 |
| GjataErvin / pixabay |
- Οφείλουμε να της δώσουμε ένα καλό μάθημα για να συνέλθει
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Αλήθεια μέχρι πότε θα ανεχόμαστε την ανόητη Αλβανία να μας φτύνει και εμείς να σκουπιζόμαστε; Πιστεύω ότι έχει ξεπεράσει όλα τα όρια ανοχής και υπομονής και αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά τώρα, το φτύσιμο θα μετατραπεί νε κλωτσιά και τότε θα είμαστε για κλάματα. Είμαστε λέει, το ισχυρότερο κράτος των Βαλκανίων, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά, παρόλα μας τα προβλήματα. Και τι κάνουμε; Γιατί τα δεχόμαστε όλα αδιαμαρτύρητα; Γιατί, επί το λαϊκότερο κάνουμε την κότα; Απαράδεκτο! Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε δυναμικά! Ήρθε η ώρα να τους δείξουμε ότι δεν αστειευόμαστε, ότι αρκετά τους ανεχτήκαμε!
Η δολοφονία του παλληκαριού μας, να καταστεί η αφορμή να δώσουμε ένα καλό μάθημα, στον θρασύδειλο, όσο και αναιδή Ράμα. Ο ήρωάς μας Κωνσταντίνος Κατσίφας, ας αποδειχθεί ο καταλύτης για να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας με την Αλβανία μιας διά παντός. Ας μην ακολουθήσουμε την ίδια ηττοπαθή και παραχωρητική τακτική που ακολουθήσαμε με τα Σκόπια, ξεπουλώντας την Μακεδονία μας. Ενδέχεται αυτό να έδωσε θάρρος στον Ράμα να εκμεταλλευτεί την περίπτωση να αρπάξει και αυτός ό,τι μπορέσει. Το λέω αυτό διότι ο πρώην Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να δέχεται γονατιστό στο γραφείο του τον Αλβανό ομόλογό του, παράτρεχε ο ίδιος στα Τίρανα, ακούοντας τις απαιτήσεις των Αλβανών σιωπηλός, ακόμη και για την Τσαμουριά και από ό,τι φαίνεται οι Αλβανοί δεν αποθαρρύνθηκαν απλά αλά ξεπέρασαν κάθε όριο.
Στην Κηδεία του Κωνσταντίνου το Αλβανικό κράτος φέρθηκε από απαράδεκτα, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «δεν ασχολούμαστε με προβοκάτορες κηδειών», και άλλα παρομοίου αξίας και σημασίας βλακείες, μέχρι ανόητα. Λέμε ανόητα διότι προσβάλλοντας τον ελληνισμό με τον μειωτικό αυτόν τρόπο, να φθάσουν μέχρι του σημείου να γδύσουν ορισμένους, δεν σκέφτηκαν ότι ενδέχεται η Ελλάδα να αντιδράσει δυναμικά με αντίποινα. Ίσως να έχουν διαγνώσει ότι η αριστερή κυβέρνησή μας, δεν έχει τέτοιες διαθέσεις γιατί και οι ίδιοι ως πρώην κομμουνιστές δεν έχουν εθνικές ευαισθησίες και έτσι η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ξανά την κότα. Θα τους δικαιώσουμε; Πέραν μιας έντονης διαμαρτυρίας που οφείλουνε να κάνουμε καλώντας τον Πρέσβη τους και να του εκφράσουμε την μεγάλη μας λύπη και αγανάκτηση, τονίζοντας του ακόμη ότι δεν αποκλείουμε δυναμική επέμβασή μας για να προστατεύσουμε τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Παρακάμπτω τις ανόητες αν όχι προδοτικές απόψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για Νότια Αλβανία και όχι Βόρειος Ήπειρος και ότι όποιος κρατάει ένα καλάζνικοφ, εκτελείται!
