Καθώς μας προέκυψε κατά δόσεις και με "μπόλικη" κυβερνητική προπαγάνδα στα όρια της παραποίησης των ίδιων των ιστορικών γεγονότων, ίσως να μην αισθανθούμε άμεσα τον εθνικό σεισμό και να αρκεστούμε στις πομφολυγώδεις αναλύσεις και εκτιμήσεις είτε στρατευμένων κονδυλοφόρων, είτε ανερμάτιστων και ανιστόρητων εθνοκτόνων...
Αλλωστε, το εθνικό σώμα έχει την προδιάθεση της νάρκης και όπως φαίνεται θα χρειαστεί για να νιώσει το ναρκωμένο τούτο εθνικό σώμα το βάρος του λακτίσματος με μια νέα εθνική δοκιμασία, για να ξυπνήσει. Γιατί, ύστερα από τις πρώτες μέρες της μάταιης αναμονής για εγρήγορση των αβούλευτων της Βουλής, ακολουθεί η περίοδος της σταθεροποίησης της πολιτικής αισχρουργίας.
Και η συνείδηση της ουσιαστικής αντίδρασης σε τούτη την αισχρουργία, κινδυνεύει να καλυφθεί από άλλες απασχολήσεις του πολιτικού κόσμου και της συνήθως αμήχανης κοινωνίας. Με τους πνευματικούς ανθρώπους και τους ανθρώπους της τέχνης του τόπου να μην έχουν αντιληφθεί το κενό της αποστολής τους, ευρισκόμενοι σε απομάκρυνση από το λαό, με έλλειψη μόνιμης και γόνιμης επαφής μαζί του, με την έκδηλη αδυναμία τους να γίνουν η φωνή της αγωνιστικής διάθεσης του πλήθους.
Ολοι στο "καβούκι" των ευκαιριακών οφελημάτων με τη φοβία της "μη έκθεσης" ή τη λογική της εξαγορασμένης επιβίωσης. Με τέτοια στάση πως να εμπνευστούν από τη διάθεση των ειλικρινών διαπιστώσεων των ολίγων, γιατί οι διαπιστώσεις αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν την κοινωνία να χαράξει το μέλλον της , ένα μέλλον που τώρα προμηνύεται ζοφερό για τη ζωή του έθνους μας. Θα μπορούσαν να βοηθήσουν να χαράξουν την τροχιά που αρμόζει στην ουσία της κοινωνίας και στην αποστολή της.
Και η κοινωνία σήμερα οδηγείται στο διχασμό από τους τσιρκολάγνους της πολιτικής, ανήμπορη να δει τις συνέπειες ενός μείζονος εθνικού θέματος, έτοιμη να δεχθεί τα άλλοθι και τα ελαφρυντικά. Ολα εκείνα τα πολιτικά προσχήματα, που δεν είναι παρά μόνο προσχήματα για να φενακίζουν την αδυναμία του διανοητικού μηχανισμού να προσδέχεται τα κορυφαία γεγονότα του εθνικού βίου.
Ολες εκείνες οι ψευδοαισθητικές προφάσεις για δήθεν χρονικές προοπτικές, που δικαιολογούσαν πάντοτε την αναπηρία ενός πολιτικού σώματος μέσα στις καταιγίδες των γεγονότων, αλλά και δίνοντας άφεση στο ράθυμο λαικό πνεύμα.