Επανήλθε στον Σκάι ο α λα Τουρκα πολιτισμός του Ατσουν. Καλοσχεδιασμένη, προγραμματισμένη διείσδυση για πρόπλυση αφελών εγκεφάλων και λίγο λάδι στη φωτιά που ανάβει ο δικτάτωρ Ερντο στην περιοχή μας.
Το Survivor είναι ο Δούρειος Ίππος που εξοικειώνει το μεσοαστικό νοικυριο στην ιδέα μιας πιο στενής συνύπαρξης με το γειτονικό βάρβαρο πολεμόχαρες έθνος. Αυτή η χρόνια (Phase III) του σχεδίου, αντιπαραθέτει την ελληνική αντρίλα εναντίον της τουρκικής για να ανάψουν λίγο τα αίματα της τηλεθέασης που πέρυσι ήταν ψόφια.
Μεσώ στέρησης στοιχειώδους υγιεινής και το idrotila feeling των ομάδων, μια θα νικάνε οι Έλληνες, μια οι Τούρκοι. Φανατισμένα τρολάκια θα κατακλύζουν με χολή τα αντικοινωνικά δίκτυα. Θα χάσκει το στόμα κάθε λιγούρη (και λιγούρισας) με τα μπουτάκια και τα βυζάκια και τα μουσκουλα, κάθε αγράμματη παπαριά θα γίνεται σλόγκαν και τα καθημερινά τρίωρα, κάτω από τα κίβδηλα περί φίλιας των λαών, θα κρύβουν τα προπαγανδιστικά σχέδια της ΜΙΤ. Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται σαν ευφάνταστη συνομωσιολογία, αναρωτηθείτε: Σε μια εύφλεκτη εποχή που οι Τούρκοι ανοιχτά και πρόστυχα προκαλούν θερμά επεισόδια, είναι φρόνιμο να εικονογραφείς καθημερινή αντιπαράθεση των δύο λαών με το πρόσχημα του "παιχνιδιού;" Και πότε, στην ιστορία των ριαλιτι, έγινε κάτι παρόμοιο, π.χ. Βενεζουέλα-Κολομβία, Ισραήλ-Παλαιστινη, Βόρεια-Νότια Κορέα;
Αν το πολεμικό concept πετύχει και ο υπερπατριώτης Σκάι τα 'κονομησει, άντε με το κάλο, του χρόνου Μακεδονία εναντίον Μακεδονίας και Κύπρος-Κατεχομενα. Brilliant;