Ένα πρώτο βήμα δείγμα του πως αισθανόμαστε, να το καταγγείλουμε στην ΕΕ με επιφύλαξη για την ένταξή της. Στη συνέχεια θα μπορούσαμε να μαζέψουμε εκατό διακόσους Αλβανούς που βρίσκονται εδώ και να τους στείλουμε πακέτο πίσω στην Αλβανία, με σκεπτικό ότι ίσως ακολουθήσουν συνεχείς απελάσεις Αλβανών. Ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι αυτοί οι Αλβανοί που εργάζονται στη χώρα μας, είναι αμφίβολο αν κάποιος από αυτούς πληρώνει ένα ευρώ φόρο. Σπουδάζουμε τα παιδιά τους δωρεάν, τους παρέχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν και τα χρήματα που κερδίζουν τα στέλνουν στην Αλβανία. Με την κατάρρευση του κομμουνισμού, σωροί από αυτούς εισήλθαν στην χώρα μας και εμείς σαν καλοί οικοδεσπότες τους φροντίσαμε και συντελέσαμε έτσι στην επιβίωση της Αλβανίας και τώρα να μας κάνουν νούμερα.
Στην παραζάλη τους είπαν πολύ σωστά ότι δεν υπάρχει βόρειος Ήπειρος αλλά μία Ήπειρος. Σωστά, διότι μέχρι το 1913 ολόκληρη η Ήπειρος αποτελούσε ενιαία γεωγραφική ενότητα, μόνο που τώρα το μισό της το κατέχουν οι Αλβανοί. Για την ιστορία, δεν υπήρξε ποτέ αλβανικό κράτος, ποσώ δε μάλλον για Αλβανικό έθνος, μέχρι το 1912. Με την Οθωμανική αυτοκρατορία στα πρόθυρα της πτώσης, η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημα του υπουργείου Εξωτερικών στις 13 Ιουνίου του 1912, θεωρεί πως στην Ήπειρο και κατ' επέκταση στην Ελλάδα ανήκουν ολόκληρες οι περιφέρειες μέχρι το Αργυρόκαστρο και τη περιφέρεια της Αυλώνας. Στις περιοχές που αξίωνε η ελληνική κυβέρνηση ζούσαν επί το πλείστον Έλληνες ορθόδοξοι. Συγκεκριμένα, με βάση την τουρκική απογραφή του 1908, κατοικούσαν εκεί 326.778 χριστιανοί και 174.802 μουσουλμάνοι. Δηλαδή η περιοχή αυτή ήταν καθαρά ελληνική. Αλλά ακόμη και το όνομα Αλβανία προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη Αλβανός και φέρεται να υποδεικνύεται, για πρώτη φορά, από τον Πτολεμαίο τον Γεωγράφο και αφορά κάποια αντίστοιχη φυλή της περιοχής. Απόδειξη ότι η όλη περιοχή δεν ήταν ποτέ αλβανική, αφού οι αρχαίοι κάτοικοι του μεγαλύτερου μέρους της περιοχής που καλύπτει σήμερα η Αλβανία ήταν οι Ιλλυριοί και οι σημερινοί κάτοικοι, δεν ονομάζουν τους εαυτούς Αλβανούς, αλλά Σκιπτάρ και τη χώρα τους Σκιπερία.
Η Αυτόνομος Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου δημιουργήθηκε το 1914, ύστερα από πρωτοβουλία της ομώνυμης Προσωρινής Κυβέρνησης που συγκροτήθηκε από εκπροσώπους των Βορειοηπειρωτών στις 17 Φεβρουαρίου 1914 στο Αργυρόκαστρο. Προσωρινός πρόεδρος ορίστηκε ο Γεώργιος Χρηστάκης-Ζωγράφος. Κύρια επιδίωξη ήταν η αυτονομία της περιοχής και η προστασία βασικών δικαιωμάτων του ελληνικού πληθυσμού. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο Σπύρος Σπυρομήλιος, αξιωματικός της Χωροφυλακής, ο επιλεγόμενος και Διγενής της Χειμάρας και Λέοντας της Χειμάρας, όπου είχε γεννηθεί.
