 |
| dimitrisvetsikas1969 /pixabay |
Ο Νίκος Αναστασιάδης φαίνεται πως συζητά τη λύση της...χαλαρής συνομοσπονδίας στην Κύπρο αναγνωρίζοντας στην πράξη δύο διαφορετικές οντότητες και βάζοντας πιθανότατα τις βάσεις να παραδώσει κοινότητα μολονότι παρέλαβε κράτος.
Του Στρατή Μαζίδη
Η αλήθεια δυστυχώς για την Κύπρο είναι σκληρή. Ο (άγνωστο γιατί) αποκαλούμενος Εθνάρχης άνοιξε με τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου την πόρτα της Κύπρου στους Τούρκους. Ο διπλωμάτης Γιώργος Σεφέρης προειδοποιούσε αλλά κανείς δεν τον άκουγε. Μετά ήρθε η χούντα για να αποσύρει τη μεραρχία και να κάνει το πραξικόπημα. Να βάλει δηλαδή τους Τούρκους μέσα. Μετά επέστρεψε ο Καραμανλής που κράτησε την πόρτα ανοικτή ώστε οι εισβολείς να πάρουν σχεδόν το 40% του νησιού.
Η τελική πράξη του δράματος γράφτηκε με πόλεμο. Μπορεί να μη μας αρέσει να το ακούμε. Μπορεί να λέμε ότι γυρίσαμε πίσω τα υποβρύχια που θα βύθιζαν τους Τούρκους ή να μην απογειώσαμε τα υπερσύγχρονα τότε Φάντομ να αποδεκατίσουν τους εισβολείς στην πολύ αρχή. Με "αν" όμως δε γράφεται ιστορία. Ο πόλεμος έγινε και χάθηκε.
Εσείς γνωρίζετε κάποιον που παραχώρησε σε καιρό ειρήνης κάτι το οποίο κέρδισε στον πόλεμο; Και ποια θα μπορούσε να είναι η λύση σε μια Κύπρο που δε φρόντισε να αποκτήσει ισχυρή άμυνα, έστω σε συνεργασία με την Ελλάδα; Η μη λύση. Μέχρι πότε; Έως ότου διαμορφωθούν (αν συμβεί ποτέ αυτό) καλύτερες συνθήκες για τον Ελληνισμό με πολιτικούς που θα αγαπούν και θα πονούν τον τόπο τους.