Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ενώ παρατείνεται η εκτεταμένη και πρόξενος γενικής παράλυσης διακοπή της ηλεκτροδότησης στην Βενεζουέλα, ενισχύεται η εντύπωση ότι η νότιο-αμερικανική χώρα έχει πληγεί από μια μαζική επίθεση των ΗΠΑ.
Όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου απειλούσαν προκλητικά πως «όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές» για την επίτευξη του στόχου της Ουάσιγκτον να ανατρέψει την εξουσία στην Βενεζουέλα, είμαστε τώρα υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε ότι μια από αυτές τις επιλογές είναι το καταστροφικό ηλεκτρονικό σαμποτάζ της ενεργειακής υποδομής της χώρας.
Διακοπή ρεύματος στο Καράκας, πρωτεύουσα της Βενεζουέλας
Η κυβέρνηση του Νικόλα Μαδούρο είναι πεπεισμένη ότι ΗΠΑ ασκούν ένα «ηλεκτρικό πόλεμο» στην χώρα και ότι αυτές βρίσκονται πίσω από τις διακοπές της ηλεκτροδότησης. * Η Ουάσιγκτον και ο προστατευόμενος της στην Αντιπολίτευση, Χουάν Γκουάϊντό, ισχυρίζονται ότι οι διακοπές είναι αποτέλεσμα της «ανίκανης διοίκησης» της χώρας από την κυβέρνηση Μαδούρο.
Ο πληθυσμός 31 εκατομμυρίων της Βενεζουέλας είναι, λέγεται, συνηθισμένος στην ταλαιπωρία των συχνών διακοπών ρεύματος. Η οικονομική αναστάτωση της χώρας τα τελευταία χρόνια λόγω της πτώσης εισοδήματος από τις εξαγωγές πετρελαίου και επίσης – ή μάλλον κυρίως- από τις αμερικανικές κυρώσεις, προκάλεσε προβλήματα στην φυσιολογική λειτουργία του κράτους και οδήγησε σε διακοπές ρεύματος και σε ελλείψεις αγαθών. Παρά ταύτα, η έκταση των τελευταίων απονεκρώσεων του δικτύου ηλεκτροδότησης αποκαλύπτει ένα πλήγμα χωρίς προηγούμενο στην ενεργειακή υποδομή της χώρας.
Στην αρχή, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας υποσχόταν ότι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος θα απεκαθίστατο « εντός ωρών». Αλλά αυτή η αποκατάσταση δεν επιτεύχθηκε και με την πάροδο ημερών. Η όλη χώρα φαίνεται να έχει παραλύσει. Το σύστημα των δημοσίων συγκοινωνιών, τραίνων και αεροδρομίων έχει πάψει να λειτουργεί. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για την λειτουργία των αντλιών βενζίνης, αυτοκίνητα και άλλα μεταφορικά μέσα έχουν ακινητοποιηθεί. Όλη την νύχτα, η πρωτεύουσα Καράκας και άλλες μεγάλες πόλεις είναι τυλιγμένες στο σκότος, χωρίς οικιακό και οδικό φωτισμό και άλλες βασικές υπηρεσίες. Αναφέρεται ότι τα νοσοκομεία αγωνίζονται να διατηρήσουν σωσίβιες λειτουργίες, όπως ανεμιστήρες για νεογέννητα βρέφη. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι θα χαθούν ζωές από τις εκτεταμένες διακοπές ηλεκτροδότησης.
Η εθνική κλίμακα και η διάρκεια του ανοσιουργήματος επιβάλλει την εκτίμηση ότι η διακοπή της ηλεκτροδότησης προκλήθηκε από εσκεμμένο σαμποτάζ –όπως καταγγέλλει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια χειροπιαστή απόδειξη για τον τρόπο που εκτελέστηκε, αλλά μια λογική υπόθεση υποδεικνύει κάποιαν ηλεκτρονική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή του ενεργειακού δικτύου της Βενεζουέλας.
Αυτό μπορεί να εξηγεί και την μεγάλη καθυστέρηση στον εντοπισμό ,την απομόνωση και την διόρθωση του προβλήματος.
