Παραμονή της 74ης επετείου της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς ναζί επέλεξαν κάποιοι φωστήρες του Πανεπιστημίου Αθηνών να αποδώσουν τιμές στον «περίλυπο» Γερμανό Πρόεδρο Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, ανακηρύσσοντάς τον, σχεδόν εν κρυπτώ, επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής.
Έξω από τον χώρο της τελετής, την Ακαδημία, και σε απόσταση ασφαλείας, καμιά πενηνταριά όλοι κι όλοι, στην πλειοψηφία τους «γκριζαρισμένοι», Αθηναίοι, περικυκλωμένοι από πάμπολλους αστυνομικούς, ύψωσαν, έστω και ισχνή, φωνή διαμαρτυρίας : «Μόνο οι ραγιάδες επιβραβεύουν τους δυνάστες τους», επισημαίνοντας τον πολιτικό και ηθικό ξεπεσμό των καιροσκοπικών ελληνικών ελίτ - θυμίζοντας παράλληλα και τη διαχρονική «υπόθεση» των γερμανικών αποζημιώσεων από τον καιρό της μαύρης κατοχής.
Σημεία δίσεκτων καιρών, στην σημερινή γερμανική «αποικία χρέους», όπου οι περισσότεροι από τους «πολίτες» απώλεσαν προ πολλού το πατροπαράδοτο αντιστασιακό πνεύμα, και πολλά θυμίζουν τους «ξεπεσμένους» Έλληνες του 2ου και 1ου αιώνα π.Χ. Ήταν Δεκέμβρης του 60 π.Χ. όταν ο Ρωμαίος Κικέρων έγραφε στον αδελφό του Κόιντο ότι «οι σύγχρονοι Έλληνες είναι κατά κανόνα ξεπεσμένοι και μόνο κατ' εξαίρεση άξιοι της ιστορίας τους».
Μερικές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται, ενίοτε και ως δράμα, καθώς, σύμφωνα με τον Παπαδιαμάντη : «Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπἰ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας.»