη εδώ», εννοώντας πάντως ότι δεν πρόκειται για την Τουρκία. 

 

Τα καίρια ερωτήματα της ΕΣΤΙΑ παραμένουν μέχρι τώρα επί τρείς εβδομάδες αναπάντητα εκ μέρους της κυβέρνησης, παρόλο που το εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο υποθέτει εξαρχής πως η τύχη των οκτώ μετά την τραγωδία στο Μάτι συνδέεται με την απελευθέρωση των Δημήτρη Κούκλατζη και Άγγελου Μητρετώδη τον Δεκαπενταύγουστο. 

 

Αν πράγματι οι οκτώ βρίσκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκτός Ελλάδος «υπό τον έλεγχο» κάποιων μυστικών υπηρεσιών – όχι αναγκαστικά Τουρκικών -- τότε αυτό δεν μπορεί να είναι άσχετο με την αναπάντεχη επιστροφή των δύο Ελλήνων ομήρων του Ερντογάν. 

 

Αλλά το σημαντικό στοιχείο για τη διαλεύκανση των αιτίων της τραγωδίας είναι πως η φυγάδευση των οκτώ – π.χ. από την CIA ή/και την ΕΥΠ -- θα έπαιζε τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη της φονικής πυρκαγιάς, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του έμπειρου ρεπόρτερ Πέτρου Κασιμάτη στις 28 Αυγούστου.

Συγκεκριμένα, μια αυτοκινητοπομπή από επτά τεθωρακισμένα Jeep καμουφλαρισμένα ανάμεσα σε πούλμαν των παιδικών κατασκηνώσεων του Αγίου Ανδρέα, θα έπρεπε να διασχίσουν την Λεωφόρο Μαραθώνος από το Μάτι μέχρι το λιμάνι της Ραφήνας, όπου οι οκτώ θα επιβιβάζονταν σε κλειστό πλοίο για ταξίδι προς άγνωστη κατεύθυνση, με πιθανό απώτερο προορισμό την μεγαλύτερη αμερικάνικη στρατιωτική βάση στον κόσμο, το Camp Bondsteel, στο Κόσοβο.

«Για να γίνει αυτό όμως, χρειάστηκε να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων και να μπλοκαριστεί η κεντρική οδός διαφυγής τους, εγκλωβίζοντας τους κατοίκους ολόκληρης της περιοχής οι οποίοι βρίσκονταν περικυκλωμένοι από την πύρινη λαίλαπα», γράφει ο Κασιμάτης «αποκλειστικά στο Κουρδιστό Πορτοκάλι» σε άρθρο με τίτλο «Η ΜΙΤ έκαψε το Μάτι για να απαγάγει τους 8 Τούρκους;» 

 

Είναι όμως δυνατόν η Τουρκική ΜΙΤ να προκάλεσε το «ασύμμετρο φαινόμενο» της φονικής πυρκαγιάς ως «μαύρη επιχείρηση» αντιπερισπασμού (όπως υπαινίσσονται τα δημοσιεύματα) για την απαγωγή των οκτώ, χωρίς να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις επιτυχίας της (ώστε να μην εκμεταλλευτεί τον «αντιπερισπασμό» η …άλλη πλευρά);

Σημειωτέο πως τυπικά, μόνο τρείς από τους οκτώ έχουν λάβει πολιτικό άσυλο από την Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου, πράγμα που θα τους επέτρεπε «ελεύθερη» μετακίνηση εκτός Ελλάδος, αλλά μετά την εκδίκαση της υπόθεσής τους πιλοτικά από το ΣτΕ, που δικαίωσε το αίτημά τους για άσυλο, θεωρούνται ήδη προστατευόμενοι πολιτικοί πρόσφυγες των οποίων οι έκδοση στην Τουρκία απαγορεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

 

Χρονικό ενός προαναγγελθέντος Ολέθρου

Η φυγάδευση λοιπόν των οκτώ από την «περιοχή Μάτι-Ραφήνα» έπρεπε να είχε «προσχεδιαστεί» πολύ νωρίτερα, έτσι ώστε να καλύπτεται από πολλές στοιβάδες παραπλανητικών πληροφοριών και δεδομένων.

Εκ πρώτης όψεως έπρεπε να φαντάζει ως τυχαία συγκυρία ακραίων φυσικών φαινομένων, διαβολικών συμπτώσεων και σωρείας εγκληματικών λαθών ή ενσυνείδητης αμέλειας ενός ανίκανου κρατικού μηχανισμού!

Για τους πιο καχύποπτους και αφελείς «συνομωσιολόγους», διαρρέει το σενάριο της «καραδοκούσας» ΜΙΤ, που είχε εντοπίσει τους οκτώ στον Άγιο Ανδρέα και επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την «αναμπουμπούλα» της πύρινης λαίλαπας για να τους αρπάξει από τα χέρια της ΕΥΠ, η οποία όμως πρόλαβε να τους …φυγαδεύσει πρώτη, αλλά με τον πιο δύσκολο και επικίνδυνο για τους αθώους κατοίκους τρόπο!!

