Σήμερα στο συλλαλητήριο είδα οικογένειες με παιδιά και αυτό ήταν κάτι όμορφο. Οι γονείς έφεραν τα παιδιά μαζί τους σε αυτό που πίστευαν ότι θα ήταν γιορτή. Ελληνες να φωνάζουν ειρηνικά για το δίκιο.
Μελίνα Κονταξή
Καταλαβαίνω ότι οι υποστηρικτές αυτών που καίνε και καταστρέφουν περιουσίες, θεωρούν τις διαδηλώσεις επικινδυνες αποστολές. Ο υπόλοιπος λαός δεν είναι σαν τα μούτρα τους. Σήμερα στο συλλατήριο είδα ηλικιωμένους που περπατούσαν με δυσκολία να έχουν κατέβει για τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Για να μη ζήσουν σε μικρότερη πατρίδα.
Είδα μπλόκ από όλη την Ελλάδα κι ιερωμένους να πρωτοστατούν. Ιερωμένους όπως ήταν ο Γερμανός Καραβαγγέλης, μητροπολίτης Καστοριάς που πρωταγωνίστησε στο Μακεδονικό Αγώνα και τον Αιμιλιανό Λαζαρίδη που δολοφονήθηκε από κομιτατζήδες γιατί αρνήθηκε να σταματίσει να υπερασπίζεται τους Μακεδόνες και την ελληνικότητά τους.
Άκουσα τον υπεύθυνο για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων, τα οποία δεν απασχολούν τους ανθρωπιστές. Είδα τη σημαία του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού του πιο προδομένου κομματιού του ελληνισμού που η μοίρα του όχι μόνο δεν αφορά τους δικαιωματιστές αλλά δε διστάζουν να παίρνουν το μέρος των καταπιεστών τους.
Είδα φωτογραφίες από αντιφά που έδειχναν ότι στο συλλαλητήριο υπήρχαν και φασίστες. Λογικό αφού το μόνο που απασχολεί το ένα φασιστικό άκρο είναι το το τι κάνει το άλλο. Δεν ενδιαφέρεται για το λαό, το σπίτι του, την ιστορία του. Το αντίθετο, μισεί αυτόν το λαό και στηρίζει κάθε ξένο εθνικισμό αλλά αυτό είναι δικό του προβλήμα. Ο αγώνας του λαού δεν αμαυρώνεται και στο χέρι του λαού είναι να δικαιωθεί.