Πριν αρκετές μέρες, είχα την ιδέα να εκδράμω για προεκλογική εκστρατεία στα Εξάρχεια.
Το σκεπτικό μου ήταν ότι κανένας από τους συνυποψηφίους μου στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα έμπαινε στη διαδικασία για να πάει να μοιράσει προεκλογικό υλικό στα Εξάρχεια. Αυτό σκέφτηκα ήταν μια ευκαιρία για να μιλήσω με τους ανθρώπους που ζουν εκεί.
Η ανοιχτή πόλη είναι προϋπόθεση της δημοκρατίας. Η ανοιχτή πόλη είναι προσβάσιμη για όλους τους πολίτες της σε όλες τις γειτονιές της, χωρίς φόβο για την ακεραιότητά τους. Η ανοιχτή πόλη είναι δείγμα ευνομίας για τον κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του τοποθετήσεις. Η ανοιχτή πόλη είναι ελευθερία του λόγου και ελευθερία των ιδεών.
Ο παππούς μου ο Αγησίλαος έζησε με τη γιαγιά μου για δεκαετίες δυο τετράγωνα από την πλατεία Εξαρχείων στην οδό Μαυρομιχάλη και Μαυρικίου. Στην πλατεία που έπαιξα ως παιδί λοιπόν, σκέφτηκα ότι οφείλω να πάω για να μιλήσω στους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί, για το όραμα και το σχέδιο μας να αλλάξουμε την Ελλάδα σε μια χώρα που θα είμαστε περήφανοι να αφήσουμε στις επόμενες γενιές...
Είπα λοιπόν την σκέψη μου αυτή σε ένα φίλο μου ο οποίος προέρχεται από τον χώρο της αριστεράς παιδιόθεν. Αφού με κοίταξε αρχικά με απορία, η έκφραση του γύρισε σε τρόμο και μου είπε: «Είσαι τρελός; Θα σε σκοτώσουν!» Γέλασα λίγο και του είπα ότι υπερβάλλει.
Μετά μίλησα σε κάποιον άλλο φίλο που γνωρίζει καλά τα πολιτικά και μου είπε σχεδόν απαράλλαχτη την ίδια ατάκα: «Είσαι τρελός! Δε θα βγεις ζωντανός από εκεί!»
Τρίτο μίλησα με έναν άλλο φίλο που έχει ακόμα και τώρα αριστερό προσανατολισμό, και μου είπε ότι αν πάω σε δημόσιο χώρο μάλλον θα με μαχαιρώσει κάποιος, και με συμβούλεψε να μιλήσω με έναν από τους μαγαζάτορες της πλατείας Εξαρχείων για να κανονίσω μία μικρή εκδήλωση μέσα στο μαγαζί, όπου να κεράσω καμιά ρακή ή κανέναν καφέ όσους θα μπουν στο μαγαζί για να δουν την εκδήλωση.
Αυτό όμως δεν είναι εκείνο που είχα στο μυαλό μου εγώ κυρία Γεροβασίλη.
Εγώ είχα στο μυαλό μου να πάω στην πλατεία που έκανα ποδήλατο πριν 40 χρόνια και να μιλήσω στους περαστικούς όπως μπορώ να πάω σε κάθε άλλο μέρος της Ελλάδας. Έτσι αποκαρδιώθηκα και αποφάσισα να μη το κάνω καθώς οποίος και αν ρώτησα μου είπε ότι δε θα βγω ζωντανός από εκεί!
Μέχρι που χθες, κυρία Γεροβασίλη, διάβασα τη δήλωσή σας, ότι «δεν υπάρχει άβατο στα Εξάρχεια»!
Αυτό το νέο με χαροποίησε, καθώς διαψεύδετε τους υπερβολικούς φόβους των φίλων μου και της γυναίκας μου, που επικαλούνται ότι τα τρία παιδιά μου θα μείνουν ορφανά, οι οποίοι μου απαγόρευσαν να πάω να μιλήσω με κόσμο στα Εξάρχεια και να μοιράσω τις ταπεινές κάρτες μου σε όποιον έδειχνε ενδιαφέρον για όσα είχα να πω!
Αναπτερώσατε το ηθικό μου, και σκοπεύω να πάω για να κάνω αυτή την προεκλογική βόλτα στις επόμενες ημέρες!
Οι φίλοι μου όμως επιμένουν στην άποψή τους, οπότε για να τους διαψεύσω και να καλμάρω τους φόβους τους, θέλω κυρία Γεροβασίλη να εγγυηθείτε ότι θα επιστρέψω ζωντανός στην οικογένεια και τους φίλους μου, μετά την προεκλογική μου βόλτα στην πλατεία Εξαρχείων.
Όχι για μένα, εγώ σας πίστεψα!
Για τους φίλους και την οικογένεια μου θέλω να το κάνετε.
Ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Μπορείτε;
Ναι ή όχι;
Μετά τιμής
Άγης Βερούτης