Το πρόβλημα για τον άνθρωπο συγκεντρώνεται στη διαδοχή των καταστάσεων, τι προηγείται πριν αποφασίσει, τι τον καθοδηγεί, τι τον υπηρετεί σε κάθε περίπτωση και πως ο αυτοματισμός των θελήσεων καταλήγουν σε ανθρώπινες ισορροπίες.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Αυτό εξαφανίζει την ακολουθούμενη σειρά της φιλοσοφίας του υποκειμένου και του αντικειμένου, τελικά δε το πρόβλημα ενδιαφέρει σαν ηθική θέση κι όχι σαν νοητική εκδήλωση. Για τη σύγκριση του ανθρώπου και του κόσμου πρέπει να δημιουργήσουμε όχι τη γνώση μετά τη φιλοσοφία, αλλά τη φυσική της φιλοσοφίας.
Η ανθρώπινη ύπαρξη φέρει διάφορους βαθμούς: τη φυσική, την ψυχική, την ηθική, την λογική. Ο αγώνας του ανθρώπου στράφηκε προς όλα τα πεδία για μια κατάφαση. Ο άνθρωπος αγωνίζεται για την αποτροπή της απώλειας της θέσης του, της ηθικής του κατάστασης. Οταν χαθούν όλα αυτά τα χαρακώματα, ο άνθρωπος θα έχει πεθάνει.
Ετσι, όπως ο Heidiger και οι λοιποί φαινομενολόγοι διδάσκουν, η ανθρώπινη εκδήλωση εμπνέεται από το μηδέν, από τα φαινόμενα της απώλειας, από το άγχος του θανάτου. Ο θάνατος προσδιορίζει την ποιότητα της ζωής.
Εντούτοις, το άτομο αυτό, όπως προσδιορίζει ο Existentialismus, δεν υπάρχει γιατί δεν σκέπτεται και δεν λειτουργεί σύμφωνα με καθορισμένες αρχές, αλλά ενεργεί λειτουργικά, ανάλογα με τις δημιουργούμενες καταστάσεις, σαν ζεύγος που διαρκώς το έτερον μεταβάλλεται και προκαλεί μεταβολές.
Ο άνθρωπος ωθείται σαν από φυγόκεντρο δύναμη προς ενέργειες που επιδιώκει ασυναίσθητα να φτάσει, φτάνοντας πρώτα με την κοσμική επίδραση κι ύστερα με τη λογική επεξεργασία που συμβαίνει να ξεπερνά χρονικά το διάστημα του ατόμου και να διαρκεί πολλάκις επί αιώνες.
Ο ανθρώπινος στοχασμός στάθηκε μ' όλα ταύτα με επιμονή στο πρώτο σημείο της αναζήτησης, γιατί είχε πάρει για βεβαιότητα μια ομοιόμορφη κατάσταση, υιοθετώντας την απλή ευθεία σαν προσδιορισμένη, ενώ είναι στιγμιαία, ασύλληπτη, απροσδιόριστη και μόνο στην έκταση μπορεί να λάβει προσδιορισμούς.
Οι σταθμοί και τα τέρματα αυτών των σκέψεων δίδουν τις πιο περίεργες και παράδοξες ακόμη εικόνες. Το σύστημα αυτών των σκέψεων που στηρίζει το πνευματικό οικοδόμημα, ενώ ισχυρίζεται ότι ξεκινάει από τον άνθρωπο, δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να πείσει ούτε τον εαυτό του για την αξία και την αλήθεια του.