Η άμεση αντίδραση της Ουάσιγκτον στην τελευταία ηλεκτρική καταστροφή δείχνει σε μιαν προμελετημένη ενέργεια. Πολιτικοί, σαν τον γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο, που πρωταγωνιστούν στην εκστρατεία για την «αλλαγή καθεστώτος» στην Βενεζουέλα, δεν έχασαν λεπτό για να σπεύσουν να διεκδικήσουν το «μπλάκ άουτ» του ρεύματος ως «απόδειξη» της κακοδιαχείρισης και ανικανότητας της κυβέρνησης Μαδούρο. Αυτό το ρεφραίν σε λίγο σεγκοντάρισε η αμερικανοπρόβλητη φιγούρα της αντιπολίτευσης, ο Γκουάϊντό, τον οποίο αυθαίρετα και παράνομα η Ουάσιγκτον υπόδειξε ως των «αναγνωρισμένο πρόεδρο» της Βενεζουέλας.
Ο (διορισμένος από την Ουάσιγκτον «πρόεδρος» διακήρυξε ότι «τα φώτα θα ξανάρθουν όταν ο σφετεριστής Μαδούρο έχει ανατραπεί».
Επομένως η τακτική που ακολουθείται εδώ είναι να επιβληθεί όσο το δυνατόν περισσότερος βασανισμός και δυστυχία στον λαό της Βενεζουέλας –με τις συστηματικές διακοπές παροχής ρεύματος- και στο τέλος να τους λεχτεί : «Το τίμημα της ανακούφισής σας είναι να ανατρέψετε τον Πρόεδρο Μαδούρο.» Και αυτό σε πείσμα του γεγονότος ότι ο Μαδούρο εκλέχτηκε πέρυσι, με μεγάλη πλειοψηφία, σε ελεύθερες και τίμιες εκλογές.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που υποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ μιαν στρατηγική « δόλιου πολέμου».
Ξέρουμε ότι οι Αμερικανοί διαθέτουν σοβαρές τεχνολογικές δυνατότητες «κυβερνοπολέμου» (ή ηλεκτρονικού πολέμου). Μόλις πριν λίγα χρόνια, οι ΗΠΑΑ είχαν εξαπολύσει μια μαζική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή των πυρηνικών ερευνών του Ιράν, με ιό δολιοφθοράς υπολογιστών με την ονομασία Stuxnet.
Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση κατά της Βενεζουέλας –μια από τις διαβόητες «ανοιχτές επιλογές»- θα μπορούσε να αποδειχτεί αδύνατη ή αντιπαραγωγική για την Ουάσιγκτον. Η Βενεζουέλα διαθέτει ισχυρές και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις έδειξαν πρόσφατα την ηθική τους ποιότητα, παραμένοντας πιστές στο Σύνταγμα της χώρας και στην κυβέρνηση της, παρά τις τεράστιες πιέσεις εκβιασμού και εξαγοράς από την Ουάσιγκτον και τα ενεργούμενά της στην αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση Τραμπ αναμφίβολα αντιλήφθηκε ότι οποιοιδήποτε τυχοδιωκτισμοί στην Νότιο Αμερική θα μπορούσαν να προσκρούσουν σε σφοδρή και ενδεχομένως ταπεινωτική απάντηση.
Δεύτερο, η Ρωσία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα ανεχτεί οποιαδήποτε αμερικανική επέμβαση στην Βενεζουέλα, της οποίας η Μόσχα είναι σταθερή σύμμαχος. Η ισχυρή στρατιωτική αντίσταση της Βενεζουέλας, η πειθαρχία και σταθερότητα του στρατού της και η πλειοψηφική υποστήριξη του λαού στον Πρόεδρο Μαδούρο, όσο και η συμμαχία με την Ρωσία, μπορεί να έπεισαν τους Αμερικανούς να κάνουν την επιλογή του «δόλιου πολέμου».