Η εξέγερση στην Βόρειο Ήπειρο, ως συνήθως, δεν προέρχονταν ούτε υποστηρίζονταν δυστυχώς από την ελληνική κυβέρνηση, συναισθηματικά μόνο συμπαραστέκονταν στους Βορειοηπειρώτες. Η θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη στο θέμα, διότι δεχόταν εντολές από τους Άγγλους, και έτσι έπρεπε να εγκαταλείψει τους ελληνικούς πληθυσμούς στις διαθέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων χωρίς να εξασφαλίσει καμία εγγύηση για την ασφάλειά τους. Στις 9 Μαρτίου ο ελληνικός στόλος απέκλεισε το λιμάνι των Αγίων Σαράντα και τις επόμενες μέρες απαγόρεψε διαδήλωση στην Αθήνα υπέρ του βορειοηπειρωτικού ζητήματος. Αυτές οι ενέργειες είχαν ως σκοπό να πείσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις ότι η Ελλάδα τηρεί αυστηρή στάση και δεν συμμετέχει σε καμία περίπτωση στο αυτονομιστικό κίνημα στη Βόρεια Ήπειρο. Ο Σπυρομήλιος αρνήθηκε να παραδώσει την βόρειο Ήπειρο και ανακήρυξε αυτονομία, η οποία με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, η Βόρεια Ήπειρος αποκτούσε επίσημα την αυτονομία της. Όλα αυτά εν ολίγοις, μέχρι το 1922, καθώς όλο τα διπλωματικό παρασκήνιο που επιδίκασε οριστικά στην Αλβανία την περιοχή (1924), ωσάν να ήταν ιδιοκτησία τους!!!
Την ευκαιρία να κυριαρχούμε στην περιοχή χάσαμε όταν το 1990 που κατέρρευσε το καθεστώς, να μπει ο ελληνικός στρατός στη βόρειο Ήπειρο για να προστατεύσει τους ομογενείς μας και κανείς δεν θα μπορούσε ούτε να εμποδίσει ούτε να μας κατακρίνει. Θα βλέπαμε αν έπρεπε να βγούμε, πότε και υπό ποιους όρους. Μια ακόμη «παράληψη» της ελληνικής κυβέρνησης, όπως στην περίπτωση των Ιμίων που θα μπορούσαμε να βυθίσουμε τον Τουρκικό στόλο, χωρίς καμία αντίδραση! Αντ’ αυτού ευχαριστήσαμε τους Αμερικάνους!
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com.
Η δολοφονία του παλληκαριού μας, να καταστεί η αφορμή να δώσουμε ένα καλό μάθημα, στον θρασύδειλο, όσο και αναιδή Ράμα. Ο ήρωάς μας Κωνσταντίνος Κατσίφας, ας αποδειχθεί ο καταλύτης για να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας με την Αλβανία μιας διά παντός. Ας μην ακολουθήσουμε την ίδια ηττοπαθή και παραχωρητική τακτική που ακολουθήσαμε με τα Σκόπια, ξεπουλώντας την Μακεδονία μας. Ενδέχεται αυτό να έδωσε θάρρος στον Ράμα να εκμεταλλευτεί την περίπτωση να αρπάξει και αυτός ό,τι μπορέσει. Το λέω αυτό διότι ο πρώην Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να δέχεται γονατιστό στο γραφείο του τον Αλβανό ομόλογό του, παράτρεχε ο ίδιος στα Τίρανα, ακούοντας τις απαιτήσεις των Αλβανών σιωπηλός, ακόμη και για την Τσαμουριά και από ό,τι φαίνεται οι Αλβανοί δεν αποθαρρύνθηκαν απλά αλά ξεπέρασαν κάθε όριο.
