Από μέλος του δεκαπενταμελούς και καταληψίας έγινε το απόλυτο αφεντικό της πολιτικής εξουσίας. Από υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας, πρωθυπουργός της Ελλάδας. Από τη νεολαία του ΚΚΕ, φίλος των Δυτικών, των Αμερικανών, των Γερμανών και υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης των διεθνών καπιταλιστών. Ο απόλυτος «yes men».
Από: hassapis-peter.blogspot.com / ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΣΑΠΗΣ
Έκανε πέρα τον κ. Αλαβάνο που τον επέλεξε και τον ανέδειξε. Νίκησε τον κ. Κουβέλη στη μάχη για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο ανάγκασε να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος κατέστη σήμερα υποτακτικός του.
Διέλυσε τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε το απόλυτο αφεντικό. Απαλλάχτηκε από την αριστερή πλατφόρμα του κ. Λαφαζάνη και την κ. Κωνσταντοπούλου, τους οποίους έδιωξε στην ουσία από το κόμμα , φτιάχνοντας ένα απόλυτα αρχηγικό κόμμα.
Ευτέλισε τον ιερό θεσμό του δημοψηφίσματος, μετατρέποντας το λαϊκό ΟΧΙ σε ετσιθελικό ΝΑΙ.
Κατάφερε να κρατήσει, για λογαριασμό των Δυτικών, ολόκληρο τον ελληνικό λαό στους καναπέδες, ενώ υπέγραφε το τρίτο καταστρεπτικότερο μνημόνιο που ρήμαξε τη χώρα και την έστειλε στην οικονομική σκλαβιά για έναν αιώνα. Σήμερα γίνονται πλειστηριασμοί χωρίς να κουνιέται ούτε κουνούπι.
Τελευταία εκχωρεί τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς και ταυτόχρονα κατηγορεί όλους τους διαφωνούντες ως ετερόκλητο όχλο, φασίστες, εθνικιστές, ψεκασμένους και γραφικούς.
Χρησιμοποίησε τη συμφωνία των Πρεσπών για να διαλύσει όλα τα μικρά κόμματα προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά ο ίδιος. Ήδη διαλύθηκαν οι ΑΝΕΛ, το ΠΟΤΑΜΙ, η Ένωση Κεντρώων και τώρα έβαλε στο στόχαστρό του, ό,τι απέμεινε από το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ), το οποίο φυσικά και θα διαλύσει σύντομα. Αργότερα θα έρθει και η σειρά του ΚΚΕ. Προς το παρόν παριστάνει ότι το αγνοεί.
Δεν ανησυχεί καθόλου για τη Νέα Δημοκρατία, η οποία είναι του χεριού του, για δύο λόγους:
Πρώτον γιατί του είναι απαραίτητη στο διπολικό παιχνίδι των δύο νέων πολιτικών μαντριών «Νέας Αριστεράς – Νέας Δεξιάς» που θέλει να στήσει στο νέο καθεστώς που ετοιμάζει.
Δεύτερον, γιατί και η ΝΔ υπηρετεί την ίδια πολιτική. Είναι το ίδιο μνημονιακή, φιλοδυτική και ιδίως φιλογερμανική και φυσικά με το μέρος της παγκοσμιοποίησης των διεθνών καπιταλιστών. Δηλαδή ό,τι ακριβώς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως το πολιτικό θέατρο, σε βάρος του λαού, θα συνεχιστεί κανονικά από άλλη δήθεν ιδεολογική οπτική.
Όποιος λοιπόν περιμένει ότι θα απαλλαγεί εύκολα από τον κ. Τσίπρα, ας επανεξετάσει τη θέση του, γιατί θα βρεθεί να είναι σκληρά απογοητευμένος.