 |
| Palema / Pixabay |
Κατά καιρούς διαβάζουμε για φωτογραφήσεις ανθρώπων που πέταξαν τα ρούχα τους και πόζαραν όπως γεννήθηκαν για καλό σκοπό. Αμέτρητοι οι καλοί σκοποί στην εποχή μας κι αντίστοιχα οι περσόνες που ξεπηδούν και σπεύδουν να ξεβρακωθούν.
Του Στρατή Μαζίδη
Δε νομίζω ότι με ξεβράκωτες "διασημότητες" θα νικηθεί οριστικά το aids, θα σταματήσει η ενδο-οικογενειακή βία ή κάποιος που σήμερα έχει παρά φύση έδρα και μετάσταση στο συκώτι, το πρωί θα είναι περδίκι.
Το μόνο που νικά κανείς βγάζοντας τα ρούχα του είναι την εφορία, όταν πια δεν έχει τίποτε άλλο να του αρπάξει, οπότε του παίρνει το τελευταίο εσώρουχο και τον αφήνει [;] ήσυχο.
Αν πάλι πρέπει να περάσει ένα επικοινωνιακό μήνυμα, τότε θα μήπως θα ήταν προτιμότερο να δούμε φωτογραφίες ανθρώπων που πραγματικά αγωνίζονται κατά του καρκίνου, του aids, της βίας και σε οτιδήποτε αποτελεί κάθε φορά αιτία για φωτογράφηση;
Μήπως είναι καλύτερο να δούμε τον ασθενή που δεν του έμεινε τρίχα στο κεφάλι αλλά έχει μεγάλο απόθεμα ψυχής και αγωνίζεται; Αυτός/η θα ήταν τιμή να δεχθεί να φωτογραφηθεί ή ο/η γιατρός μετά από απανωτές εφημερίες, όχι φωτοσοπιασμένα κορμιά σε τέλειο ντεκόρ.
Οι αληθινοί αγωνιστές μας κερδίζουν και για αυτούς προσευχόμαστε για το καλύτερο, όχι οι στητοί.