Είναι πλέον η ώρα της αλήθειας για όλους μας. Μια καταστροφική συμφωνία πέρασε από τη Βουλή των πρόθυμων της εξουσίας, με μια αριστερή, ενδοτική κυβέρνηση που θυσιάζει τα πάντα για λίγους μήνες στην εξουσία.
Νικόλαος Ταμπουρέας
Παιδαγωγικός σύμβουλος, εκπαιδευτικός
Μια κυβέρνηση που έφερε με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος για ψήφιση στην Ελληνική Βουλή μια επαίσχυντη συμφωνία για ένα τόσο σοβαρό θέμα, χωρίς δημοψήφισμα, με τη φρικτή ανοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πλέον τα δεδομένα έχουν πάρει συγκεκριμένη κατεύθυνση, ιδιαίτερα σοβαρή για το μέλλον της χώρας.
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1991 η Γερμανία πίεσε και πέτυχε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αναγνωρίζοντας τότε μονομερώς την Κροατία, τη Σλοβενία και τα Σκόπια. Πλέον, επιστρέφει στον καινούριο τόπο του εγκλήματος (μέσα σε ένα γεωπολιτικό και στρατηγικό κυκεώνα συμφερόντων όπου εμπλέκονται το ΝΑΤΟ και η Αμερική) με σκοπό τη δημιουργία του "Σουέζ της Ευρώπης".
Στόχος της είναι η συρρίκνωση της χρεοκοπημένης Ελλάδας στα σύνορα του παρελθόντος με την αποκοπή της Μακεδονίας και της Θράκης. Όχημα για να το καταφέρει θα είναι η έγερση μειονοτικού ζητήματος στον Εθνικό κορμό σε μια σειρά από βήματα που έχουν ήδη αρχίσει να εξελίσονται με ιδιαίτερη ταχύτητα, μετά και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Επόμενος στόχος θα είναι πιθανότατα η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια, (κατά το παράδειγμα της Κύπρου) και η ευρύτερη σύνδεσή του με τον κινεζικό άξονα του μεταξιού. Σε αυτό, αλλωστε, θα συνεργαστεί και η υποτελής Τουρκία. Έτσι η Γερμανία θα ενισχύσει τη συμμαχία της με την Κίνα, ανεξαρτητοποιούμενη από τις Η.Π.Α., ενώ παράλληλα θα αποκτήσει ηγεμονική πρόσβαση στο Αιγαίο, στα ενεργειακά μας αποθέματα και στους αγωγούς.
Είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς εάν υπάρχει αμυδρή περίπτωση ελάφρυνσης του χρέους της Ελλάδας και κάποιο πρόσθετο πρόγραμμα στήριξης από τους Γερμανούς, που βιάζονται να αυτονομηθούν ενεργειακά.
Αυτές, βεβαίως, είναι οι θελήσεις των Γερμανών και της ΕΕ και εάν θα εκπληρωθούν το μέλλον θα το δείξει. Η κατεύθυνση όμως που έχουν πάρει τα πράγματα δεν αφήνει, εκτός απροόπτου, μεγάλα περιθώρια θετικών σκέψεων. Μόνη ελπίδα είναι το ρεαλιστικό ξύπνημα του λαού της Ελλάδας!
Ξύπνημα, που πέρα από κομματικά βαρίδια και από τη θολούρα της νοοτροπίας του ωχαδερφισμού, μπορεί να φέρει καρπούς. Απαραίτητη κρίνεται η πνευματική στροφή στις ρίζες των πλεονεκτημάτων του λαού όπως ο αξιακός κώδικας (που τείνει να χαθεί), τά ήθη, η πραγματική παιδεία που δεν θα εκτρέφει ανταγωνιστές στα πάθη, η αξιοκρατία ως στάση ζωής, το ταπεινό φρόνημα της ουσίας και όχι του φαίνεσθαι, η πνευματική τροφοδοσία από τον πλούτο της ορθοδοξίας.
Η χώρα εάν δεν συμβεί αυτή η στροφή, θα γίνει ακρωτηριασμένη αποικία χρέους με εξαθλιωμένους πολίτες που θα ψάχνουν να βρουν τις αιτίες της καταστροφής.