 |
| Victoria_Borodinova / pixabay |
Πραγματικό περιστατικό: εκπαιδευτικός επρόκειτο να διοριστεί το 2010 αλλά δε διορίστηκε λόγω εσφαλμένης εκτίμησης των δικαιολογητικών του από τον ΑΣΕΠ. Ο παραλίγο υπάλληλος δικαιώνεται νομικά έπειτα από 6 έτη και το δικαστήριο αποφασίζει την αποκατάστασή του. Έτσι το δημόσιο προχωρά σε κάτι που λέγεται «αναδρομικός διορισμός». Θα θεωρηθεί δηλαδή ότι έχει εργαστεί όλα αυτά τα χρόνια και το δημόσιο του οφείλει 65.000 ευρώ. Μολονότι ο εκπαιδευτικός δεν έχει εργαστεί ούτε μια μέρα, θα θεωρηθεί ότι εργάστηκε ΠΛΗΡΩΣ περίπου 6 χρόνια.
Φανταστείτε αυτό στον ιδιωτικό τομέα: περνάς από συνέντευξη για εργασία, το αφεντικό της επιχείρησης κάνει λάθος και σε απορρίπτει προτιμώντας έναν άλλον με λιγότερα προσόντα. Εσύ πας στα δικαστήρια λέγοντας ότι είχες περισσότερα προσόντα και τα δικαστήρια βγάζουν απόφαση μετά από 6 χρόνια επιβάλλοντας στον εργοδότη να σου δώσει όλους τους μισθούς της 6ετίας, μαζί με όλα τα ασφαλιστικά και λοιπά σου δικαιώματα.
Κάτι που στον πραγματικό κόσμο ακούγεται τρελό (να πληρωθείς για μια εργασία που δεν έκανες), στο δημόσιο είναι κοινός τόπος και μάλιστα πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν εκατοντάδες ανάλογες περιπτώσεις. Και αν το δούμε από άλλη σκοπιά, τα δικαστήρια (και η κοινωνία στην πλειοψηφία της) θεωρούν τον διορισμό στο δημόσιο ως λάφυρο, ως βραβείο, το οποίο πρέπει να απονέμεται σε κάποιον, ανεξαρτήτως αν έχει εργαστεί για το δημόσιο ή όχι.
Όλα αυτά, και τα λάθη του ΑΣΕΠ και οι αποφάσεις των δικαστών, λαμβάνουν χώρα με τα χρήματα του φορολογούμενου. Όμορφος κόσμος, δίκαιος και λογικός.
Υ.Γ.: Ο εκπαιδευτικός, κατόπιν της δικαίωσής του, ζήτησε να θεωρηθεί ότι εργαζόταν στην παραμεθόριο.