Η βαθιά περιφρόνηση της εθνομηδενιστικής κυβέρνησης Τσίπρα απέναντι στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού και η εμμονική της στάση υπέρ της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών εμπεριέχει σαφώς και μια έντονη διάσταση ρεβανσισμού για τις μέχρι τώρα ιστορικές αποτυχίες της Αριστεράς στο Μακεδονικό Ζήτημα.
Στο πλαίσιο της διαχρονικά «ταυτοτικής» θέσης της υπέρ του «μακεδονικού λαού» όλες αυτές οι αποτυχίες καταγράφτηκαν ιστορικά ως προδοσία. Μόνο που στον Μεσοπόλεμο και στο Εμφύλιο η προδοσία της Αριστεράς θα πραγματοποιούνταν στο όνομα της "αντιιμπεριαλιστικής" Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, την οποία υποστήριζε δουλικά ως «φτωχός συγγενής» πολύ ισχυρών κομμουνιστικών κομμάτων.
Σήμερα, προσπαθεί το ίδιο ως «κυβέρνηση της Αριστεράς» που στηρίζεται στο βαθύ αμοραλισμό. Μόνο που η τωρινή προδοσία γίνεται υπέρ των νατοϊκών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και υπέρ εθνικισμών «φτωχών συγγενών» της Βαλκανικής.
Όντας η ίδια αντίπαλος του ελληνικού λαού που προωθεί τη διάλυση του ελληνικού έθνους στο βωμό, τότε του "σοσιαλισμού" και τώρα της παγκοσμιοποίησης.