Το πρόσθετο πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι η «αληθοφανής διαψευσιμότητα» ως διέξοδος για τον δράστη. Μια στρατιωτική επίθεση στην Βενεζουέλα θα μπορούσε να επισύρει σημαντικά πολιτικά και νομικά προβλήματα, καθώς ο κόσμος για γινόταν μάρτυρας μιας απρόκλητης επίθεσης. Στο σακάτεμα της χώρας, με «κυβερνο-επιθέσεις» στο σύστημα ενεργειακού εφοδιασμού της, η Ουάσιγκτον μπορεί, δια της απάτης, να κρύψει τα λερωμένα χέρια της. Και ακόμη καλύτερα: μπορεί να αποδώσει την καταστροφή στην «κακοδιαχείριση» της κυβέρνησης Μαδούρο.
Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ θα κινητοποιούσε, εξ άλλου, τον λαό σε υπεράσπιση της χώρας του από μιαν απροκάλυπτα ιμπεριαλιστική επιδρομή.
Αντίθετα, η αδέσποτη μέθοδος της «δόλιας επίθεσης» θα εμβάλει πολλούς πολίτες της χώρας σε αμφιβολία για την ταυτότητα του δράστη. Μπορεί ακόμη να πειστούν από την Ουάσιγκτον και το πειθήνιο ανδράποδό της στην αντιπολίτευση και να καταλογίσουν έτσι στον Πρόεδρο Μαδούρο την ευθύνη για τα βάσανά τους.
Ο δόλιος πόλεμος δύσκολα αναγνωρίζεται. Αλλά δεν παύει να είναι μια τερατωδώς εγκληματική μορφή επίθεσης.
Σημείωση μεταφραστή:* Χθεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μετέδιδαν ανακοίνωση του Καράκας ότι συνελήφθησαν δύο σαμποτέρ σε φράγμα του συστήματος παραγωγής ηλεκτρισμού. Παρουσίαζαν και εικόνες πολιτών που εφοδιάζονταν νερό από ποταμούς, επειδή και η υδροδότηση έχει πληγεί από την βλάβη του ενεργειακού δικτύου.
Ενώ παρατείνεται η εκτεταμένη και πρόξενος γενικής παράλυσης διακοπή της ηλεκτροδότησης στην Βενεζουέλα, ενισχύεται η εντύπωση ότι η νότιο-αμερικανική χώρα έχει πληγεί από μια μαζική επίθεση των ΗΠΑ.
Όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου απειλούσαν προκλητικά πως «όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές» για την επίτευξη του στόχου της Ουάσιγκτον να ανατρέψει την εξουσία στην Βενεζουέλα, είμαστε τώρα υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε ότι μια από αυτές τις επιλογές είναι το καταστροφικό ηλεκτρονικό σαμποτάζ της ενεργειακής υποδομής της χώρας.
Διακοπή ρεύματος στο Καράκας, πρωτεύουσα της Βενεζουέλας
Η κυβέρνηση του Νικόλα Μαδούρο είναι πεπεισμένη ότι ΗΠΑ ασκούν ένα «ηλεκτρικό πόλεμο» στην χώρα και ότι αυτές βρίσκονται πίσω από τις διακοπές της ηλεκτροδότησης. * Η Ουάσιγκτον και ο προστατευόμενος της στην Αντιπολίτευση, Χουάν Γκουάϊντό, ισχυρίζονται ότι οι διακοπές είναι αποτέλεσμα της «ανίκανης διοίκησης» της χώρας από την κυβέρνηση Μαδούρο.
Ο πληθυσμός 31 εκατομμυρίων της Βενεζουέλας είναι, λέγεται, συνηθισμένος στην ταλαιπωρία των συχνών διακοπών ρεύματος. Η οικονομική αναστάτωση της χώρας τα τελευταία χρόνια λόγω της πτώσης εισοδήματος από τις εξαγωγές πετρελαίου και επίσης – ή μάλλον κυρίως- από τις αμερικανικές κυρώσεις, προκάλεσε προβλήματα στην φυσιολογική λειτουργία του κράτους και οδήγησε σε διακοπές ρεύματος και σε ελλείψεις αγαθών. Παρά ταύτα, η έκταση των τελευταίων απονεκρώσεων του δικτύου ηλεκτροδότησης αποκαλύπτει ένα πλήγμα χωρίς προηγούμενο στην ενεργειακή υποδομή της χώρας.
