Το παρακάτω βίντεο από τον αγώνα ΑΕΚ-Αγιαξ κάνει το γύρο του κόσμου. Φλεγόμενες αντικείμενα, φωτοβολίδες, πέτρες από σπασμένο τσιμέντο, μπουκάλια και στιλιάρα ήρθαν να συμπληρώσουν την κακή εικόνα μιας ομάδας που δεν κατάφερε να ξεχωρίσει φέτος στα ευρωπαϊκά γήπεδα στον αγωνιστικό χώρο.
Του Στρατή Μαζίδη
Να υποθέσουμε πως οι φωτοβολίδες πέρασαν με τον παραδοσιακό τρόπο με το σκινάκι. Το υγρό πυρ πώς δημιουργήθηκε; Τα στιλιάρια που βρέθηκαν; Οι οπαδοί της ΑΕΚ [;] πώς έφτασαν τόσο κοντά στους Ολλανδούς, πραγματοποιούσαν την επίθεσή τους και έφευγαν με τους ΜΑΤατζήδες να στέκονται δίπλα και απλά να κοιτούν.
Θυμάμαι το 1998 τον αγώνα Ελλάδας - Δανίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Το 0-0 όπου το δοκάρι του Δώνη, δε μας έκανε τη χάρη να προκριθούμε. Καθόμουν στο πάνω διάζωμα στο πέταλο πάνω αριστερά από τους Δανούς, με τους οποίους πριν μπούμε μέσα κάναμε πλάκα, μιλήσαμε, χαιρετηθήκαμε. Ωστόσο ανεγκέφαλοι άρχισαν τότε τις εξυπνάδες εκτοξεύοντας μερικές φωτοβολίδες. Μου έχει εντυπωθεί η όψη ενός Δανού που γύρισε και κοίταξε μαζί με τους άλλους προς τη θύρα μας. Μια απορία κι έκπληξη ταυτόχρονα. Ευτυχώς υπήρχαν πολλοί ψυχραιμότεροι τότε και σταμάτησαν τις μαγκιές στο ξεκίνημα.
Μια φορά πάντως αυτή η ΕΛΑΣ εξελίσσεται σε μεγάλη πληγή. Τη μια εκδίδει δελτία ειδήσεων πριν από συγκεντρώσεις, την άλλη διαρρέει φήμες για νεκρούς, έπειτα βγάζει ατζέντες ανακαλύπτοντας καινούρια κράτη.
Το μόνο που δεν κάνει είναι να διασφαλίζει την τάξη. Πού να τολμήσουν οι Ρόμποκοπ να τα βάλουν με τους επιτεθέμενους; Να ήταν τίποτε συνταξιούχοι, τίποτε ειρηνικοί διαδηλωτές, τίποτε μαθητές ή φοιτητές να το καταλάβουμε... Σούζα λοιπόν και η χώρα να διασύρεται διεθνώς.