Freepen.gr - Ήταν 5 Απριλίου 1943, όταν το καταδρομικό USS O'Bannon εξοπλισμένο με 17 αντι-αεροπορικά όπλα, πολλαπλούς σωλήνες τορπιλών, βόμβες βυθού και 38 πυροβόλα διαμέτρου 5 ιντσών, έπλεε στο νότιο Ειρηνικό μετά από αποστολές υποστήριξης που είχαν διαρκέσει περισσότερο από έναν ολόκληρο χρόνο.
Το O'Bannon, κατηγορίας Fletcher εκείνο το βράδυ, επέστρεφε από μια αποστολή βομβαρδισμού κοντά στα Νησιά του Σολομώντος, όταν συνάντησε ένα ιαπωνικό υποβρύχιο RO-34 στην επιφάνεια του ωκεανού. Προς έκπληξή τους, το RO-34 αγνοούσε εντελώς την παρουσία του USS O'Bannon ενώ ακόμη κι όσοι ήταν στη βαρδιόλα είχαν αποκοιμηθεί σύμφωνα με άρθρο στο Destroyer History Foundation από έναν από τους ναυτικούς του πλοίου, τον Ernest Herr.
Πρόθυμος να τερματίσει μια δυνητικά θανατηφόρα και επικίνδυνη κατάσταση προτού να έχει την ευκαιρία να ξεκινήσει, ο καπετάνιος του O'Bannon αποφάσισε να εμβολίσει το υποβρύχιο, ελπίζοντας να προκαλέσει αρκετή ζημιά για να βυθίσει το εχθρικό πλοίο των 1.000 τόνων. Τότε τα πράγματα πήγαν στραβά.
"Ο κυβερνήτης μας και άλλοι αξιωματικοί στη γέφυρα προσπαθούσαν να προσδιορίσουν τον τύπο του υποβρυχίου και αποφάσισαν, την τελευταία στιγμή, ότι θα μπορούσε να ποντίζει νάρκες", θυμάται ο Herr. "Μη θέλοντας να ανατιναχθούμε μαζί με το υποβρύχιο, αποφασίσαμε ότι η πρόσκρουση δεν ήταν μια σοφή κίνηση. Την τελευταία στιγμή, το πηδάλιο ήταν πολύ σκληρό για να αποφύγει τη σύγκρουση και βρισκόμασταν σε μια μάλλον δύσκολη κατάσταση καθώς ταξιδεύαμε μαζί με το ιαπωνικό υποβρύχιο, θυμάμαι ο Herr.
Το πλήρωμα σύντομα συνειδητοποίησε ότι ήταν πολύ κοντά στο RO-34 για να χρησιμοποιήσει ακόμη και τα όπλα για τη μικρότερη απόσταση. Οι ναυτικοί δεν είχαν μεταφέρει πλευρικά όπλα στο κατάστρωμα, οπότε δεν υπήρχε το ελάχιστο όπλο το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πλήρωμα του O'Bannon για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Οι Ιάπωνες ναυτικοί, έχοντας ξυπνήσει άρχισαν να κινούνται προς τα πυροβόλα όπλα των 3 ιντσών, τα οποία ήταν τέλεια σε σειρά για να προκαλέσουν κάποια σοβαρή ζημιά στον πολύ μεγαλύτερο αμερικανικό καταδρομικό. Το USS O'Bannon και το πλήρωμά του φάνηκαν να κάθονται σαν πάπιες.
Οι Αμερικανοί έπρεπε να αποσπάσουν την προσοχή του ιαπωνικού πληρώματος μακριά από τα όπλα του καταστρώματος για ικανό χρόνο ώστε να μπορέσει το O'Bannon να απομακρυνθεί σε απόσταση που να μπορεί να ανοίξει πυρ. Τότε δόθηκε η εντολή να βρουν οτιδήποτε υπήρχε στο κατάστρωμα και να το ρίξουν στο ιαπωνικό υποβρύχιο που ήταν από κάτω και δίπλα. Στο USS O'Bannon υπήρχαν στο κατάστρωμα μεγάλοι κάδοι που περιείχαν πατάτες. Αυτές έγιναν τα όπλα των ανδρών του καταδρομικού που άρχισε να τις πετά όσο πιο γρήγορα και δυνατά μπορούσε πάνω στο υποβρύχιο και το μπερδεμένο πλέον πλήρωμά του!
Επειδή ήταν ακόμα σκοτεινά και πιθανότατα επειδή είχαν μόλις ξυπνήσει και κυριολεκτικά πιαστεί στον ύπνο οι Ιάπωνες μπερδέψαν τις πατάτες με χειροβομβίδες. Κι αυτό γιατί σε κλίμα πανικού, έσπευσαν να πάρουν τα πιθανά εκρηκτικά και τα ρίξουν πίσω στους Αμερικανούς όσο πιο γρήγορα μπορούσαν.
Η κίνηση αυτή επέτρεψε στο O'Bannon να αποστασιοποιηθεί, και στη συνέχεια άρχισε ο πραγματικός αγώνας. Τώρα αρκετά μακριά για να μπορέσει να ενεργοποιήσει τη δύναμη πυρός του, το O'Bannon άνοιξε πυρ κατά του RO-34. Το υποβρύχιο έπαθε ζημιές αλλά κατάφερε να βυθιστεί εγκαίρως για να αποφύγει περισσότερα, τουλάχιστον προσωρινά. Τότε το O'Bannon γρήγορα έσπευσε πάνω από το υποβρύχιο και απελευθέρωσε βόμβες βυθού. Το ιαπωνικό υποβρύχιο δεν κατάφερε να γλυτώσει ενώ σκοτώθηκαν και τα 66 μέλη του πληρώματός του.
* πληροφορίες από history.com