 |
| aitoff / Pixabay |
Ο Ριχάρδος συνελήφθη για μια ακόμη φορά. Μια το 2014, άλλη μία το 2015 και τώρα. Το θέμα δεν είναι ο Ριχάρδος που αγοράζει χρυσό σε τιμή κοσμήματος, αλλά η ταπείνωση του ελληνικού λαού στα χρόνια του μνημονίου.
Του Στρατή Μαζίδη
Το να ακουμπάς στον κάθε Ριχάρδο το χρυσό σταυρό σου, τη βέρα, το δακτυλίδι των αρραβώνων, την καρφίτσα δώρο επετείου, της μητέρας ή της πεθεράς, είναι μιας μορφή ακρωτηριασμός, αν το καλοσκεφθείτε.
Και μαζί με το λαό, σπεύδει και η Ελλάδα στο ενεχυροδανειστήριο. Ακουμπά πχ τη Μακεδονία, για να πάρει λίγους μήνες συντάξεις. Κάνει χατίρια και λαμβάνει υποσχέσεις.
Ακουμπά την περιουσία της για να σφαχτεί λίγο λιγότερο ο κόσμος ή να γίνουν τα στραβά μάτια στην εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας.
Γεμίσαμε Ριχάρδους πολλών ειδών. Ακουμπάμε το ρολόι μας, το βραχιόλι μας, την πίστη μας, την ελπίδα μας, τα όνειρά μας, την αξιοπρέπειά μας, την πατρίδα μας, τα αρχαία μας, τα βουνά μας, τις θάλασσές μας, το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας...
Ο Λεοντόκαρδος μας λείπει όμως...