Στην Κηδεία του Κωνσταντίνου το Αλβανικό κράτος φέρθηκε από απαράδεκτα, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «δεν ασχολούμαστε με προβοκάτορες κηδειών», και άλλα παρομοίου αξίας και σημασίας βλακείες, μέχρι ανόητα. Λέμε ανόητα διότι προσβάλλοντας τον ελληνισμό με τον μειωτικό αυτόν τρόπο, να φθάσουν μέχρι του σημείου να γδύσουν ορισμένους, δεν σκέφτηκαν ότι ενδέχεται η Ελλάδα να αντιδράσει δυναμικά με αντίποινα. Ίσως να έχουν διαγνώσει ότι η αριστερή κυβέρνησή μας, δεν έχει τέτοιες διαθέσεις γιατί και οι ίδιοι ως πρώην κομμουνιστές δεν έχουν εθνικές ευαισθησίες και έτσι η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ξανά την κότα. Θα τους δικαιώσουμε; Πέραν μιας έντονης διαμαρτυρίας που οφείλουνε να κάνουμε καλώντας τον Πρέσβη τους και να του εκφράσουμε την μεγάλη μας λύπη και αγανάκτηση, τονίζοντας του ακόμη ότι δεν αποκλείουμε δυναμική επέμβασή μας για να προστατεύσουμε τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Παρακάμπτω τις ανόητες αν όχι προδοτικές απόψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για Νότια Αλβανία και όχι Βόρειος Ήπειρος και ότι όποιος κρατάει ένα καλάζνικοφ, εκτελείται!
Ένα πρώτο βήμα δείγμα του πως αισθανόμαστε, να το καταγγείλουμε στην ΕΕ με επιφύλαξη για την ένταξή της. Στη συνέχεια θα μπορούσαμε να μαζέψουμε εκατό διακόσους Αλβανούς που βρίσκονται εδώ και να τους στείλουμε πακέτο πίσω στην Αλβανία, με σκεπτικό ότι ίσως ακολουθήσουν συνεχείς απελάσεις Αλβανών. Ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι αυτοί οι Αλβανοί που εργάζονται στη χώρα μας, είναι αμφίβολο αν κάποιος από αυτούς πληρώνει ένα ευρώ φόρο. Σπουδάζουμε τα παιδιά τους δωρεάν, τους παρέχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν και τα χρήματα που κερδίζουν τα στέλνουν στην Αλβανία. Με την κατάρρευση του κομμουνισμού, σωροί από αυτούς εισήλθαν στην χώρα μας και εμείς σαν καλοί οικοδεσπότες τους φροντίσαμε και συντελέσαμε έτσι στην επιβίωση της Αλβανίας και τώρα να μας κάνουν νούμερα.
Στην παραζάλη τους είπαν πολύ σωστά ότι δεν υπάρχει βόρειος Ήπειρος αλλά μία Ήπειρος. Σωστά, διότι μέχρι το 1913 ολόκληρη η Ήπειρος αποτελούσε ενιαία γεωγραφική ενότητα, μόνο που τώρα το μισό της το κατέχουν οι Αλβανοί. Για την ιστορία, δεν υπήρξε ποτέ αλβανικό κράτος, ποσώ δε μάλλον για Αλβανικό έθνος, μέχρι το 1912. Με την Οθωμανική αυτοκρατορία στα πρόθυρα της πτώσης, η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημα του υπουργείου Εξωτερικών στις 13 Ιουνίου του 1912, θεωρεί πως στην Ήπειρο και κατ' επέκταση στην Ελλάδα ανήκουν ολόκληρες οι περιφέρειες μέχρι το Αργυρόκαστρο και τη περιφέρεια της Αυλώνας. Στις περιοχές που αξίωνε η ελληνική κυβέρνηση ζούσαν επί το πλείστον Έλληνες ορθόδοξοι. Συγκεκριμένα, με βάση την τουρκική απογραφή του 1908, κατοικούσαν εκεί 326.778 χριστιανοί και 174.802 μουσουλμάνοι. Δηλαδή η περιοχή αυτή ήταν καθαρά ελληνική. Αλλά ακόμη και το όνομα Αλβανία προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη Αλβανός και φέρεται να υποδεικνύεται, για πρώτη φορά, από τον Πτολεμαίο τον Γεωγράφο και αφορά κάποια αντίστοιχη φυλή της περιοχής. Απόδειξη ότι η όλη περιοχή δεν ήταν ποτέ αλβανική, αφού οι αρχαίοι κάτοικοι του μεγαλύτερου μέρους της περιοχής που καλύπτει σήμερα η Αλβανία ήταν οι Ιλλυριοί και οι σημερινοί κάτοικοι, δεν ονομάζουν τους εαυτούς Αλβανούς, αλλά Σκιπτάρ και τη χώρα τους Σκιπερία.
