Η μέρα τέλεψε σήμερα και έσβησε το κερί στα χέρια του Σαράντου Καργάκου. Ενας μεγάλος των ελληνικών γραμμάτων πέθανε. Στα χέρια του δάσκαλου-φιλόλογου, του δοκιμιογράφου και του Ελληνα με σταθερό προσανατολισμό στην Ελληνική παιδεία, ο θάνατος βλάστισε.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Για χρόνια η γλώσσα του παραδείσους ελληνομάθειας εκένταγε και χόρευε ξελογιάστρα σε νέους κι αρχαίους ρυθμούς. Σ' όλους τους κόρφους της σάρκας του τα ελληνικά γράμματα ανάψανε λαμπάδες.
Ο Σαράντος Καργάκος δεν ανέβηκε ποτέ του στη σκηνή για να ακούσει παλαμάκια και ποτέ ένας θεσμικός παράγοντας δεν το τίμησε για το αξιόλογο έργο του. Ολα τα ώριμα χρόνια του έπαιζε με φιγούρες καραγκιόζη και με χάρτινους αετούς και στα μάτια του έβλεπες τη λάμψη της αγάπης του για την Ελλάδα και τα ελληνικά γράμματα, αλλά κι ατρικύμιστες θάλασσες κι έναν λαβωμένο ερωδιό.
Είχα την τιμή να τον έχω συνεργάτη σε τρεις εφημερίδες, την "ΑΠΟΦΑΣΗ" την "ΕΒΔΟΜΗ" και την "ΑΚΡΟΠΟΛΗ", που ήμουν διευθυντής. Και τον παρακολουθούσα να παλεύει μέσα στην άγρια παλίρροια των καιρών, για τη διάσωση των Ελληνικών γραμμάτων. Πολύπλαγκτος και πολύπειρος δεν άφησε να χαράξουν στο πρόσωπό του τα τσακίσματα των καιρών και των ανέμων, ούτε οι συκοφαντίες των διεσταλμένων μηδενικών και ψευτοδιανοούμενων και ψευτοαριστερών του τόπου τούτου.
Το δόγμα πλέον πως το αλαλούμ στη Παιδεία επιταχύνει το τέλος του πολιτισμού, λειτουργούσε στα μάτια του ως ήλιος εκτυφλωτικός, που δεν του επέτρεπε να δει τη μακροβιότητα ενός συστήματος χωρίς σύστημα.
Κι όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε να "προδώσει" τις θέσεις μιας ζωής. Γι' αυτό και παρέμεινε ο ρομαντικός ελληνολάτρης, ακολουθώντας τα ίχνη των πεθαμένων Σισύφων, ανεβάζοντας την πέτρα στο βουνό κατά την επιθυμία των θεών, που για τον ίδιο λειτουργούσε ως εντολή.
Ο Σαράντος Καργάκος ήταν αυτός ο συνεπής των Ελληνικών γραμμάτων, που εννοούσε να πληρώνει τα χρέη της αγάπης του ως το τέλος...
Το φιλολογικό έργο του Καργάκου είναι πολυδιάστατο. Οι στοχασμοί του αντανακλούν γλαφυρά την ομορφιά της Ελληνικής γλώσσας. Τα δοκίμιά του στηρίζονται σε ισχυρά βιώματα που αναθάλλουν ως συγγραφική τέχνη και ως μαρτυρία.
Ο φιλόλογος, ο συγγραφέας,ο δοκιμιογράφος, ο θεράπων της Ελληνικής γλώσσας Σαράντος Καργάκος, ήταν ένας ωτακουστής της ζωής που γνώριζε ότι η δόξα συνοδεύεται από το ψέμα της φύσης της.
Ο Σαράντος Καργάκος δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Πέρασε στην άλλη διάσταση. Οι χάρτινες καμπάνες στα χέρια των αρχαίων αγαλμάτων χτυπάνε πένθιμα!..