Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το αν η αριστερά ή η δεξιά αναγνώρισε ένα ανύπαρκτο έθνος για να εξυπηρετήσει ξένους νταβατζήδες, αυτό δεν κάνει το έθνος αυτό πραγματικό. Η ιστορία έχει καταγράψει τον εκσλαβισμό ενός κομματιού του έθνους μας. Αυτό φυσικά αφήνει τους ευαίσθητους αδιάφορους.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Η εγκατάλειψη του ελληνισμού και τα εγκλήματα σε βάρος του δε συγκινούσαν ποτέ τους ευαίσθητους. Οι Σκοπιανοι τιμούν το Γρήγορη Σταυρίδη Παρλίτσα και μετέπειτα Παρλίτσεφ. Ο ίδιος δυο φορές ανέφερε εγγράφως ότι ήταν Ελληνα ενώ ο δάσκαλός του, Δημήτρης Μιλαδύνης τον έλεγε γραικομάνο. Στην Αθηνά πληροφορείται το θάνατο των αδερφών Μιλαδύνη που είχαν γίνει πράκτορες του πανσλαβισμού και ονομάζονταν πλέον Μιλαντίνωφ και ορκίζεται εκδίκηση.
«Η καρδιά μου καταριόταν το ελληνικό πνεύμα» γράφει κι αυτό συντελεί στην μεταστροφή του. Ο ίδιος γράφει πως με τη βοήθεια του Ιωακείμ Σαπουντζίεφ (που αρχικά λεγόταν Σαπουντζής) εκβουλγάρισε την πλήρως εξελληνισμένη πόλη της Αχριδας. Αφού την εκβουλγάρισε, γιατί οι Σκοπιανοι τιμούν έναν Ελληνα που άλλαξε και υπηρέτησε το βουλγάρικο εθνικισμό αν αποτελούν μακεδονικό έθνος; Δε θα έπρεπε να τιμούν τους μακεδόνες ήρωες του έθνους που ισχυρίζονται ότι έχουν;
Η μοίρα φυσικά του Ελληνισμού της Αχρίδας και του Μοναστηρίου δεν απασχόλησε ποτέ κανέναν ευαίσθητο. Γράφει ο Στρατής Μυριβήλης «νύχτα μπήκαμε στο Μοναστηρι…. Είναι μια μεγάλη πολιτεία σερβική που οι κάτοικοι της είναι Έλληνες. Μιλάνε ψιθυριστά, περπατάνε τρομαγμένα».
Τι απέγινε αυτός ο ελληνισμός; Ποιος θα λογοδοτήσει για την τύχη του; Κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε την ιστορία μας, να καταλάβουμε πως ανεχόμαστε να μας κατηγορούν γιατί υπερασπιστήκαμε τα ελάχιστα, αυτοί που υπερασπίζονται γενοκτονους φασίστες και κλέφτες. Να μάθουμε να τιμήσουμε τον εκτός συνόρων προδομένο ελληνισμό. Να σώσουμε ότι σώζεται και να μην χάσουμε κάτι άλλο
πηγές: Vlahofonoi.blogspot.com / Αγτζίδης Βλάσσης