 |
| THE mammoth Leviathan natural gas pipeline-in-progress (photo credit: COURTESY OF NOBLE ENERGY) |
Μετά από δύο χρόνια έντονων διαπραγματεύσεων, που σκιάζονται από παράλληλες συνομιλίες με την Τουρκία, το Ισραήλ συμφώνησε με τα ευρωπαϊκά έθνη να προμηθεύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση με φυσικό αέριο για τις μελλοντικές της ανάγκες. Το έργο θα μετατρέψει το Ισραήλ σε σημαντικό εξαγωγέα καυσίμων.
Απόδοση Freepen.gr
Οι επίσημες υπογραφές αναμένονται στα πλαίσια μιας ευρύτερης δημόσιας εκδήλωσης μέσα στο Φεβρουάριο του 2019. Στη συνέχεια θα χρειαστεί ένας χρόνος για να τεθεί η χρηματοδότηση σε ισχύ. Κατόπιν θα ξεκινήσει η κατασκευή του μεγαλύτερου και βαθύτερου υποβρυχίου αγωγού καυσίμων στον κόσμο.
Ο East Med θα έχει μήκος περίπου 2.100 χλμ και θα βρίσκεται σε βάθος μέχρι και 3.000 μέτρα στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το σχέδιο των 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα διαρκέσει πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί, αλλά θα μπορούσε με τις κατάλληλες προϋποθέσεις να ολοκληρωθεί ακόμη πιο γρήγορα.
Τα εύσημα πρέπει να πιστωθούν στον υπουργό Εθνικής Υποδομής, Ενέργειας και Υδατικών Πόρων του Ισραήλ Γιούβαλ Στάινιτς, ο οποίος πρότεινε για πρώτη φορά το έργο σε διάσκεψη στο Αμπού Ντάμπι πριν από δύο χρόνια. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν ήδη επενδύσει 100 εκατομμύρια δολάρια στο έργο. Αν και δεν έχει αναλυθεί εκτενώς, αυτή η εξέλιξη συνιστά ένα μυστικό ακρογωνιαίο λίθο μιας μεταβολής των σχέσεων μεταξύ των τμημάτων του αραβικού κόσμου και του εβραϊκού κράτους.
Έχει συμφωνηθεί ότι η χρηματοδότηση θα πραγματοποιηθεί μέσω της IGI Poseidon, θυγατρικής της γαλλικής εταιρείας Edison, η οποία ασχολείται με τις μελέτες σκοπιμότητας και τις δοκιμές για αυτό το δύσκολο έργο.
Το φυσικό αέριο θα ρέει από τη δεξαμενή φυσικού αερίου Leviathan του Ισραήλ μέσω της Κύπρου, της Κρήτης και της Ελλάδας για να φτάσει στον τερματικό σταθμό του Otranto στη νοτιοανατολική Ιταλία, 100 χιλιόμετρα νότια από το Μπρίντεζι. Αυτός ο πολυεθνικός αγωγός θα παράσχει στην Ευρώπη 125 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως έως το 2030.
Μετά από προσεκτικές στρατηγικές συζητήσεις, το Ισραήλ αποφάσισε τη σύνδεση Κύπρος-Ελλάδα-Ιταλία με την Ευρώπη αντί για την τουρκική διαδρομή. Ένας παράγοντας στην απόφαση ήταν η πολιτική συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν προς το εβραϊκό κράτος. Η απόφαση ερμηνεύθηκε άσχημα από τους Τούρκους, οι οποίοι υπέγραψαν γρήγορα μια εναλλακτική συμφωνία με τη Ρωσία για την κατασκευή ενός ανταγωνιστικού αγωγού, του TurkStream για την παράδοση ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία.
Η απόφαση του Ισραήλ μπορεί να είναι ο λόγος για τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις του Κρεμλίνου κατά του Ισραήλ, αλλά το Τελ Αβίβ επέλεξε την άμεση ευρωπαϊκή διαδρομή για σημαντικούς στρατηγικούς και οικονομικούς λόγους.
Το αέριο του Ισραήλ θα είναι μια πολύτιμη πρόσθετη προσφορά πέραν αυτής της ρωσικής εταιρείας Gazprom, η οποία θα παραμείνει ο σημαντικότερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Όπως δήλωσε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ο πρώην Έλληνας Υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δόλλης, «Η ΕΕ θα προτιμήσει τον αγωγό του Ισραήλ αντί του TurkStream, επειδή εμπλέκονται χώρες της ΕΕ (στο ισραηλινό πρόγραμμα). Επίσης, δεδομένου ότι η Ευρώπη εξαρτάται ήδη σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, το έργο έχει μεγάλη γεωπολιτική σημασία για το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ευρώπη και γι 'αυτό υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Με την επένδυση από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την έγκριση των Ηνωμένων Πολιτειών, η πολιτική ομπρέλα για αυτό το έργο Ισραήλ-ΕΕ είναι αρκετά ευρεία, με μοναδικό και θετικό δυναμικό για μελλοντική σταθεροποίηση και για περαιτέρω εμπορικά και στρατηγικά κοινά συμφέροντα.
Η Ελλάδα θα διεξαγάγει στρατηγικές συνομιλίες στην Ουάσινγκτον με τη διοίκηση Trump στις 13 Δεκεμβρίου προτού προχωρήσει στην Ιερουσαλήμ για συνομιλίες με την ισραηλινή κυβέρνηση. Όπως δήλωσε ο Δόλλης όταν συμφωνήθηκε ο νέος αγωγός, "Η ενέργεια και η ασφάλεια θα λειτουργήσουν προς όφελος όχι μόνο του Ισραήλ αλλά και του λαού της Ευρώπης. Θα οδηγήσει στη σταθερότητα των κυβερνήσεων, στη σταθερότητα των τιμών της ενέργειας, στη σταθερότητα στις αγορές ενέργειας".
Όταν το καύσιμο αρχίσει να ρέει, θα βελτιώσει ασφαλώς και τη σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ.