Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης συνεχίζει το προ πολλού προσχεδιασμένο ταξίδι του για να διαδεχθεί το θείο του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και να γίνει κάποια στιγμή, κι αυτός, πρωθυπουργός για να μας σώσει. Για το καλό μας. Αυτά συμβαίνουν άλλωστε σε μια χώρα της οποίας ο λαός δεν σπα στεγανά.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο Κωστάκης (έτσι αποκαλείται στο βίντεο) βλέπει το δημαρχιλίκι της Αθήνας σαν εκδρομή. Σαν κάποιο event (που λέμε και στα ελληνικά). Ο Κωστάκης του οποίου οι απόψεις σε πολλά θέματα δε διαφέρουν πολύ από εκείνες του ανύπαρκτου δημοσκοπικά Νάσου Ηλιόπουλου (θα μπορούσαν να κατέβουν και μαζί) θα λύσει τα προβλήματα της Αθήνας;
Ο Κωστάκης που του την πέφτει η ξανθιά εκρηκτική ηθοποιός και γελά σαν αμερικάνος μαθητής στο χάισκουλ βάζοντας τα χεράκια στις τσέπες, μαζευόμενος εις τα οπίσω και γελώντας προσποιητά αμήχανα, τι θα κάνει;
Θα επαναφέρει στην τάξη τα Εξάρχεια όπου οι κάτοικοι δεν τολμούν να ξεμυτίσουν; Θα βρει κάποιους τρόπους η Αθήνα κάτω από την Πατησίων να αρχίσει να μοιάζει πάλι με Ελλάδα και να είναι ασφαλής; Θα κάνει την πόλη λίγο πιο καθαρή και όμορφη;
Ο Κωστάκης θα είναι ένας επικοινωνιακός δήμαρχος αν εκλεγεί. Όπως ήταν, κατά την άποψή μου, κι ένας επικοινωνιακός περιφερειάρχης. Ρωτήστε πχ τον κόσμο στη Νότια Εύβοια αν είναι ευχαριστημένος από την παρουσία του και από το αν τήρησε τη δέσμευσή του για ένα κορυφαίο τοπικό ζήτημα
Ο Κωστάκης θα ασχοληθεί με ορισμένες περιοχές και γειτονιές. Χωρίς προβλήματα. Οι υποβαθμισμένες γειτονίες θα παραμείνουν στην ομίχλη. Ο Κωστάκης άλλωστε έχει άλλο προορισμό και ο δημαρχιακός θώκος αποτελεί έναν ενδιάμεσο αναγκαίο σταθμό στον οποίο πρέπει να κάνει στάση.
Η Αθήνα δε χρειάζεται έναν ακόμη περάστικο, έναν Κωστάκη που τη γουστάρει τώρα και αύριο θα την ξεχάσει. Η Αθήνα χρειάζεται έναν Κώστα, Γιώργο, Μαρία, Δήμητρα που θα την αγαπήσει, θα την πονέσει, θα ενδιαφερθεί για τα προβλήματα, θα ενσκύψει σοβαρά σε αυτά και στο τέλος της ημέρας θα έχει καταφέρει να επιλύσει ορισμένα.