Μπροστά στο κινητό του ένας «νέος» άνθρωπος, ο λεγόμενος και «Smombie» (από το «Smartphone-Zombie»), είναι ωσεί παρών και ταυτόχρονα οιονεί απών, βυθισμένος σε πομποδέκτες ραδιοκυμάτων και σε αλγορίθμους της μεταπραγματικότητας.
Βασίλης Στοϊλόπουλος
Βασίλης Στοϊλόπουλος
Εγκαταλείπει στο χώρο το σώμα του και πορεύεται, όντως με σταθερό βήμα, στον παράλληλο κόσμο των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Γλιστρά μέσα στους δαιδαλώδεις ατραπούς της digital τεχνολογίας και χάνεται στη βουή της πόλης, σαν αόμματος.
Αμίλητος, σκοντάφτει ανεπαίσθητα στο επόμενο, απροσδιόριστο εμπόδιο. Ποδοπατά χωρίς συγγνώμη, μπερδεύει τουαλέτες, πέφτει στις κυλιόμενες σκάλες. Όταν γύρω του είναι όλα ορατά αυτός δεν βλέπει.
Φαινόμενο παράδοξης αποπολιτικοποίησης και ακοινώνητης συμπεριφοράς. Χάνει την απόσταση και του μένει μόνο ο χρόνος, επιβεβαιώνοντας τους στίχους του Αρτούρο Ρεμπώ: «Εγώ, είμαι αλλού!»