Μπορεί Ελλάδα και Κύπρος να είναι ναυτικές χώρες, ωστόσο στον τομέα της αμυντικής τους θωράκισης μάλλον τα έκαναν θάλασσα. Την ώρα που η Τουρκία άρχισε να επενδύει στην εγχώρια βιομηχανία της και να εξοπλίζεται, εμείς μοιράζαμε αυξήσεις, διορισμούς και πρόωρες συντάξεις. Κάποια στιγμή όμως το πάρτι τελειώνει.
Του Στρατή Μαζίδη
Τώρα είναι η στιγμή του λογαριασμού. Ελλάδα και Κύπρος γνώριζαν πως κάθονται πάνω σε πλούσια κοιτάσματα. Η τελευταία μάλιστα αποφάσισε να τα εκμεταλλευθεί. Και οι δύο όμως δεν έκαναν τίποτε για να προσαρμόσουν την άμυνά τους στα τότε επερχόμενα νέα δεδομένα. Την ίδια ώρα η επίσης οικονομικά ασθενής Αίγυπτος, ενίσχυσε όσο τίποτε τις Ενοπλες Δυνάμεις της ώστε σήμερα να μην της κουνιέται κανείς στο θέμα της ΑΟΖ.
Το αποτέλεσμα το ζήσαμε πέρυσι όταν τουρκικός στολίσκος εκδίωξε το γεωτρύπανο της ΕΝΙ. Ακόμη και μέσα σε αυτό το χρόνο πάλι δεν κάναμε τίποτε εκτός από προσλήψεις και μοίρασμα εκατοντάδων εκατομμυρίων σε κοινωνικό μέρισμα για ακόμη μια χρονιά.
Και τώρα οι Τούρκοι έστειλαν τελικά το γεωτρύπανο στην κυπριακή ΑΟΖ. Και τι θα συμβεί; Θα τρυπήσει; Θα το αποκλείσουμε ναυτικά; Θα το βυθίσουμε; Θα επαναχαράξουμε πιο πίσω την κόκκινη γραμμή; Υπάρχει κάτι άλλο;
Θα ελπίσουμε στις ΗΠΑ; Στο Ισραήλ; Στην Αίγυπτο; Στις εταιρείες; Και για ποιο λόγο να μας σώσουν αυτοί; Για τι να το κάνουν όταν,
πρώτον βλέπουν ότι τόσα χρόνια μόνοι μας θέλαμε και μείναμε ανοχύρωτοι
δεύτερον το πρόβλημά τους δεν είναι η Τουρκία, αλλά ο Ερντογάν ο οποίος κάποτε θα φύγει με τον ένα ή τον...άλλο τρόπο όπως πχ εκείνον του 2016.
Αν κάποιος αφήνει τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές, θα τρέξουν οι γείτονες να σταματήσουν τους κλέφτες;
Εν κατακλείδι τα πράγματα είναι απλά. Όταν ανέλαβε ο Ερντογάν την Τουρκία, έθεσε στόχο να την καταστήσει ανεξάρτητη περιφερειακή δύναμη. Δούλεψε για αυτό. Αν θα του βγει ή όχι, δεν το γνωρίζουμε. Όμως έφτιαξε βιομηχανία κι άρχισε να ενισχύει τις Ενοπλες Δυνάμεις του. Ναυπηγεί κορβέτες, φρεγάτες, υποβρύχια, φτιάχνει τανκς, αυτοκίνητα, ελικόπτερα κι αεροπλανοφόρο. Η Ελλάδα δεν έθεσε κανέναν στόχο. Τα περιμένει όλα από το ξανθό γένος των προφητειών, τους Αιγύπτιους, την Τοtal, το Νετανιάχου, τις ΗΠΑ. Εδώ όμως είναι πραγματικότητα και όχι τραγωδία του Αισχύλου να παρέμβει ο από μηχανής θεός.