Είναι όμως πολλές οι αποχρώσες ενδείξεις ότι ο επιτελικός σχεδιασμός της όλης επιχείρησης χρονολογείται τουλάχιστον δύο μήνες πριν την εκτέλεσή της, έτσι ώστε να αξιοποιηθεί η πρώτη καλοκαιρινή «ευκαιρία» ακραίων καιρικών φαινομένων στην περιοχή.

Αναφέρουμε μόνο την πιο κραυγαλέα από αυτές τις ενδείξεις:

Στις αρχές Ιουνίου 2018, η ΕΥΠ μεταφέρει τους οχτώ, από τον οικισμό-φρούριο του Ολυμπιακού Χωριού στο Μαρούσι που κατασκευάστηκε για να στεγάσει και να προστατεύσει τους υπεραθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων του Αθήνα 2004, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο ΚΑΑΥ του Αγίου Ανδρέα, στις παρυφές του παραθαλάσσιου οικισμού …στο Μάτι Ανατολικής Αττικής.

Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν προ πολλού καταγεγραμμένη ως υψηλής επικινδυνότητας για πυρκαγιά από την ίδια την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, δεδομένου μάλιστα, ότι τρείς βδομάδες πριν, στις 8 Μαΐου 2018, είχε διεξαχθεί μεγάλη άσκηση προσομοίωσης αντιμετώπισης εκτεταμένης πυρκαγιάς (σε 1500 στρέμματα) με την ονομασία «Δια Πυρός 2018» στη θέση Πύριζα της Πεντέλης η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω από το Μάτι, σε μικρή απόσταση από το Νταού Πεντέλης.

Περιττό να επισημανθεί πως κανένα από τα μέτρα που ελήφθησαν, ούτε τα εναέρια και επίγεια τεχνικά μέσα που δοκιμάστηκαν στην προσομοίωση του Μαΐου, δεν τέθηκε σε εφαρμογή δυόμιση μήνες αργότερα για την αποτροπή του ολοκαυτώματος στο Μάτι. Αντιθέτως, έγιναν όλα εκείνα τα «λάθη, ολιγωρίες, παραλείψεις και συμπτώσεις» που οδήγησαν νομοτελειακά στην καταστροφή!

Αλλά το γεγονός και μόνο της μετακίνησης των οχτώ από τον χώρο υψίστης ασφαλείας του Ολυμπιακού Χωριού στο πυκνοκατοικημένο, πευκοφυτεμένο και δαιδαλώδες Μάτι, προκαλεί εύλογες υποψίες πως ένα σενάριο «τύπου Οτσαλάν» είχε ήδη τεθεί σε κίνηση.

Θα ήταν πολύ πιο λογικό (εάν υπήρχε οποιοσδήποτε θεμιτός λόγος για τη μετεγκατάστασή τους στην Ανατολική Αττική), οι οχτώ να μεταφερθούν ακόμα και στην παρακείμενη αχανή πρώην Ναυτική Βάση της Νέας Μάκρης, η οποία μάλιστα συνορεύει με την…Πυροσβεστική Υπηρεσία Νέας Μάκρης, αλλά και διαθέτει δικές της εγκαταστάσεις ελλιμενισμού!

Δεν υπήρξε όμως καμία απολύτως δικαιολογία για την αιφνιδιαστική μετακίνησή τους στο Σημείο Μηδέν του πύρινου ολέθρου που θα ξεσπούσε ένα μήνα αργότερα.

Συμπέρασμα

Όσοι αναζητούν δικαστικά «προθέσεις, ενδεχόμενο δόλο ή ενσυνείδητη αμέλεια» στην αντιμετώπιση του «ασύμμετρου φαινομένου» της Μαύρης Δευτέρας 23 Ιουλίου 2018, οφείλουν να θέσουν ευθέως μερικά προφανή ερωτήματα σε όλα τα κλιμάκια της κυβέρνησης, της πολιτικής «ηγεσίας» και διοικητικής ιεραρχίας των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας που βρέθηκαν κυριολεκτικά στο Μάτι του Πύρινου Κυκλώνα εκείνο το 24ωρο.

1. Τι γνωρίζατε ή πληροφορηθήκατε για την φυγάδευση των οκτώ πριν, στην διάρκεια ή μετά τη καταστροφή;
2. Τι παρεμβάσεις θεσμικών ή εξωθεσμικών παραγόντων δεχτήκατε που θα μπορούσαν να σας εκτρέψουν από την υπεύθυνη και αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων σας σε οποιαδήποτε φάση της τραγωδίας;
3. Τι περίεργα, αφύσικα, ανεξήγητα ή παράλογα φαινόμενα και συμπεριφορές παρατηρήσατε στις δραματικές εκείνες ώρες;
4. Ποιες πράξεις συγκάλυψης των αιτίων της καταστροφής ή άλλες απόρρητες πληροφορίες που σας δόθηκαν ή υπέπεσαν στην αντίληψή σας, είστε σε θέση να αναφέρετε εφόσον λάβετε εγγυήσεις για την προσωπική σας ασφάλεια;