Η Αυτόνομος Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου δημιουργήθηκε το 1914, ύστερα από πρωτοβουλία της ομώνυμης Προσωρινής Κυβέρνησης που συγκροτήθηκε από εκπροσώπους των Βορειοηπειρωτών στις 17 Φεβρουαρίου 1914 στο Αργυρόκαστρο. Προσωρινός πρόεδρος ορίστηκε ο Γεώργιος Χρηστάκης-Ζωγράφος. Κύρια επιδίωξη ήταν η αυτονομία της περιοχής και η προστασία βασικών δικαιωμάτων του ελληνικού πληθυσμού. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο Σπύρος Σπυρομήλιος, αξιωματικός της Χωροφυλακής, ο επιλεγόμενος και Διγενής της Χειμάρας και Λέοντας της Χειμάρας, όπου είχε γεννηθεί.
Η εξέγερση στην Βόρειο Ήπειρο, ως συνήθως, δεν προέρχονταν ούτε υποστηρίζονταν δυστυχώς από την ελληνική κυβέρνηση, συναισθηματικά μόνο συμπαραστέκονταν στους Βορειοηπειρώτες. Η θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη στο θέμα, διότι δεχόταν εντολές από τους Άγγλους, και έτσι έπρεπε να εγκαταλείψει τους ελληνικούς πληθυσμούς στις διαθέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων χωρίς να εξασφαλίσει καμία εγγύηση για την ασφάλειά τους. Στις 9 Μαρτίου ο ελληνικός στόλος απέκλεισε το λιμάνι των Αγίων Σαράντα και τις επόμενες μέρες απαγόρεψε διαδήλωση στην Αθήνα υπέρ του βορειοηπειρωτικού ζητήματος. Αυτές οι ενέργειες είχαν ως σκοπό να πείσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις ότι η Ελλάδα τηρεί αυστηρή στάση και δεν συμμετέχει σε καμία περίπτωση στο αυτονομιστικό κίνημα στη Βόρεια Ήπειρο. Ο Σπυρομήλιος αρνήθηκε να παραδώσει την βόρειο Ήπειρο και ανακήρυξε αυτονομία, η οποία με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, η Βόρεια Ήπειρος αποκτούσε επίσημα την αυτονομία της. Όλα αυτά εν ολίγοις, μέχρι το 1922, καθώς όλο τα διπλωματικό παρασκήνιο που επιδίκασε οριστικά στην Αλβανία την περιοχή (1924), ωσάν να ήταν ιδιοκτησία τους!!!
Την ευκαιρία να κυριαρχούμε στην περιοχή χάσαμε όταν το 1990 που κατέρρευσε το καθεστώς, να μπει ο ελληνικός στρατός στη βόρειο Ήπειρο για να προστατεύσει τους ομογενείς μας και κανείς δεν θα μπορούσε ούτε να εμποδίσει ούτε να μας κατακρίνει. Θα βλέπαμε αν έπρεπε να βγούμε, πότε και υπό ποιους όρους. Μια ακόμη «παράληψη» της ελληνικής κυβέρνησης, όπως στην περίπτωση των Ιμίων που θα μπορούσαμε να βυθίσουμε τον Τουρκικό στόλο, χωρίς καμία αντίδραση! Αντ’ αυτού ευχαριστήσαμε τους Αμερικάνους!
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com.