Οι αναμενόμενοι μεταμεσονύκτιοι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης με την υπερψήφιση της "συμφωνίας των Πρεσπών", με τον Αλέξη Τσίπρα να προβάλει χάρτινες δόξες με αποφλειωμένη τη συνείδησή του, έχοντας εξαρθρώσει όλους τους αρμούς της σοβαρότητας που επιβάλλει η θεσμική του υπόσταση, αποτυπώνουν τα διαστροφικά κωμικοτραγικά δρώμενα της κυβερνητικής και γενικότερα της πολιτικής μας ζωής, με ολέθριες εθνικά συνέπειες.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Το "τσάμικο" του Τσίπρα στις όχθες των Πρεσπών με τον ομόλογό του πρωθυπουργό των Σκοπίων, της εν αναμονή "Βόρειας Μακεδονίας", ή καλύτερα της "Μακεδονίας", όπως θα συνεχίσει να αποκαλείται το γειτονικό κρατίδιο, θα αναζωπυρώσει όχι μόνο το "Τσάμικο ζήτημα", αλλά και θα διευκολύνει την "εμφάνιση" ανύπαρκτων μέχρι σήμερα μειονοτήτων στη γη της Μακεδονίας, χωρίς να υποτιμάται η κατάσταση στη Θράκη.
Η φαιδρή κυβερνητική "σύμπραξη" των δύο πρώην εταίρων, Τσίπρα και Καμμένου, και τώρα δύο όψιμων "γιαλεντζί ντολμά" μονομάχων, που συνέβαλε και στην επίτευξη της "συμφωνίας των Πρεσπών", έχει ανατρέψει κάθε έννοια πολιτικής ηθικής και νομιμότητας.
Πολιτική απάτη και τύχη και ακραίες πεποιθήσεις γενικότερα, που συγκροτούν εκτρωματικές πολιτικές καταστάσεις, τείνουν να γίνουν τρόπος ζωής. Η παρανομία γιατί διδάσκεται από τους καρναβαλιστές της πολιτικής ως τρόπος εκπλήρωσης σκοπιμοτήτων. Η τύχη γιατί εκφράζει την αναπάντεχη και άκριτη ισχύ. Οι ακραίες πεποιθήσεις γιατί συνοδεύονται από υποκριτικό συνήθως ενδιαφέρον προς τις αδύναμες και εξαθλιωμένες κοινωνικές ομάδες και για τα εθνικά μας θέματα.
Ζούμε το "μεγαλείο" μιας εποχής με φραγμένους τους ορίζοντες. Ζούμε την πολιτική απάτη, με τις μονοχρωμίες να εξοβελίζουν τις πολυχρωμίες, με τα προβλήματα να αθροίζονται. Και κάθε αποπροσανατολισμό μας από την πραγματικότητα, κάθε επιπόλαια εκτίμηση των πραγμάτων, θα είναι μια παραχώρηση ή υποχώρηση της ατομικής, κοινωνικής και εθνικής αξιοπρέπειας προς την οργανωμένη δύναμη της πολιτικής απάτης.