 |
| Alexas_Fotos Alexas_Fotos / pixabay |
Χρειάζεται αδιάκοπη επιτήρηση. Ας μην περιφρονήσουμε τη δύναμη της πολιτικής υποβολής. Μας οδηγεί σε περιοχές ανυποψίαστες. Τη δύναμη της πολιτικής υποβολής την έχουν μελετήσει και τη μελετάνε, η ψυχολογία σε συνδυασμό με την ψυχοπαθολογία.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και παίζει ρόλο σημαντικό, συχνά επικίνδυνο, σε μιαν εποχή που έχει αναπτύξει σε βαθμό πολύ υπολογίσιμο τα τεχνικά μέσα επηρεασμού της κοινής γνώμης, όπως και των επιμέρους ατόμων. Είτε ως πολιτική διαφήμιση και πολιτικές πομφολυγώδεις δηλώσεις, είτε ως στρατολογία συνειδήσεων για την υπαγωγή τους σε μια πολιτική που δεν εννοεί να σταματήσει στο στάδιο της λογικής, εκεί που η πειθώ αντιπαλεύει τίμια με την κρίση, η πολιτική υποβολή παίρνει τη θέση της στο οπλοστάσιο των μέσων εξανδραποδισμού του πολίτη.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά, η άλλη άποψη της πολιτικής υποβολής. Η αισθητική υποβολή που διαμορφώνει την αισθητική της πολιτικής γενικότερα, αλλά και της κοινωνίας. Μια μυρωδιά φορμόλης συνοδεύει την πολιτική υποβολή, ιδιαίτερα σε τούτη την ταλαιπωρημένη ελληνική κοινωνία. Πολιτική υποβολή και αισθητική υποβολή, ξεχωρισμένες είτε συνταιριασμένες, θέτουν ένα ζήτημα που ξεπερνάει το χώρο της ηθικής και της λογικής.
Σε τούτο τον τόπο η πολιτική υποβολή σε συνδυασμό με την πολιτική πονηρία διαμορφώνουν στεγανά διαμερίσματα που δεν ανταποκρίνονται στη σύνθετη πραγματικότητα της ζωής.
Και την αισθητική της πολιτικής υποβολής σ' όλες τις εκφράσεις της βιώνουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα στο πολιτικό πεδίο με τις αντιπαραθέσεις σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο, αλλά και στην αντίπερα όχθη της αντιπολίτευσης.
Συμπέρασμα καθόλου απροσδόκητο, γιατί έχει χαρακτήρα πασίδηλο. Στην εγχώρια πολιτική ο καιροσκοπισμός και ο ατομικισμός είναι δίχως όρια.