Κάθε βία, απ' οπουδήποτε κι αν προέρχεται, πρέπει να μας είναι μισητή. Κάθε πόλεμος, εκτός από τα ανθρώπινα θύματα, αφήνει κι ένα μεγάλο τραυματία, το Πνεύμα!
Του Στέλιου Συρμόγλου
Τα τηλεοπτικά σκουπίδια της ελληνικής τηλεόρασης έχουν κηρύξει τον "πόλεμο" εναντίον μας, εναντίον της αισθητικής μας, εναντίον της αντικειμενικής και άρτιας πληροφόρησης, εναντίον των αισθημάτων των τηλεθεατών, εναντίον του πνεύματος, όπου τόσα χρόνια σε τούτη την τηλεκατευθυνόμενη κοινωνία, στερήθηκε το δικαίωμα να εκφράζει τον εαυτό του και τα αισθήματα του πλήθους.
Για δεκαετίες τώρα, ιδιαίτερα ωστόσο τα τελευταία χρόνια της κρίσης και της παρακμής της κοινωνίας, από τους τηλεοπτικούς δέκτες εξαπολύεται μια επίθεση εναντίον του πνεύματος και του ζωτικού χώρου της αισθητικής με φθηνά προγράμματα και εκπομπές, που χαρακτηρίζονται ως "Trash TV", δηλαδή τηλεόραση σκουπίδι.
Προγράμματα που χαρακτηρίζονται από φθηνό συναισθηματισμό, που εμπορεύονται το δράμα και τον πόνο ανθρώπων, με κακό προγραμματισμό, εντάσεις και βίαιο ανταγωνισμό, ενώ η θεματολογία τους συμβάλλει τα μέγιστα στην πνευματική αποβλάκωση της κοινωνίας.
Με ανακύκλωση των ίδιων συντελεστών copy paste νοοτροπίας, που αντλούνται από τους ίδιους χώρους της καλλιτεχνικής ή δημοσιογραφικής "παρεούλας" , με εναλλαγή των διευθυντών από κανάλι σε κανάλι, έχοντας εξαντληθεί σε ιδέες, χωρίς καμία διοικητική ικανότητα και συνήθως ακαλλιέργητοι σε βαθμό "κακουργήματος", ικανοί όμως να "παραμυθιάζουν" τους εν πολλοίς άσχετους ιδιοκτήτες καναλιών με την αμφίβολη επίσης αισθητική και την πρόσδεση τους σε ευκαιριακές λογικές, οι οποίοι όμως αρέσκονται να δημιουργούν γύρω τους μια φάλαγγα ανθρώπων, που τη χρησιμοποιούν για τους σκοπούς τους ή ακόμη και τη διασκέδαση τους...
Ενημερωτικές εκπομπές "τηλεδικεία" , δηλαδή δήθεν αποκαλυπτικές εκπομπές με αναπόδεικτα στοιχεία που σπιλώνουν πρόσωπα και συνειδήσεις, με δημοσιογράφους να διαγκωνίζονται στους διαδρόμους της αναξιοπιστίας, με κύριο χαρακτηριστικό τους την απαιδευσία και την υποταγή τους στη λογική του "His Master's Voice", δηλαδή στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ιδιοκτησίας των καναλιών.
Ενας "πόλεμος" τηλεοπτικών σκουπιδιών εναντίον μας, που σωρεύει το καταθλιπτικό όγκο της δουλείας της σκέψης και των δεσμών της έκφρασης, που διαμορφώνει μια άθλια αισθητική και συμβάλλει στον ωχαδερφισμό της κοινωνίας, που αναπτύσσει μια παρακμιακή λογική και συντηρεί ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, με το λαό να πληρώνει ακριβά το τίμημα του εθισμού του στα τηλεοπτικά σκουπίδια, ενώ να αναγκάζεται να περπατά ανάμεσα από τόση συμφορά, κοινωνική και εθνική.
Γιατί η πραγματική τηλεόραση κατοχυρώνει την ελευθερία του λόγου και της γνώμης, της αντικειμενικά σφαιρικής πληροφόρησης, και γίνεται ο προωθητικός παράγοντας του πνευματικού και πολιτικού πολιτισμού. Κι όχι η "χαβούζα" κάθε διεστραμμένης δημοσιογραφικής αντίληψης και πολιτικοεπιχειρηματικού καιροσκοπισμού.
Το δυστύχημα είναι ότι οι άνθρωποι που εκπροσωπούν το πνεύμα, έστω αυτοί οι ολίγιστοι, έμειναν αδρανείς απέναντι των προσπαθειών των εμπόρων τηλειοπτικών σκουπιδιών να επιβάλλουν τούτο το άθλιο και απατηλό προσωπείο της τηλεοπτικής διασκέδασης και ενημέρωσης.
Οι λεγόμενοι ή αυτοαποκαλούμενοι διανοούμενοι βρήκαν διέξοδο σε μιαν άνανδρη φυγή στον εσωτερικό συναισθηματικό τους κόσμο ή συντάχθηκαν με τη ματαιοδοξία τους και πύκνωσαν τις εμφανίσεις τους σε "στημένες" εκπομπές, παραμελώντας ολότελα το αγωνιστικό τους καθήκον απέναντι της δημοκρατίας ακόμη, για να γίνουν ασυνείδητοι και σε κάποιες περιπτώσεις, συνειδητά όργανα των "σκουπιδιάρηδων" της τηλεόρασης και των δημίων της αισθητικής και του ελεύθερου πνεύματος.