Στην αρχή, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας υποσχόταν ότι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος θα απεκαθίστατο « εντός ωρών». Αλλά αυτή η αποκατάσταση δεν επιτεύχθηκε και με την πάροδο ημερών. Η όλη χώρα φαίνεται να έχει παραλύσει. Το σύστημα των δημοσίων συγκοινωνιών, τραίνων και αεροδρομίων έχει πάψει να λειτουργεί. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για την λειτουργία των αντλιών βενζίνης, αυτοκίνητα και άλλα μεταφορικά μέσα έχουν ακινητοποιηθεί. Όλη την νύχτα, η πρωτεύουσα Καράκας και άλλες μεγάλες πόλεις είναι τυλιγμένες στο σκότος, χωρίς οικιακό και οδικό φωτισμό και άλλες βασικές υπηρεσίες. Αναφέρεται ότι τα νοσοκομεία αγωνίζονται να διατηρήσουν σωσίβιες λειτουργίες, όπως ανεμιστήρες για νεογέννητα βρέφη. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι θα χαθούν ζωές από τις εκτεταμένες διακοπές ηλεκτροδότησης.
Η εθνική κλίμακα και η διάρκεια του ανοσιουργήματος επιβάλλει την εκτίμηση ότι η διακοπή της ηλεκτροδότησης προκλήθηκε από εσκεμμένο σαμποτάζ –όπως καταγγέλλει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια χειροπιαστή απόδειξη για τον τρόπο που εκτελέστηκε, αλλά μια λογική υπόθεση υποδεικνύει κάποιαν ηλεκτρονική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή του ενεργειακού δικτύου της Βενεζουέλας.
Αυτό μπορεί να εξηγεί και την μεγάλη καθυστέρηση στον εντοπισμό ,την απομόνωση και την διόρθωση του προβλήματος.
Η άμεση αντίδραση της Ουάσιγκτον στην τελευταία ηλεκτρική καταστροφή δείχνει σε μιαν προμελετημένη ενέργεια. Πολιτικοί, σαν τον γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο, που πρωταγωνιστούν στην εκστρατεία για την «αλλαγή καθεστώτος» στην Βενεζουέλα, δεν έχασαν λεπτό για να σπεύσουν να διεκδικήσουν το «μπλάκ άουτ» του ρεύματος ως «απόδειξη» της κακοδιαχείρισης και ανικανότητας της κυβέρνησης Μαδούρο. Αυτό το ρεφραίν σε λίγο σεγκοντάρισε η αμερικανοπρόβλητη φιγούρα της αντιπολίτευσης, ο Γκουάϊντό, τον οποίο αυθαίρετα και παράνομα η Ουάσιγκτον υπόδειξε ως των «αναγνωρισμένο πρόεδρο» της Βενεζουέλας.
Ο (διορισμένος από την Ουάσιγκτον «πρόεδρος» διακήρυξε ότι «τα φώτα θα ξανάρθουν όταν ο σφετεριστής Μαδούρο έχει ανατραπεί».
Επομένως η τακτική που ακολουθείται εδώ είναι να επιβληθεί όσο το δυνατόν περισσότερος βασανισμός και δυστυχία στον λαό της Βενεζουέλας –με τις συστηματικές διακοπές παροχής ρεύματος- και στο τέλος να τους λεχτεί : «Το τίμημα της ανακούφισής σας είναι να ανατρέψετε τον Πρόεδρο Μαδούρο.» Και αυτό σε πείσμα του γεγονότος ότι ο Μαδούρο εκλέχτηκε πέρυσι, με μεγάλη πλειοψηφία, σε ελεύθερες και τίμιες εκλογές.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που υποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ μιαν στρατηγική « δόλιου πολέμου».
