Δεν υπάρχει τίποτα πιο δειλό από το να βρίζεις έναν δολοφονημένο. Πόσο γενναίο είναι να χαρακτηρίζεις ένα δολοφονημένο μέλος καταπιεσμένης μειονότητας, τρελό και μετά να μην έχεις το θάρρος καν να παραιτηθείς από τη βουλευτική σου ασυλία για να αποδείξεις τους ισχυρισμούς σου;
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Ο Κωσταντίνος Κατσίφας δεν ήταν Παλαιστίνιος όποτε οι ευαίσθητοι ανθρωπιστές όχι μόνο αδιαφορήσαν αλλά του έριξαν και την ευθύνη! Μισούν κάποιοι τις εθνοκαθάρσεις όταν τα θύματα δεν είναι Έλληνες. Μισούν κάποιοι τους ιμπεριαλιστές όταν δεν κομματιάζουν μια ενιαία περιοχή για να δώσουν το βόρειο κομμάτι της στο προτεκτοράτο που ήθελαν να φτιάξουν εκβιάζοντας μια αδύναμη Ελλάδα.
Όταν τα θύματα είναι Έλληνες που δεν είχαν ποτέ ούτε καν τη συμπαράσταση του ελληνικού κράτους από τη στιγμή που είχε αποφασίσει να τους πουλήσει, συντάχθηκαν και συντάσσονται διαχρονικά με ιμπεριαλιστές δολοφόνους φασίστες.
Αλβανοί φασίστες και κουμμουνιστες διέλυσαν την αντιστασιακή οργάνωση "Μέτωπο για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου". Έλληνες ανθρωπιστές δεν έπαψαν ποτέ να στηρίζουν τους καταπιεστές της ελληνικής μειονότητας γιατί ήταν ιδεολογικά τους αδέρφια. Οι Έλληνες πατριώτες περιορίζονταν στα λόγια.
Από το "τα αλβανικά σύνορα θα φτάσουν στη Λάμια" σύνθημα ανθρωπιστών που το 1989 διέκοψαν την ομιλία του Σεβαστιανού στου Γουδί για τα δεινά των Βορειοηπειρωτών, έως το βρίσιμο του νεκρού Κατσίφα. Πάντα συνεπείς οι ανθρωπιστές στο πλευρό των φασιστών και τη θυσία ενός κομματιού του έθνους χωρίς σκέψη στην έντονη λεκτική αντίδραση. Πάντα συνεπείς και λίγοι οι πατριώτες που δεν υπολογίζουν ποτέ το έθνος στην ψήφο τους, λες και το κράτος δεν έγινε χάρη στο έθνος.