Πληθώρα δηλώσεων από κάθε πλευρά, που μοιάζει να ζηλέψαν τους ρητορικούς παλληκαρισμούς των Τούρκων.
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
1. Α/ΓΕΕΘΑ: «Εάν ανέβουν σε βραχονησίδα θα την ισοπεδώσουμε. Κι αυτή είναι μια κόκκινη γραμμή που την ενστερνίζεται και η κυβέρνηση».
2. Καμμένος: «ένα χιλιοστό κίνησης αν κάνουνε, θα τους τσακίσουμε, θα τους συντρίψουμε...».
3. Ο κ. Κουμουτσάκος για τις δηλώσεις αυτές: «Όταν υπάρχει απειλή για έδαφος, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, πρέπει να αντιδράσεις με όλα τα μέσα που διαθέτεις, προσθέτοντας ότι αν τέτοιες δηλώσεις επαναλαμβάνονται δείχνεις αδυναμία.»
4. Κατρούγκαλος, επίσης για τις δηλώσεις αυτές: «η διπλωματία μόνη της δεν επαρκεί, χρειάζεται και η αποτρεπτική ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων και η δήλωση του κ. Αποστολάκη είναι προφανώς ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι πάντοτε παρούσες εκεί για να αποκρούσουν οποιαδήποτε κίνηση αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας.»
Το ερώτημα που γεννάται και από τις δύο δηλώσεις είναι εύλογο:
Γνωρίζουν όλοι αυτοί οι κύριοι τους θεσμούς και ότι οι αποφάσεις αυτές δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα ΚΑΝΕΝΟΣ ει μη μόνο του ΚΥΣΕΑ;
Ούτε καν του ίδιου του πρωθυπουργού!
Ο δε Υπουργός Άμυνας γνωρίζει ότι δεν έχει καν αρμοδιότητα για να εκτοξεύει απειλές και να μιλάει για τρόπους επιχειρησιακής ενεργείας των ενόπλων δυνάμεων;
Μόνο στο ΚΥΣΕΑ ως μέλος του δικαιούται να εκφέρει άποψη. ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ και δεν ηγείται για τις επιχειρήσεις και τον τρόπο δράσης των ενόπλων δυνάμεων.
Όσον αφορά τις ένοπλες δυνάμεις, η μόνη περίπτωση που δύνανται να αντιδράσουν αυτοβούλως και δυναμικά, είναι για να υπερασπιστούν αμυνόμενες την εδαφική κυριαρχία όταν απειλείται άμεσα (να είναι παρούσες δηλαδή την ίδια στιγμή). Όταν δηλαδή ο αντίπαλος επιχειρεί κατάληψη εθνικού εδάφους και για αυτοάμυνα σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας του σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο.
Και αυτό την στιγμή που συμβαίνει.
Όχι κατόπιν εορτής και αφού ο αντίπαλος έχει καταλάβει έδαφος, όπου πλέον υποχρεούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις να υπακούσουν στις εντολές του ΚΥΣΕΑ.
Η Δημοκρατία μας πάσχει, καθημερινά ακυρώνουν τους θεσμούς γιατί δεν τους γνωρίζουν είτε γιατί τους παραβλέπουν για λόγους αφελούς εντυπωσιασμού και μικροπολιτικής.