Πολλές φορές η ανάγκη των ανθρώπων να εκφράσουν όλα όσα έχουν μέσα στην καρδιά τους, όλα όσα κουβεντιάζουν μεταξύ τους, οδηγεί στη δημιουργία. Ανταμώσαμε φίλοι μεταξύ μας, κοιταχτήκαμε στα μάτια με τον Βασίλη και νοιαστήκαμε για τις μνήμες μας... Εκείνα που αποτυπώθηκαν στην ιστορία και αποδεδειγμένα πλήγωσαν τη χώρα, τους ανθρώπους, έσπειραν τον θρήνο, την αγωνία και την ανασφάλεια, δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε... Ως άνθρωποι με γνώμονα την ειρήνη και την αγάπη δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαπλώνεται η βία και το μίσος. Αυτό θα το καταφέρουμε αν ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, αν ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ πως είμαστε ικανοί να διαδώσουμε την ομόνοια και την σύμπνοια γύρω μας. Με τη βοήθεια του θεού και των ανθρώπων, αυτή η χώρα δε θα χάσει την ταυτότητα της. Είναι σπουδαίο να αγαπάς τη γη, το χώμα που άντεξε και αντέχει κάθε βάρος από όλα όσα κουβαλάς. Ας είμαστε μονιασμένοι, μαζί, άνθρωποι με αξία, ουσία, αλήθεια. Αυτό είναι που τελικά θα μας σώσει. Ποτέ το μίσος, ο πόλεμος και ο φασισμός των ιδεών δεν οδήγησαν μπροστά την ανθρωπότητα. Σεβασμός αξίζει στην ιστορία, στους υγιείς θεσμούς, στους νέους μας, στον απανταχού Ελληνισμό, στις αλησμόνητες πατρίδες, στον άνθρωπο, στο θεό.
Ας μην ξεχνάμε τα λόγια που συναντούμε στον Ερωτόκριτο: “κι οπού κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο, κάνει και κλαίσι και γελούν τα μάτια των ανθρώπω”.
Πατήρ Ανδρέας Κεφαλογιάννης
Ανώγεια Κρήτη
Στίχοι: Μανώλης Αγιομυργιανάκης
Μουσική: Βασίλης Δραμουντάνης
Ενορχήστρωση: Βασίλης Δραμουντάνης, Μενέλαος Νταγιαντάς
Μοντάζ: PLTube
Ηχογράφηση, μίξη, Master: Μενέλαος Νταγιαντάς "Πύρηχος Studio"
Ερμήνευσαν: Βασίλης Δραμουντάνης, Παπά Ανδρέας Κεφαλογιάννης
'Επαιξαν οι μουσικοί:
Bασίλης Δραμουντάνης: Μαντολίνο
Γιώργης Σπαχής: Κρητική Λύρα
Λάζος Ιωαννίδης: Ποντιακή Λύρα
Γιώργης Σαλούστρος(Κεχρής):
Ασκομαντούρα
Γιάννης Σπαχής: Κρητικό Λαούτο
Δημήτρης Παπουτσάκης: Κιθάρες, Μπάσο
Φίλιππος Λευκαδίτης: Νταούλι
Στίχοι:
Ποιο τραγούδι, να σου γράψω, πού τον πόνο σου να πάψω.
Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, που θα ανταμωθεί η χώρα.
Μη στενάζεις Μαυροφόρα, στον καιρό βάστα τη μπόρα
Εχε πίστη και προχώρα, θα' ρθει κι η μεγάλη ώρα.
'Αι Γιώργη, καπετάνιο, με το τάγμα σου το ουράνιο
Δώσε δύναμη και φόρα, κάμε την ψιχάλα μπόρα.
Κόκκινη μηλιά, ριζώνει, που ανθίζει και φουντώνει
Κι όσο και αν περνούν οι χρόνοι, τόσο εκείνη δυναμώνει.
Πράσινη γραμμή στο χάρτη, στη φωθιά να γίνει στάχτη.
Μη ξεχνάς και μη λυγίζεις, να θυμάσαι και να ελπίζεις.
Κόκκινη μηλιά, ριζώνει, που ανθίζει και φουντώνει
Κρήτη, Κύπρος, Πόντος, Πόλη, απ΄ το ίδιο περιβόλι.
Χαίρε Δέσποινα το βιο σου, των περήφανων παιδιών σου.
Πράσινη γραμμή στο χάρτη, στη φωθιά να γίνει στάχτη
Μη ξεχνάς και μη λυγίζεις, να θυμάσαι και να ελπίζεις.