Και ξαφνικά βρεθήκαμε μπροστά σε μια Συμφωνία που την υπογράφουν προσωπικότητες, αυτό μας έλειπε από την στιγμή που ο λαός είδε τη Συμφωνία των Πρεσπών σαν ένα βήμα πριν τον αυτοεξευτελισμό της χώρας ,η κυβέρνηση είπε να της δώσει το μανδύα της αποδοχής από προσωπικότητες.
Της Πωλίνας Ανυφτου
Πρωτοδημοσιεύθηκε στη "Φωνή της Πάφου" (20-7-2018)
Να μας πουν τί οι εν λόγω προσωπικότητες; Να μας πουν ότι η εν λόγω Συμφωνία θα φέρει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή; Να μας πουν πως η Ελλάδα συμφώνησε στην ονοματοδοσία για να φανεί ως η ηγέτιδα στην περιοχή και να γίνει η μακρά χείρα βοηθείας των Σκοπίων ώστε να αρχίσουν να μας βλέπουν σα γείτονες και όχι σαν εχθρούς;
Ή να μας αραδιάσουν τη μέγιστη γεωπολιτική άποψη πως η Ελλάδα κτίζει συμμαχίες στην περιοχή και με την ένταξη των χωρών της Πρώην Γιουγκοσλαβίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ θα περιτριγυριζόμαστε από συμμάχους και δεν θα υπάρχει κίνδυνος για σύρραξη ή για γενικευμένη επιθετικότητα ανάμεσα στις χώρες των Βαλκανίων;
Η όλη αλήθεια είναι πως μπορεί όντως κάποιος να πιστέψει στο δόγμα και στο όραμα του Παν-Βαλκανισμού, αν ήμασταν Σλάβοι, αν ήμασταν Βαλκάνια, αν ήμασταν ένας από τους λαούς των Βαλκανίων οι οποίοι ακόμη δεν έχουν εφεύρει τη μέγιστη ταυτότητα που θα τους προσδιορίζει και θα τους ορίζει κρατιδιακά για το μέλλον. Ο πόλεμος της Βοσνίας που τελείωσε με σφαγές και καταστροφές το 1995 άφησε πίσω του 7 κράτη που δε μοιράζονται κανένα κοινό όραμα εκτός από την εδαφική επεκτατικότητα και την εξεύρεση ταυτότητας ώστε να ντύσουν το πολιτικό τους στάτους.
Οι Κροάτες επαναστάτησαν ώσπου να μπουν στην ΕΕ για να αποτελούν και επί χάρτου τη συνέχεια της Αυστρίας και να μην αισθάνονται αδικημένοι από το παρελθόν που τους στέρησαν ως Αυστριακοί υπήκοοι και στενά συνεργαζόμενοι με το όραμα της γερμανοσαξωνικής αυτοκρατορίας και επικράτησης.
Οι Βόσνιοι δε θα έχουν ποτέ μια ήρεμη ζωή και ένα κράτος που να τους στεγάσει όλους με όσα συνέβησαν αλλά και με τον εθνοτικό διαμελισμό της χώρας ακόμη και σήμερα.
Οι Κοσοβάροι και οι Μαυροβούνιοι προσπαθούν οι μεν απέναντι στην Αλβανία και οι δε απέναντι στη Σερβία να αυτονομηθούν αλλά ταυτόχρονα να μην χάσουν και την προστασία από τις μητέρες πατρίδες, και οι Σκοπιανοί που υπάρχουν από σπίθα φωτός του Τίτο και μετέπειτα του Ναζισμού αναζητούν ρόλο εμπρηστή με μια ταυτότητα που δεν τους ανήκει και δε την γνωρίζουν.
Οι παραπάνω χώρες και νεόδμητες εθνικές υποστάσεις είναι οι κατά πολλούς σύμμαχοι μας και μάλιστα με μια Ελλάδα υπό ρόλο πρέσβυρας των ΕΕ και ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Αλήθεια είμαστε στην ίδια θέση και στην ίδια χρονική και ιστορική συγκυρία με τις χώρες αυτές;
Αναζητάμε τα ίδια θέλω και το ίδιο μέλλον για την περιοχή;
Και κατά τα άλλα πού αρχίζει και πού τελειώνει η Ελλάδα;
Για εμάς η Ελλάδα αρχίζει και τελειώνει στα σύνορα μας και όπου υπάρχει Ελληνισμός, για τους γείτονες μας όμως η Ελλάδα και η ιστορία της φαίνεται ότι αρχίζει και τελειώνει και πέρα από τα σύνορα και μάλιστα υπό την υποβολή ευθυνών για τη χώρα μας σε παν-περιφερειακό επίπεδο.
Δε γνωρίζω και δε βλέπω κανένα σύμμαχο από τις πιο πάνω αναφερθείσες χώρες, απεναντίας μπήκαμε σε μια διπλωματική σύγκρουση με τη Ρωσία για τη Συμφωνία στις Πρέσπες με μια Ελλάδα να συμπαρατάσσεται με τον Ζάεφ των Σκοπίων και μαζί να πυροβολούν τη Ρωσία αλλά και να την κατηγορούν ότι σαμποτάρει την ίδια τη Συμφωνία.
Πραγματικά δεν ξέρω τί είναι πιο υπερφίαλο, το να πιστεύουμε οτι τα Σκόπια δε θα αθετήσουν τη Συμφωνία ή το να βάλλουμε κατά της Ρωσίας που πριν κάποιους μήνες ο Κοτζιάς και η Βαλαβάνη την χρησιμοποίησαν για να πιέσουν την ΕΕ για τα μνημόνια; Υπάρχει άραγε μια τομή και μια γεωπολιτική στρατηγική για εμάς τους νεόφερτους στο χώρο των Μεγάλων Παιχνιδιών ως χώρα;
Πιστεύει κανείς πως οι σχέσεις με τα Σκόπια και τα Βαλκάνια θα είναι σε καλή κατάσταση και σε σταθερά γνωρίζοντας το παρελθόν αλλά και τις βλέψεις όλων αυτών των κρατών που δεν διστάζουν να αποχαρακτηριστούν αλλά και να ζητήσουν ξένη ταυτότητα για να περιγράψουν τον εαυτό τους; Και η μαζική και γεωπολιτική ψυχολογία πού πήγε; Πώς φτιάχνονται άραγε τα δόγματα; Τελικά μας το φυλάνε για έκπληξη πως κερδίσαμε διπλωματικά απλά ως ίδρυμα δίνουμε ταυτότητα σε όποιον την ευαγγελίζεται;