Ξέρουμε ότι οι Αμερικανοί διαθέτουν σοβαρές τεχνολογικές δυνατότητες «κυβερνοπολέμου» (ή ηλεκτρονικού πολέμου). Μόλις πριν λίγα χρόνια, οι ΗΠΑΑ είχαν εξαπολύσει μια μαζική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή των πυρηνικών ερευνών του Ιράν, με ιό δολιοφθοράς υπολογιστών με την ονομασία Stuxnet.
Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση κατά της Βενεζουέλας –μια από τις διαβόητες «ανοιχτές επιλογές»- θα μπορούσε να αποδειχτεί αδύνατη ή αντιπαραγωγική για την Ουάσιγκτον. Η Βενεζουέλα διαθέτει ισχυρές και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις έδειξαν πρόσφατα την ηθική τους ποιότητα, παραμένοντας πιστές στο Σύνταγμα της χώρας και στην κυβέρνηση της, παρά τις τεράστιες πιέσεις εκβιασμού και εξαγοράς από την Ουάσιγκτον και τα ενεργούμενά της στην αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση Τραμπ αναμφίβολα αντιλήφθηκε ότι οποιοιδήποτε τυχοδιωκτισμοί στην Νότιο Αμερική θα μπορούσαν να προσκρούσουν σε σφοδρή και ενδεχομένως ταπεινωτική απάντηση.
Δεύτερο, η Ρωσία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα ανεχτεί οποιαδήποτε αμερικανική επέμβαση στην Βενεζουέλα, της οποίας η Μόσχα είναι σταθερή σύμμαχος. Η ισχυρή στρατιωτική αντίσταση της Βενεζουέλας, η πειθαρχία και σταθερότητα του στρατού της και η πλειοψηφική υποστήριξη του λαού στον Πρόεδρο Μαδούρο, όσο και η συμμαχία με την Ρωσία, μπορεί να έπεισαν τους Αμερικανούς να κάνουν την επιλογή του «δόλιου πολέμου».
Το πρόσθετο πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι η «αληθοφανής διαψευσιμότητα» ως διέξοδος για τον δράστη. Μια στρατιωτική επίθεση στην Βενεζουέλα θα μπορούσε να επισύρει σημαντικά πολιτικά και νομικά προβλήματα, καθώς ο κόσμος για γινόταν μάρτυρας μιας απρόκλητης επίθεσης. Στο σακάτεμα της χώρας, με «κυβερνο-επιθέσεις» στο σύστημα ενεργειακού εφοδιασμού της, η Ουάσιγκτον μπορεί, δια της απάτης, να κρύψει τα λερωμένα χέρια της. Και ακόμη καλύτερα: μπορεί να αποδώσει την καταστροφή στην «κακοδιαχείριση» της κυβέρνησης Μαδούρο.
Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ θα κινητοποιούσε, εξ άλλου, τον λαό σε υπεράσπιση της χώρας του από μιαν απροκάλυπτα ιμπεριαλιστική επιδρομή.
Αντίθετα, η αδέσποτη μέθοδος της «δόλιας επίθεσης» θα εμβάλει πολλούς πολίτες της χώρας σε αμφιβολία για την ταυτότητα του δράστη. Μπορεί ακόμη να πειστούν από την Ουάσιγκτον και το πειθήνιο ανδράποδό της στην αντιπολίτευση και να καταλογίσουν έτσι στον Πρόεδρο Μαδούρο την ευθύνη για τα βάσανά τους.
Ο δόλιος πόλεμος δύσκολα αναγνωρίζεται. Αλλά δεν παύει να είναι μια τερατωδώς εγκληματική μορφή επίθεσης.
Σημείωση μεταφραστή:* Χθεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μετέδιδαν ανακοίνωση του Καράκας ότι συνελήφθησαν δύο σαμποτέρ σε φράγμα του συστήματος παραγωγής ηλεκτρισμού. Παρουσίαζαν και εικόνες πολιτών που εφοδιάζονταν νερό από ποταμούς, επειδή και η υδροδότηση έχει πληγεί από την βλάβη του ενεργειακού δικτύου.