Ο έλεγχος της Ρωσίας στη θρησκευτική ζωή ήταν το τελευταίο στοιχείο της ήπιας ισχύος που ασκούσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Η ανεξάρτητη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, αποτελειώνει την εξουσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, και επομένως η ρωσική επιρροή, διαβρώνεται σημαντικά στον Ορθόδοξο κόσμο.
Η προσάρτηση της Κριμαίας και η στρατιωτική επίθεση κατά της ανατολικής Ουκρανίας, παρήγαγαν το αντίθετο αποτέλεσμα στην πρόθεσή του Ρώσου προέδρου να ανατρέψει την Ουκρανική εχθρότητα και να θεωρήσουν τη χώρα τους ως «ρωσική» επαρχία που ανήκει στον «ρωσικό κόσμο».
Αντ΄ αυτού, η ρωσική ήπια ισχύς δεν κατάφερε να επιδράσει στην ουκρανική κοινή γνώμη να στραφεί υπέρ της Ρωσίας, καθώς διακρίνουμε κατάρρευση των οικονομικών, εμπορικών και οικογενειακών δεσμών καθώς και την αποφασιστικότητα του προέδρου της Ουκρανίας Πέτρο Πόροσενκο να καταστήσει τη διαδικασία αυτή αμετάκλητη.
Άρα η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει στην Ουκρανία το αυτοκέφαλο έχει γεωπολιτικές συνέπειες για την Ευρώπη.