"Νύχτα μπήκαμε στο Μοναστήρι. Είναι μια μεγάλη πολιτεία σερβική που οι κάτοικοι της είναι Έλληνες... μιλάνε ψιθυριστά, περπατάνε τρομαγμένα" Στρατής Μυριβήλης, η ζωή εν τάφω.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Διαβάζω σχόλια του τύπου να μοιραστούν τα Σκόπια ανάμεσα στην Αλβανία και τη Βουλγαρία. Τους προδομένους Έλληνες των Σκοπίων τους ρωτήσατε; Με ποιο δικαίωμα κάποιοι πουλάνε κάτι που δεν έχουν δικαίωμα να πουλήσουν;
Ο Michel Pailares γράφει: "στο Μοναστήρι όλοι οι Βλάχοι είναι Έλληνες ως τα βάθη της καρδιάς τους με ελληνικές παραδόσεις και ιδανικά". Αυτό το κράτος έγινε χάρη στο έθνος και από την πρώτη στιγμή άρχισε να πουλάει τα κομμάτια του έθνους που δεν είχαν την τύχη να συμπεριληφθούν στο κράτος. Και κάποιες φορές ακόμη και τα κομμάτια που είχαν την τύχη να αποτελέσουν κομμάτι του.
Ενδεικτικό παράδειγμα η αναγνώριση ρουμανικής μειονότητας από το Βενιζέλο. Καταντήσαμε λοιπόν κάποια στιγμή να έχουμε διανούμενους που υπερασπίζονται ξένους εθνικισμούς. Κάποιοι τους δόξασαν, κάποιοι σιώπησαν, λίγοι απάντησαν... Λογικό να φτάσουμε στο σημείο να ξεπουλιέται και το κράτος.
Χωρίς έθνος δεν υπάρχει κράτος και όταν αρχίζεις να διαλέγεις ποια κομμάτια του έθνους αξίζει να υπερασπιστείς, καταντάς να αποδομεις το έθνος και στο τέλος να κινδυνεύεις να χάσεις και το κράτος.