Στο παρελθόν, αναγνωρίσιμοι πολιτικοί έχουν γίνει αντικείμενο επιδοκιμασιών αλλά και αποδοκιμασιών κατά περίπτωση από τους απλούς πολίτες σε δημόσιες εμφανίσεις τους. Μπορούσαν να κυκλοφορούν στους δρόμους και να εμφανίζονται σε δημόσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις, με ή χωρίς τη διακριτική συνοδεία της προσωπικής τους φρουράς. Κατά κανόνα, γίνονταν αποδεκτοί με χειροκροτήματα, περισσότερο ή λιγότερο ηχηρά. Και κάποιοι εισέπρατταν κατά περίπτωση σποραδικές αποδοκιμασίες.
Από: odosdrachmis.gr - Θεόδωρος Κατσανέβας
Σήμερα, αναγνωρίσιμοι πολιτικοί και κυρίως αυτοί του κυβερνητικού άξονα, είναι αδύνατο να εμφανιστούν δημόσια, αφού μπορεί να κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα ή το λιγότερο, να αποτελέσουν στόχους σκόπευσης με αυγά και ζαρζαβατικά.
Το φαινόμενο αυτό μιλά από μόνο του για το χθες και το σήμερα της πολιτικής. Χθες, είχαμε μια σχετικά ανεξάρτητη χώρα που την κυβερνούσαν πολιτικοί που παρήγαγαν έργο, με όποια λάθη και παραλήψεις και ορισμένοι δυστυχώς και για ίδιον όφελος. Όμως, το γενικό ισοζύγιο ήταν κατά κανόνα θετικό. Χθες ζούσαμε καλά έως πολύ καλά.
Οι εικοτολογίες ότι, οι καλές μέρες του χθές οφείλονται σε δανεικά που μας πρόσφεραν απλόχερα οι ξένοι “φιλοι” μας, είναι γελοίες ψευδολογίες και δεν έχουν σχέση με τη στατιστική πραγματικότητα, κάτι, που το έχουμε αποδείξει επανειλημμένα. Αποτελεί τροφή κουτόχορτου για τους ευεπίφορους σε καθεστωτικά ψεκάσματα. Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι η μόνη με χρέη από το παρελθόν.Η χώρα με τα μεγαλύτερα χρέη που της χαρίστηκαν χαριστικά το 1953, είναι η ίδια η Γερμανία, η οποία και στο θέμα του υψηλού επιπέδου διαφθοράς έχει σημαντικότατες επιδόσεις.
Το τραγικό όσο και ολοφάνερο γεγονός είναι ότι, σήμερα, ζούμε σε καθεστώς συνεχόμενης φτωχοποίσης και ταπείνωσης της οικονομικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας. Η μεγάλη πλειοψηφία των Έλληνων πολιτών υποφέρει. Οι σύγχρονοι κυβερνώντες και δήθεν αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί, εκπροσωπούν αυτήν την πραγματικότητα. Λειτουργούν ως εντολοδόχοι της μεταμοντέρνας βελούδινης γερμανικής κατοχής που μας έχει οδηγήσει σε μια σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία.
Η σύγκριση του χθες με το σήμερα είναι απλή και δεν χρειάζεται βαρύγδουπες αναλύσεις και αναγνώσεις. Την πρωτόγνωρη δυστυχία και τη φτώχεια του σήμερα, την εισπράττουν στο πετσί τους οι απλοί πολίτες. Για αυτό οι αναγνωρίσιμοι κυβερνώντες πολιτικοί δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν χωρίς την προσωπική τους ασφάλεια στους δρόμους. Συνήθως δεν τολμούν να εμφανιστούν δημόσια ακόμα και με τη συνοδεία της.Αυτό είναι κάτι που πρώτη φορά συμβαίνει στην πολιτική ζωή της χώρας. Και μιλά από μόνο του.
Σήμερα, αναγνωρίσιμοι πολιτικοί και κυρίως αυτοί του κυβερνητικού άξονα, είναι αδύνατο να εμφανιστούν δημόσια, αφού μπορεί να κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα ή το λιγότερο, να αποτελέσουν στόχους σκόπευσης με αυγά και ζαρζαβατικά.
Το φαινόμενο αυτό μιλά από μόνο του για το χθες και το σήμερα της πολιτικής. Χθες, είχαμε μια σχετικά ανεξάρτητη χώρα που την κυβερνούσαν πολιτικοί που παρήγαγαν έργο, με όποια λάθη και παραλήψεις και ορισμένοι δυστυχώς και για ίδιον όφελος. Όμως, το γενικό ισοζύγιο ήταν κατά κανόνα θετικό. Χθες ζούσαμε καλά έως πολύ καλά.
Οι εικοτολογίες ότι, οι καλές μέρες του χθές οφείλονται σε δανεικά που μας πρόσφεραν απλόχερα οι ξένοι “φιλοι” μας, είναι γελοίες ψευδολογίες και δεν έχουν σχέση με τη στατιστική πραγματικότητα, κάτι, που το έχουμε αποδείξει επανειλημμένα. Αποτελεί τροφή κουτόχορτου για τους ευεπίφορους σε καθεστωτικά ψεκάσματα. Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι η μόνη με χρέη από το παρελθόν.Η χώρα με τα μεγαλύτερα χρέη που της χαρίστηκαν χαριστικά το 1953, είναι η ίδια η Γερμανία, η οποία και στο θέμα του υψηλού επιπέδου διαφθοράς έχει σημαντικότατες επιδόσεις.
Το τραγικό όσο και ολοφάνερο γεγονός είναι ότι, σήμερα, ζούμε σε καθεστώς συνεχόμενης φτωχοποίσης και ταπείνωσης της οικονομικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας. Η μεγάλη πλειοψηφία των Έλληνων πολιτών υποφέρει. Οι σύγχρονοι κυβερνώντες και δήθεν αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί, εκπροσωπούν αυτήν την πραγματικότητα. Λειτουργούν ως εντολοδόχοι της μεταμοντέρνας βελούδινης γερμανικής κατοχής που μας έχει οδηγήσει σε μια σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία.
Η σύγκριση του χθες με το σήμερα είναι απλή και δεν χρειάζεται βαρύγδουπες αναλύσεις και αναγνώσεις. Την πρωτόγνωρη δυστυχία και τη φτώχεια του σήμερα, την εισπράττουν στο πετσί τους οι απλοί πολίτες. Για αυτό οι αναγνωρίσιμοι κυβερνώντες πολιτικοί δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν χωρίς την προσωπική τους ασφάλεια στους δρόμους. Συνήθως δεν τολμούν να εμφανιστούν δημόσια ακόμα και με τη συνοδεία της.Αυτό είναι κάτι που πρώτη φορά συμβαίνει στην πολιτική ζωή της χώρας. Και μιλά από μόνο του.