Είναι πολιτική υπευθυνότητα και πλήρωση ψυχής, είναι ο ησυχασμός της συνείδησης, είναι η βαθύτερη συμφιλίωση μας μ΄ όλα εκείνα που συνθέτουν τη ζωή μας και γίνονται η καθημερινή μας εμπειρία.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και μπορεί οι πολιτικοί της συμφοράς να διασταυρώνουν την αναίδειά τους σήμερα στη Βουλή, για να εξασφαλίσουν τα ανομολόγητα συμφέροντά τους, ανάμεσα σε τόσα γκρεμίσματα της κοινωνίας, αλλά τούτη η κοινωνία υφίσταται για χρόνια την πολιτική πονηρία και τους πολιτικούς φανατισμούς που γεννοβολάνε τους στείρους αγώνες και τις φρούδες ελπίδες κι αποζητά την ηρεμία μιας γόνιμης πίστης και την πολιτική υπευθυνότητα που εξασφαλίζουν την ευτυχία.
Οσο παρακολουθεί κανείς τους διαξιφισμούς στη Βουλή, διαπιστώνει πως όλοι αυτοί που "μάχονται" για το καλό της κοινωνίας, της δημοκρατίας και των εθνικών συμφερόντων, κάθε άλλο παρά σέβονται τη δημοκρατία και τον πολίτη. Και πάσχουν από έλλειψη δημοκρατικής ηθικής. Γιατί οι αρχές της δημοκρατίας είναι επιταγές της συνείδησης a priori.
Για τους πολιτικούς της "επιφάνειας" και της επίπεδης λογικής, η ψυχή τους είναι πάρα πολύ στενή για να χωρέσει τον ενθουσιασμό της πράξης. Γιατί εκείνο που λογαριάζουν είναι η μονάδα-δύναμη, που πρόκειται να αυξήσει το άθροισμα, κι όχι η μονάδα-Ανθρωπος. Και αντικειμενική τους επιδίωξη δεν είναι η ευτυχία του Ανθρώπου-πολίτη, αλλά η ισχυροποίηση του κόμματος και του κράτους.
Ολους αυτούς τους πολιτικούς των παχυλών λόγων ενδιαφέρει το είδωλο ενός χάλκινου θεού με τα απλωμένα χέρια του, που ολοένα μαγνητίζουν το ανύποπτο ανθρωπομάζωμα.