Εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε χρέος να κρατήσουμε το Μακεδονικό ζήτημα ψηλά και να διδάξουμε την πραγματική ιστορία στα παιδιά. Αυτήν που μάθαμε κι εμείς από δασκάλους, που μπορεί να μην είχαν την δική μας μόρφωση, αλλά ήταν πατριώτες και μας δίδαξαν να αγαπάμε τον τόπο μας.
Της Ελένης Παπαδοπούλου
Πριν σαρώσει την ελληνική εκπαίδευση ο αντιρατσισμός, η αριστερίλα και η πολυπολιτισμικότητα. Μάθαμε δημοτικά τραγούδια, λαϊκές παραδόσεις, διαβάσαμε Παλαμά και Παπαντωνίου στο Δημοτικό. Τους τα δίνεις τώρα στο Λύκειο και τα κοιτάνε λες και είναι Κινέζικα.
Έδωσα προχτές ένα βιβλίο σε μία μαθήτρια του Λυκείου να το διαβάσει, το "Γυμνάσιο Θηλέων", της Κατίνας Παπά, και επειδή ήταν πολυτονικό και είχε και κάποιες λέξεις τύπου "άριστον" και "είμεθα", μου είπε "κυρία δεν μπορώ να το διαβάσω, είναι στην καθαρεύουσα". Εκεί καταντήσαμε με την αθλιότητα των σχολικών κειμένων. Να θεωρούν το πολυτονικό και το "άριστον" καθαρεύουσα και να αδυνατούν να διαβάσουν ένα βιβλίο σε απλά ελληνικά.
Δουλεύω με μία τάξη ένα ηλεκτρονικό περιοδικό για το σχολείο. Προχτές προσθέσαμε την στήλη "Μακεδονία".Τους είπα "αυτό αισθάνομαι ότι είναι το χρέος μου ως εκπαιδευτικός όταν τεμαχίζεται η χώρα. Να μην ξεχάσετε". Ένας μαθητής πήγε κάτι "μου, σου, του" να πει, γειώθηκε και τελείωσε το θέμα. Δεν θα αφήσουμε άλλο το ψέμα μέσα στα σχολεία.
Ξέρω ότι με διαβάζουν πολλοί συνάδελφοι. Ο καθένας με τον τρόπο του ας κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο, ώστε τα παιδιά να μάθουν την αλήθεια. Τεκμηριωμένα. Να δουλέψουν πάνω σε αυτή. Να αποκτήσουν εθνική συνείδηση.
Τόσα χρόνια εκπαιδευτικοί κάνουν ουσιαστικά προπαγάνδα για δήθεν ρατσισμούς και ξενοφοβίες καίγοντας τα μυαλά των παιδιών. Αφού βέβαια έχουν κάψει τα δικά τους πρώτα.
Να δώσουμε την μάχη μέσα στους συλλόγους και μέσα στις τάξεις για την Μακεδονία και για την Ελλάδα.
Αυτό είναι το χρέος μας ως εκπαιδευτικοί.
Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης.
** **Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle