 |
| Pexels / pixabay |
Το Παρίσι είναι μία πολύ όμορφη πόλη. Εξωτερικά. Εσωτερικά, εννοώ σε επίπεδο κατοικίας, η λέξη άθλιο είναι λίγο για να το χαρακτηρίσεις. Αθλια σπίτια ποντικότρυπες στην "εξαιρετική" τιμή των 1000 ευρώ, άντε 900, στην περίμετρο του Παρισιού, στο κέντρο δεν το συζητώ, πάμε για 25 τ.μ. στα 1200-1300 ευρώ και βάλε. Κουζίνες σε εσοχές, χωρίς απορροφητήρες, χωρίς ντουλάπια, με ύφασμα μπερντέ αντί για πόρτα ντουλάπας, σπίτια βρωμερά, πολλά χωρίς ασανσέρ, αλλά το χιλιάρικο χιλιάρικο στο ενοίκιο.
Σε αυτές τις όμορφες εξωτερικά πολυκατοικίες υπάρχουν στον τελευταίο όροφο οι ωραίες σοφίτες που βλέπουμε, δωμάτια ουσιαστικά των 15 τ.μ., όπου ο ένοικος μοιράζεται το κοινό μπάνιο με τους υπόλοιπους του ορόφου, Και αυτό στην τιμή των 500-600 ευρώ. Οταν δεις τέτοιο ενοίκιο στο Παρίσι ή χωράς μόνο όρθιος ή έχεις κοινό μπάνιο με έναν όροφο. Ρώτησα έκπληκτη τότε αν μένουν άνθρωποι σε αυτά και μου είπαν ότι φυσικά, γιατί δεν έχουν λεφτά.
Για να έχεις ένα κανονικό σπίτι σαν τα δικά μας τα ελληνικά στο Παρίσι θέλεις μία περιουσία για το ενοίκιο. Γενικά η πόλη δεν είναι πολύ ακριβή, εξαρτάται και πού θα πας, αλλά η κατοικία είναι απλησίαστη. Μαζί με την κατοικία να προσθέσουμε τους λογαριασμούς, τις μετακινήσεις και κάποια βασικά είδη διατροφής και για να ζήσεις μόνος σου σε τρύπα θέλεις επιεικώς γύρω στα 1500 ευρώ για έξοδα διαβίωσης. Δεν συζητώ να έχεις αυτοκίνητο, να θέλεις να πας εκδρομή, να βγαίνεις πιο συχνά και να κάνεις αγορές. Δεν υπάρχει αυτό.
Αυτό επίσης που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση είναι η φτώχεια. Πάρα πολλοί άστεγοι, πολλοί άνθρωποι έξω από τα σουπερμάρκετ να περιμένουν στο τέλος της ημέρας να πετάξουν τα ληγμένα τους, για να τα πάρουν τα τα φάνε, άνθρωποι αξιοπρεπείς που σε σταματούσαν στον δρόμο να τους πάρεις μία μπαγκέτα. Ήταν σοκ.
Οταν λοιπόν τα κίτρινα γιλέκα λένε αύξηση στις συντάξεις και τους μισθούς είναι γιατί με 800 ευρώ σύνταξη, υπάρχουν και μικρότερες, απλά ΔΕΝ ζεις στην Γαλλία, ειδικά στο Παρίσι. Είναι σαν να παίρνεις εδώ 150 ευρώ. Το ίδιο και με αντίστοιχους μισθούς σε συνθήκες εργασιακής γαλέρας.
Η Γαλλία δεν είναι καμία μπανανία να μην μπορεί να θρέψει τους κατοίκους της. Η Γαλλία απλά εδώ και χρόνια έχει αποφασίσει να εξαθλιώσει την κοινωνία της και να αυγατίσει την περιουσία των υπερεθνικών συμφερόντων που την κυβερνούν.
Οι Γάλλοι ουσιαστικά ζητάνε αξιοπρέπεια. Δεν έχει σημασία αν έχουν 44 ή 154 αιτήματα, τί ψηφίζουν, αν είναι Λεπέν ή ακροαριστεροί. Σημασία έχει ότι είναι ΦΤΩΧΟΙ. Και ως φτωχοί ξεσηκώνονται. Οι Γάλλοι κουράστηκαν να είναι φτωχοί.
Αυτό ως απάντηση στις ανοησίες που διαβάζω εδώ μέσα περί τύπων που θέλουν περισσότερο Κράτος, ζητούν αυξήσεις στις συντάξεις κτλ κτλ παντελώς ανόητων ανθρώπων, που έχουν πλήρη άγνοια και η ιδεοληψία τους υπέρ της φορομπηχτικής ΕΕ δεν τους αφήνει να δουν πέραν από την μύτη τους.
Ντροπή επιτέλους!
** **Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle